27.06.2025

Zoek op wat Hugo Brems in Altijd weer vogels die nesten beginnen te melden heeft over Alfred Kossmann, van wie ik momenteel Duurzame gewoonten of Uit het leven van een romanfiguur (1987) lees, waarin Kossmann herinneringen ophaalt en het schrijverschap overpeinst. Blik en schrijfstijl bevallen me zeer. Zijn opgeruimdheid en relativering zijn aanstekelijk. Kossmann, die in 1998 op 77-jarige leeftijd overleed, heeft een gevarieerd en omvangrijk oeuvre achtergelaten en won diverse prijzen, waaronder de Constantijn Huygens-prijs en de Libris Literatuur Prijs. Het enige andere boek dat ik ooit van hem las, waarvan de titel me is ontschoten, was een reisboek.

Brems noemt Kossmann driemaal, telkens in een rijtje, als schrijver van naoorlogse romans, traditionele gedichten en populaire reisverhalen, Of Kossmann met deze bijrol in de geschiedenis van de Nederlandse literatuur tekort wordt gedaan weet ik niet, maar het boek dat ik nu van hem lees is veertig jaar nadat het is geschreven nog verrassend vitaal en onderhoudend.

Zwoeg daarna uren in de tuin tegen oprukkende overwoekering. Al het groen mag zijn gang gaan totdat ik de garage niet meer kan bereiken of de vijvers volledig uit het zicht zijn geraakt. Dan grijp ik in en maak met snoeischaar en kapmes paden weer vrij en herstel gezichtsvelden. Gisteren was de garage zelfs onvindbaar!