“ბაკური გაოცებული უსმენდა ქალიშვილს. ბავშვობიდანვე შეამჩნია მასში მებრძოლი სული, და ამიტომაც მეომრად აღზარდა. მაგრამ ახლა თუთა მხოლოდ კარგი მეომარი აღარ იყო. მისი ფიქრები მხოლოდ ბრძოლის ველს აღარ დასტრიალებდა, უფრო ღრმა იყო და შორსმჭვრეტელური.”