“ღვთისშვილების დანახვაზე ყველა ფეხზე წამოდგა. ერთ-ერთი სუფრიდან ყველაზე მხცოვანმა ხელში ლუდით სავშე ბარძიმი მაღლა ასწია და ომახიანი ხმით თქვა:
- ა ემ ჭიქა ბარძიმითა, სანთელ-სუფრითა, შენ გადიდოს, გაგიმარჯოს, პირქუშო ცეცხლის ალიანო!
ყოველ მაგიდასთან მათი ჩავლისას იგივე მეორდებოდა. ყველაზე მხცოვანი ადღეგრძელებდა პირქუშს.
-ა ემ ჭიქა-ბარძიმითა, სანთელ-სუფრითა შენ გადიდოს, გაგიმარჯოს, პირქუშო, ალვის ტანისად მყოლო ანგელოზო!
-ა ემ ჭიქა-ბარძიმითა, სანთელ-სუფრითა შენ გადიდოს, გაგიმარჯოს, პირქუშო, მედერბასეო ანგელოზო!”