Wie dorst Valdemar, Tonnus Oosterhoff

Een absurdistisch vers over ene Valdemar en ene Wiemand, de heimelijke reus: de één bijt, de ander slaat en beiden gaan dood, maar worden niet begraven. En dan is het verhaaltje uit, althans als het lichtknopje wordt gevonden. Uit Tonnus Oosterhoffs bundel Ja Nee (2017).