سفر یک‌طرفه رو به جاودانگی
برمی‌گردم و مرور می‌کنم سال‌هایی را که گذشت. برای ما بارسایی‌ها که بحران سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳ را گذرانده بودیم روزگار خوشی فرا رسیده بود با مدیریت لاپورتا و سرمربی‌گری رایکارد و درخشش رونالدینیو.
اما ناگهان تو از راه آمدی. در جام جهانی جوانان ۲۰۰۵ با آرژانتین درخشیدی و قهرمان شدی و رسماً بازیکن تیم اول بارسا شدی.
ما عاشقان مارادونا از مارادوناهای ناکام خسته بودیم و طاقت یک جرقه‌ی زودگذر را نداشتیم.
تو اما دلبری در زمین فوتبال را خیلی زود شروع کردی با موهای بلندت و جثه‌ی ریزه‌میزه‌ات. فابیو کاپلوی بزرگ در جام خوان گمپر ۲۰۰۵ بین بارسا و یوونتوس شرایط پسرک آرژانتینی را جویا شد.
نه! این پسر قرار نیست پیراهنی جز پیراهن بارسا را بپوشد.
از گل اولت به آلباسته تا گل آخرت به سلتاویگو، پر است از لحظه‌های شاد و غمگین که من با تو زندگی کرده‌ام. از گل مارادونایی‌ات به ختافه در جام حذفی تا پشت‌سر گذاشتن نیمی از مادرید در لیگ قهرمانان و جاودانگی.
۱۰ قهرمانی در لالیگا، ۴ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، ۷ قهرمانی در کوپا دل‌ری و جام‌های بسیار دیگر. ۶ کفش طلا و ۶ توپ طلا که به‌زودی به عدد ۷ می‌رسد. ما با هم زندگی کرده‌ایم. از شماره‌ی ۳۰ به ۱۹ به ۱۰، تو حالا لئو مسی بی‌همتا هستی، بهترینِ تاریخ.
۱۶ سال شوخی نیست. ۱۶ سال در سطح اول بودن و درخشش برای بارسا.
روزی که رکساچ در سال ۲۰۰۰ با پسربچه‌ای از روزاریو آمد که قراردادش را روی دستمال‌کاغذی امضا کرده بود، کسی فکرش را نمی‌کرد ۲۱ سال بعد بهترین تاریخ این‌گونه از بارسا جدا شود درحالی‌که رؤیای آن پسربچه بازنشستگی با این پیراهن بود.
رفتن اسطوره‌های بسیاری را دیده‌ام اما این غم‌انگیزترین و دردناک‌ترینش بود. وداعی غریبانه با بهترینِ تاریخ.
جام خوان گمپر ۲۰۲۱ هم بین بارسا و یوونتوس است اما دیگر خبری از پسرک آرژانتینی نیست؛ آغاز و پایان.
خوش‌شانس بودم که تو را در آرژانتین و بارسا داشتم. همین یک ماه پیش در کوپا آمریکا، آرژانتین را قهرمان کردی تا آرزوی دیگری برآورده شود و حالا برگشته بودی که تا ابد در بارسا بمانی، اما نشد.
تو قهرمان منی، از ابتدای پابه‌توپ شدنت چشم از رقص تو در چمن سبز برنداشتم که لذت دمادم بود.
حالا بخشی از جانم پرپر شده است.
انتظار چنین روزی را نداشتیم اما زندگی همیشه مطابق خواسته‌ی ما پیش نمی‌رود.
ممنون لئو، ممنون بابت همه‌چیز.
دوستت دارم پسر.
منتظر قهرمانی‌ات با آرژانتین در جام جهانی ۲۰۲۲ هستم.
زنده باد بارسا
نوشته سفر یک‌طرفه رو به جاودانگی اولین بار در فؤاد صادقیان. پدیدار شد.
