Ελιά

Σημαδιακό είναι μάλλον. Σήμερα που αραίωνα τα βλαστάρια των κλαδεμένων ελαιόδεντρων και μπόλιαζα κάποια αγρελάκια, βγήκε και η Ελιά στην πιάτσα.


Το ελαιόδεντρο σκάει πάρα πολλά βλαστάρια. Ιδίως άμα είναι γεροδεμένο και κλαδεμένο στο σταυρό, έχει τόσα κουράγια για ζωή ο κορμός του, που φουντώνουν οι ήμεροι βλαστοί πάνω απ’ το μπόλι και οι άγριοι πιο κάτω, στη δε ρίζα του φυτρώνουν οι λαιμάργοι, ευνόητο για ποιον λόγο ονομάζονται έτσι.


Αυτά ήξερα τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Σαν γύρισα όμως στο σπίτι έμαθα ότι υπάρχει μια γέρικη και ασθενική πια Ελιά που από τον κορμό της φυτρώσανε ανάκατα λαιμάργοι με παλιούς και ξεραμένους κλάδους, που κάνουνε μονάχα για καυσόξυλα αλλά πλασάρεται στην πιάτσα των Ελιών σαν νέα και καρπερή.


Άμα φτάσει ο Νοέμβρης θα δούμε πόσα ελίδια βάζει ο σάκος.. Μέχρι τότε όμως μεσολαβεί καλοκαίρι, εποχή πυρκαγιών που εκτός από την καταστροφή φέρνουν και την κάθαρση..

 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on March 08, 2014 09:16
No comments have been added yet.


Γιάννης Μακριδάκης's Blog

Γιάννης Μακριδάκης
Γιάννης Μακριδάκης isn't a Goodreads Author (yet), but they do have a blog, so here are some recent posts imported from their feed.
Follow Γιάννης Μακριδάκης's blog with rss.