Bovenmeer (9)

Al eerder sprak ik mijn verbazing uit over Lorine Niedeckers wegkijken van de exploitatie en uitroeiing van indianen. Maar niet alle meedogenloosheid van settlers blijft onbesproken. In afdeling negen uit ze zich over het verdwijnen van een diersoort:

///

TrekduifHeeft niet de mens niet verminkt door stenenregenhet kobalt en carneool van die vogel vermorzeld

///

In 1948 werd in Wyalusing State Park in Wisconsin een plaquette onthuld voor de passenger pigeon, ook wel wild pigeon genoemd, in het Nederlands ‘trekduif’. Op die plaat staat naast een reliëf van de duif de volgende tekst:

‘Dedicated to the last passenger pigeon. Shot at Babcock, Sept. 1899. This species became extinct through the avarice and thoughtlessness of man.’

De trekduif werd niet bejaagd om zijn prachtige kobaltblauwe en carneooloranje veren (zie afbeelding onderaan), maar vanwege zijn vlees. Toen zijn leefgebieden ook nog eens op grote schaal werden ontbost was het gauw gedaan met deze duif. Voor de uitroeiing zijn enkel en alleen kolonisten verantwoordelijk. De veralgemening naar ‘mens’, zowel in gedicht als op plaquette, is niet op zijn plaats.

In de raadselachtige regels ‘niet verminkt door / stenenregen’ (‘maimed by no / stone-fall’), genegeerd in andere besprekingen, klinken ook Bijbelteksten door, waaronder Mattheüs 21. Ze zouden dan kunnen verwijzen naar ongelovigen die, in Niedeckers gedicht, de trekduif naar de verdommenis hielpen. Maar ook deze uitleg blijft een gissing.