Samengedromd

Toen George Oppen in 1960 naar New York City terugkeerde, was hij daar sinds de oorlog niet meer geweest. De stad was veranderd, gegroeid. Hij keek zijn ogen uit en schreef over deze hernieuwde kennismaking een vijfdelig gedicht, ‘Tourist Eye’, opgenomen in The Materials, waarvan ik het laatste deel vertaalde:

5.

De binnenstad
Krioelt. Zeker de oudste stad,

Het lijkt wel de oudste stad van de wereld. Hoewel zij er nieuw in zijn.

Maar ook zij kunnen een vuist
Maken, de kracht van dreiging. Na de krantenkoppen van gisteravond

Zien de straten er nog hetzelfde uit,
Hoewel ze in gevaar zijn,

Allerminst veilig, de toppen van gebouwen
Niet gewaarschuwd en niet te waarschuwen.

///

Wederom stipt Oppen het thema talrijkheid aan, dat hij in Of Being Numerous verder zal uitwerken. In dit vers wijst Oppen op de mogelijkheid van oproer, verzet op grote schaal, waartoe een samengestroomde menigte ook in staat is.