“«این، جریانی که به نام روشنفکری در ایران پدید آمد ـ ادامه پیدا کرد و تا امروز هم آن جریان هنوز یک بقایایی دارد ـ ..با این سه خصوصیت به‌وجود آمد:

بی‌اعتنایی به ایران،

بی‌اعتنایی به اسلام و

بی‌اعتنایی به مردم؛ این سه خصوصیت.

در طول زمان البته روشنفکرانی بودند که این‌طور نبودند و خیلی کم بودند. از گذشته‌های دور حرفی نمی‌زنیم. اما در گذشته‌های نزدیک، جلال آل‌احمد جزو نمونه‌های بارز روشنفکری بود که این خصوصیت‌ها را نداشت. او نه به اسلام بی‌اعتنا بود، نه به ایران بی‌اعتنا بود و نه به مردم.1359/2/27»

گفتار جریان روشنفکریِ اسلامی در ایران”