Πώς μεταφράζει κανείς τα συναισθήματα σε λέξεις;

...Οι λέξεις κρατούν πολλών χρόνων σιωπή. Σε απεργία οι λέξεις. Άναψα το τζάκι αφού μάζεψα τη στάχτη -τ΄απομεινάρια μιας μέρας απ΄τη ζωή μου. Κύριε, βόηθα να πω για τα φονικά, για τις αλαφιασμένες μανάδες με τα μωρά τους στην αγκαλιά, για την τρέλα που γεμίζει ο πόλεμος τα μυαλά των ανθρώπων, για το πώς θα ξαναγίνουν ψυχές οι ψυχές των λαβωμένων παιδιών, για τους ανθρώπους που ξεριζώνονται απ΄τον τόπο τους, για τους άστεγους που τους δέρνει τ΄αγιάζι. Κύριε βόηθα να πω για σένα και για μένα...