Awit 1

(Tula –inilathala sa PILIPINO FREE PRESS, Disyembre 18, 1968 at, kaugnay nito, pakidalaw na rin ang “Di Hinaplos ng Pasko ang Puso” — Dis. 29, 2010 sa arkibo ng plumaatpapel).

huwag mong pagmasdan

nagsayaw-sayaw na mga parol

at nagkikindatang pula, dilaw

asul at berdeng mga ilaw sa bintana

huwag mong namnamin

nakahaing hamon, keso at alak

sa iyong kumikislap na mesa.

ikaw, ikaw na may pusong kristiyano

ay dapat tumanaw sa dako pa roon…

sa pook na libingan

ng mga buhay na kalansay.

masdan mo, masdan mo

ang humpak na pisngi

ng isang batang naglalaway

sa isang mansanas

o isang kumpol na ubas…

masdan mo ang isang platong kanin

at ilang butil ng asin

na tinititigan ng matang malungkot.

sa lamig ng madaling-araw

masdan mo ang butuhang mga daliri

at gulanit na balabal

ng isang matandang

nakayukayok sa pinto ng simbahan.

sa sikat ng araw sa katanghalian

sulyapan mo ang pudpod na takong

at butas na suwelas ng sapatos

ng isang pawisang trabahador

at tingnan mo pagkatapos

ang naglulunoy na water lily

sa estero at sa ilog pasig.

sa butas-butas na bubong

ng isang dampa

subukan mong titigan ang araw

katasin mo ang pait at dusa

at madarama ng iyong pusong kristiyano

ang kahungkagan ng isang pasko!