Ανακρίνοντας τη γιατρό - συγγραφέα Χάρη Ν. Σπανού
Θα θέλαμε αρχικά νασυστηθείτε στους αναγνώστες του Βιβλιολογικού Ιστολογίου @ΑνδρέαςΚαπανδρέου .
Γεννήθηκα στη Λευκωσία το 1964. ΣπούδασαΙατρική στο ΑΠΘ, εκπαιδεύτηκα στην Ειδική Παθολογία και επέστρεψα στην Κύπροόπου εργάζομαι ως ιατρός. Έχω τρία ενήλικα παιδιά. Γράφω από τα εφηβικά μουχρόνια και δημοσίευσα από ενωρίς ποιήματα, κείμενα σε θέματα πολιτισμού,πολιτικού προβληματισμού, σχολιασμού βιβλίων. Εξέδωσα τρία βιβλία πεζογραφίαςδιαδοχικά το 2015, το 2018 και το 2022.
Πείτε μας λίγα λόγιαγια τα βιβλία σας που έχετε εκδώσει μέχρι σήμερα καθώς και ποιο είναι τοκυριότερο χαρακτηριστικό τους.
Το πρώτο, «Η ΣΥΝΕΔΡΙΑ Ι – ΤΟ ΣΠΙΤΙ – ΟΞΕΝΟΣ» περιλαμβάνει 3 ομώνυμα διηγήματα με κύριο θέμα είναι τον άνθρωπο, τησχέση του με τη μνήμη, την απώλεια και τον τόπο. Το δεύτερο, με τίτλο «ΤΟΠΙΚΟΚΛΙΜΑ» είναι νουβέλα, μια «φανταστική» αστυνομική ιστορία με φόντο το ελληνικόκρατίδιο μετά από ομοσπονδιακή λύση. Εστιάζει στα πρόσωπα, την σύγκρουση, τηνπαγίδευση τους μέσα σε συγκεκριμένο ιστορικό – κοινωνικό – πολιτικό πλαίσιο. Το«ΦΥΛΑΚΙΟ», το τρίτο, είναι μια μυθοπλαστική θεώρηση της σχέσης των οικείων μεένα αγνοούμενο της Τουρκικής εισβολής του 1974, διαδραματίζεται τις μέρες τιςΠανδημίας και επιχειρεί να φωτίσει το σύνθετο βίωμα της ζωής σε ημικατεχόμενοτόπο . Το Φυλάκιο εκπροσώπησε την Κύπρο ως υποψήφιο για το Λογοτεχνικό Βραβείοτης ΕΕ 2023 και εξασφάλισε διάκριση.
Ετοιμάζετε κάποιακαινούργια δουλειά αυτό τον καιρό;
Γράφω ένα μυθιστόρημα (επομένως,σκέφτομαι πολύ), το οποίο, πραγματεύεται το γάμο∙ πιθανώς, θα ονομαστεί «ΣΚΙΕΣΑΠΟ ΕΝΑ ΓΑΜΟ». Όπως υποδηλώνει ο τίτλος, αποπειράται να δει λοξά, όπως ηδιάσημη δουλειά του Μπέργκμαν «Σκηνές από ένα γάμο». Μολονότι διανύουμε ένααποχαυνωτικό καλοκαίρι, προέκυψε μια σειρά κειμένων, τα «ΒΡΑΧΕΑ ΘΕΡΙΝΑ» - νομίζω,τελικά θα φτάσουν τα δέκα.
Ποιος είναι οαγαπημένος σας συγγραφέας, ποιο βιβλίο του θα συστήνατε για ανάγνωση και γιατί;
Είναι κάπως δύσκολο να ξεχωρίσω ένασυγγραφέα – όχι γιατί δεν ξεχωρίζουν στην αναγνωστική μου συνείδηση ορισμένοιαλλά γιατί όταν διαβάζω καλά βιβλία, (κι αυτά δεν είναι μόνο Λογοτεχνία, αλλάκαι Ιστορία και, Φιλοσοφία) βυθίζομαι άρα και σχετίζομαι εμμονικά με το έργοτου συγγραφέα. Πρόσφατα διάβασα δυο βιβλία που με μάγεψαν: «Το παιδί» τουΓιάννη Παλαβού και «Η Σιωπή» του Don DeLillo. Το πρώτο είναι μια συλλογή διηγημάτων, τα οποίαξεχωρίζουν για τον τρόπο γραφής τους, το ύφος και τα θέματα – υποψιάζομαι –αφού διάβασα και «Το αστείο» του ίδιου συγγραφέα ότι ορίζει ένα νέο, διακριτό είδοςμικρής φόρμας στα ελληνικά γράμματα – κάτι σαν «μαγικό σύμμεικτορεαλιστικο-υπερρεαλιστικό», εντόπιο ελληνικό. Το δεύτερο του Ντον ΝτεΛίλο: Πέντεάνθρωποι προσπαθούν να κατανοήσουν τι συμβαίνει - μια παράξενη προσγείωσηαεροπλάνου, το σβήσιμο της τηλεόρασης. Μια θαυμαστή υπαρξιακή μελέτη σεσυνθήκες τεχνολογικού λαβυρίνθου.
Ποιος συγγραφέας /βιβλίο θεωρείτε ότι σας έχει επηρεάσει περισσότερο στον τρόπο σκέψης / έκφρασής /θεματολογίας σας και γιατί;
Ποιος επηρέασε τη γραφή μου, δεν ξέρω στασίγουρα, μπορώ να σας πω, όμως, τους «συγγενείς» μου συγγραφείς. Οι οποίοισφράγισαν τη σκέψη μου ως αναγνώστη και ως ανθρώπινη ύπαρξη. Ο Τσίρκας στιςΑκυβέρνητες Πολιτείες, ο Άμος Οζ στην Ιστορία Αγάπης και Σκότους, ο ΜίλανΚούντερα στη Γιορτή της Ασημαντότητας και στην Αβάσταχτη ελαφρότητα τηςΎπαρξης, ο Ντάβιντ Γκρόσμαν Στο τέλος της Γης, ο Πώλ Ώστερ, ο Τζούλιαν Μπάρνς,ο Καμέλ Νταούντ. Αν προσπαθήσω να διακρίνω το κυριότερο στοιχείο της γραφής τωνπιο πάνω, το οποίο μου «ταιριάζει» θα έλεγα πως είναι η ανάδειξη τουμυθοπλαστικού προσώπου ως ύπαρξη μέσα σ’ ένα σύνθετο λαβυρινθώδες ιστορικόπλαίσιο – το οποίο κι αυτό προβάλλεται.
Επιλέξτε ένα αγαπημένοσας τραγούδι που θα θέλατε να αφιερώσετε στους αναγνώστες αυτής τηςσυνέντευξης.
«Είσαι η Πρέβεζα, τα Γιάννενα και το Κιλκίς» του ΘάνουΜικρούτσικου σε ποίηση Μάνου Ελευθερίου τραγουδημένο από τον Γιώργο Μεράντζα.
