“Нашите системи од приказни со секој изминат ден сè повеќе се спојуваат и се испреплетуваат со дебели и цврсти семејни нитки. Знам дека тоа е погубно и дека еден ден, кога дедо ми и баба ми ќе ме напуштат и ќе си заминат на оној свет, ќе осетам неиздржлива болка предизвикана од раскинувањето на нашите системи од приказни. Сепак системите од приказни веројатно токму затоа и постојат: за да се испреплетуваат со други системи од приказни, и токму тоа испреплетување ги одржува во живот. Тоа е она што нè прави луѓе. Затоа и смртта е толку тешка, затоа што токму таква и треба да биде.”