Molokai, een theatershow naar de romantrilogie van Guy Didelez

 

Het was geen gemakkelijke opdracht... hoe bewerk je de romantrilogie Molokaï van Guy Didelez tot een toneelstuk dat voornamelijk mikt op jongeren, van maximum één uur, geschikt om rond te reizen en ook in niet-theaterzalen gespeeld te worden, en zonder de boeken van Guy al te zeer geweld aan te doen? De boeken zijn geschreven in een wervelende mix van geschiedenis, actie en romantiek... in het kader van de strijd tegen lepra. Doelgroep is 'young adult', adolescenten... maar volwassenen zullen er evenzeer van genieten. De reeks laat de lezer kennismaken met de toestand op Molokaï ten tijde van 'de vreemde witte man' pater Damiaan, maar verteld vanuit het perspectief van de toenmalige bewoners van het eiland.  

Ik had één groot voordeel: de rolverdeling lag al vast nog voor ik begon te schrijven. Zo kon ik het script specifiek naar Thomas De Wit en Stefanie Moens toe schrijven. Het was onmogelijk alle verhaallijnen van de drieboeken aan bod te laten komen. Ik besloot mijn toneelverhaal op te hangen aan de persoon van Thomas en Stefanie zelf, die niet één personage zouden spelen,maar gewoon zichzelf... een acteur en een actrice. Op die manier konden zij tegelijk ook makkelijk in de huid kruipen van een hele reeks personages: zet je een ander hoedje op, dan word je iemand anders - zo eenvoudig kan theater zijn.
Op een rommelmarkt vinden ze een doos met een aantal objecten – een schaalwaaruit werd gegeten, een zelfgemaakt muziekinstrument,… En een aantal oudefoto’s en brieven. Blijkbaar zijn die afkomstig van ‘Beeldschoon &Lieveling’ - de hoofdpersonages in de trilogie van Guy - en zijn ze via Damiaan en/of een (fictieve) Vlaamse tussenpersoon inVlaanderen verzeild geraakt.
Via deze objecten, foto’s en brieven wordt het verhaalvan ‘Beeldschoon & Lieveling’ verteld, zoals dat ook in de boeken aan bodkomt. Uiteraard is het geen afgerond verhaal: Thomas en Stefanie moeten degeschiedenis spelenderwijs reconstrueren, zullen blinde vlekken invullenmet hun verbeelding, hebben zelf wat onderzoek gedaan, reflecteren over (hetverschil tussen) vroeger en nu. Het geeft ons de gelegenheid zeer explicietvanuit het ‘nu’ een historisch verhaal te vertellen, dat de vorm heeft van eencollage en inhoudelijk een docudrama is – maar in de flitsende enfragmentarische (vormen)taal van de hedendaagse jongeren, zoals ze die kennenvan de sociale media, en zoals die ook toegepast wordt in ‘digitalstorytelling’. Want de beide acteurs die het verhaal vertellen, beschikken overalle moderne middelen om dat tot leven te wekken. Zo kan bijvoorbeeld ook ‘Hetlied van de weesjongens’ in de voorstelling gebracht worden.
Het ‘romantische’ verhaal van ‘Beeldschoon &Lieveling’ – dat eindigt met een huwelijk, maar uiteraard niet tot eensuikerzoet happy end kan leiden – vormt in deze voorstelling een kapstok, waaraanwe een bredere thematiek ophangen: die van lepra, van Molokai, van de figuur van Damiaan... Het was alweer een hele tijd geleden dat ik nog een echt toneelstuk had geschreven, maar ik heb er enorm van genoten. En ondertussen is de tournee van Pacoproducties al van start gegaan; je kunt zelf altijd  een kijkje komen nemen op een (school)voorstelling, of er rechtstreeks één boeken bij:

Blauwe steenstraat 19

9200 Dendermonde

052/46 46 19

0474/572 574

stefanie@pacoproducties.be

Molokaï is een toneelstuk voor jongerenvan 12 tot 112 jaar gebaseerd op degelijknamige boeken-trilogie van Guy Didelez (2021-2023, Pelckmans). Scenario:Patrick Bernauw. Productie: Paco Producties. Spel: Thomas De Wit, StefanieMoens.

Enkele foto's van de avant-première:

Thomas & Stefanie in actie

Enige toelichting van de toneelschrijver bij het toneel.

Enige toelichting van de boekenschrijver bij de boeken.