flard

De TL-lamp brandt niet vannacht, jullie hebben een stroboscoop in de kelder neergezet. Elke flits van de lamp loopt gelijk met een knallend rotje ergens boven de grond. Iedereen bestaat uit blokjes fel licht, pixels op een televisiescherm van een oude TV, pixels die aan en uit schieten zoals ze dat doen als je Duck Hunt speelt en de eend met een oranje-grijs Nintendo pistool uit de lucht probeert te schieten. Scherm zwart, één wit stipje, een neerstortende vogel. Jullie zijn spierwitte momentopnamen, mensen die uit een fotomoment proberen te ontsnappen, en schreeuwen naar elkaar, tegen de keihard stampende muziek aan, de bas bonkt tegen de wanden aan. Jullie zinnen vallen uiteen in lege lettergrepen, buchstaben, hapjes verhaal, als een telefoongesprek met iemand die een tunnel inrijdt.

Iemand snuift cocaïne in een hoekje.