Γιώργος Γιαντάς's Blog: giorgogianta.blogspot.com, page 2

Φτιάχνω την πλοκή μιας ιστορίας

 01:16 Τι θέλω να πω γράφοντας μια ιστορία  

02:24 Ξεκινάω μία ιστορία έχοντας σκεφτεί το τέλος 

 03:40 Η σπονδυλωτή πλοκή  

08:25 Λάθη σε μία πλοκή  

10:33 Η ''επιστροφή'' στο κείμενο 

 11:25 Με ποιο τρόπο θυμάμαι την πλοκή  

14:05 Επινοώντας την επόμενη σκηνή  

17:36 Η υποκειμενική ματιά κάθε δημιουργού  

19:08 Η αποστασιοποιημένη ανάγνωση του κειμένου  

22:08 Με ποιο τρόπο η Ειρήνη διακόπτει κάθε πλοκή ! 

 Για το πως δημιουργώ λογοτεχνικούς ήρωες, εδώ: https://youtu.be/V8s0pp_lJXU 

Για το πως γράφω ένα ιστορικό μυθιστόρημα, εδώ: https://youtu.be/6h_ju92ZXTk 

 Το βιβλίο ''Για ένα παιδί'' (εκδ. Συμπαντικές Διαδρομές), εδώ: https://www.universepaths.com/product... 

Βρείτε με στο Facebook: https://www.facebook.com/giorgos.gian... 

Βρείτε με στο Instagram:

Λογοτεχνικοί ήρωες

 Ήρωες βιβλίων. Η δομή. Οι κατηγορίες ηρώων και ο τρόπος που τους αναπτύσσω στο κείμενο. Ο τρόπος με τον οποίο τα δευτερεύοντα πρόσωπα ολοκληρώνουν την προσωπικότητα των πρωταγωνιστών. Αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο. Ήρωες με ηθική μα και αντιήρωες που απολογούνται ή στοχεύουν στη συνενοχή . Η εσωτερική διαύγεια των ηρώων, η κάθαρση.

Γράφοντας ένα αντιπολεμικό βιβλίο. Το ''Ως την τελευταία πνοή'' - η σύνθεση. #Book

 Η ιδέα για το βιβλίο ''Ως την τελευταία πνοή'', η έρευνα, ο χρόνος που χρειάστηκε, η προσέγγιση του κλίματος της εποχής του 1919-1922, η Μικρασιατική Εκστρατεία, ο τρόπος με τον οποίο συνθέτω τα στοιχεία της έρευνας με τη μυθοπλασία, το τελικό αποτέλεσμα. Κριτική Δρ. φιλολόγου κ. Ηλία Παπαγεωργίου: https://www.typologos.com/%CE%BC%CE%B...Κριτική βιβλιοκριτικού Πάνου Τουρλή, Vivliokritikes.com: https://www.vivliokritikes.com/%CF...

 

Πώς γράφω τελικά ένα -αντιπολεμικό- ιστορικό μυθιστόρημα...

 

Πώς γράφω τελικά ένα -αντιπολεμικό- ιστορικό μυθιστόρημα;Ένα εισαγωγικό βίντεο, μία πρώτη ιδέα για θέματα του καναλιού, συγγραφικές ανησυχίες αλλά και εφαρμοσμένα μυστικά συγγραφής που θα ακολουθήσουν..! Instagram: https://www.instagram.com/giorgosgiantas Facebook: https://www.facebook.com/giorgos.gian... 

''Ως την τελευταία πνοή'', Ωραιόκαστρο, 2012

Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή, ένα αναμνηστικό βίντεο από παρουσίαση του ιστορικού μυθιστορήματος ''Ως την τελευταία πνοή'' στο Ωραιόκαστρο, πριν από ακριβώς δέκα χρόνια. Με την άψογη οργάνωση της κ. Καβάσιλα, τον Σύλλογο Μικρασιατών ''Αετοί της Μικράς Ασίας'', με μουσική επένδυση και προβολή σχετικού υλικού από τις τελευταίες στιγμές της Σμύρνης. Από δεκαετία σε δεκαετία, το Μικρασιατικό οφείλουμε να το κρατάμε πάντοτε στη μνήμη.

2022, με υγεία και με πίστη...

 

2021 σκέψεις μένουν πίσω. Με περίσκεψη για το χτες, με αβεβαιότητα για το αύριο. Στην αυγή του νέου έτους ο συνολικός απολογισμός μοιάζει δύσκολος. Πολλοί δεν έφτασαν ως εδώ. Κάποιοι άλλοι τον κάνουν από το κρεβάτι ενός θαλάμου νοσηλείας. Οι κρυφές προσδοκίες πως η νέα χρονιά θα άφηνε πίσω την πανδημία, δεν επαληθεύτηκαν. Θυμάμαι την ημέρα που κάποιος μου είπε χαρακτηριστικά: «δε γνωρίζω κανέναν μέχρι σήμερα, συγγενή, φίλο, γνωστό, που να έχει νοσήσει». Έκτοτε τα πράγματα άλλαξαν ριζικά. Η αλλαγή είναι η μόνη σταθερά, μέχρι που στο μεταξύ, ξεπρόβαλε το 2022.

Kαι τώρα; Μετά την Υγεία, ποια μπορεί να είναι η ευχή για τη νέα χρονιά;

Ο άνθρωπος στέκει αδύναμος μπροστά σε όσα τον ξεπερνούν, μπροστά σε εκείνα που δε μπορεί να αλλάξει. Η ροή των πραγμάτων όμως παραμένει αδιάκοπη. Ακόμα και κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες, η ζωή τραβά το δρόμο της, σε μία διαρκή διαδρομή στις ράγες του χρόνου. Οτιδήποτε και αν αποδέχεται ή αρνείται καθένας μέσα του, η ενδόμυχη κρυφή πίστη, ακόμα και αθέλητα, θα φτεροκοπά στο κεραμίδι της επόμενης φωτεινής ημέρας, ακόμα και αν αυτή επιμένει να αργεί. Κάπου εκεί που η ανθρώπινη υπόσταση σφιχταγκαλιάζεται με την πίστη πως τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. Κι ίσως αυτή θα μπορούσε να είναι η δεύτερη ευχή για το 2022:

Με Υγεία λοιπόν αλλά και με Πίστη ! Χρόνια πολλά !

 

Συνέντευξη στην εκπομπή "Πρόσωπα" στο AEOLOS TV

 

Είναι πτυχιούχος της σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών κι εδώ και 20 χρόνια εργάζεται στο λιμενικό σώμα. Αγαπά το διάβασμα και την έρευνα και δε σταματά ποτέ να παρατηρεί τα πάντα γύρω του γιατί το καθετί μπορεί να τον εμπνεύσει. Το γράψιμο μπήκε στη ζωή του έτσι απλά, χωρίς πολύ σκέψη. Στην αρχή ήταν μια διαφυγή από την καθημερινότητα, στη συνέχεια όμως έγινε μια αγαπημένη συνήθεια και κάπως έτσι ο Γιώργος Γιαντάς μας έχει χαρίσει ήδη 8 υπέροχα μυθιστορήματα και συνεχίζει ακάθεκτος.

https://aeolos.tv/5180/stin-tileoptik...

https://www.youtube.com/watch?v=zbwEQ...

1η Έκθεση Βιβλίου στη Μυτιλήνη - Αύγουστος 2021

 

Στις 16-08-2021, στα εγκαίνια της 1ης Έκθεσης Βιβλίου στη Μυτιλήνη, θα βρισκόμαστε με την αγαπητή Valia Barbatioti, στο περίπτερο του "Book and Art", για υπογραφή αντιτύπων..! Η βραδιά θα πλαισιωθεί μουσικά από το ιστορικό συγκρότημα των "Μάγμα" .Οι εκδηλώσεις θα συνεχιστούν έως τέλη του μήνα, στον Δημοτικό Κήπο, με την παρουσία αγαπημένων βιβλίων και δημιουργών, όπως η Ρωγμή της Αλεξάνδρα Ψαραδέλλη. 

Στη μνήμη του ποιητή Τάσου Σταυρακέλη

 

Στο πολυετές συγγραφικό ταξίδι, είχα την τύχη και τη χαρά να γνωρίσω και ξεχωριστούς ανθρώπους. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο ποιητής Τάσος Σταυρακέλης. Ο Τάσος ήταν μοναχοπαίδι, γεννημένος στο Κερατσίνι, στέλεχος του Πολεμικού Ναυτικού, συνήθιζε να αναπολεί  τα παιδικά χρόνια της αθωότητας, το παιχνίδι στις αλάνες, τις βόλτες με τα ποδήλατα, με τον τρόπο που εμείς, όσοι προφτάσαμε εκείνες τις δεκαετίες, συνηθίζουμε να αναπολούμε. Όχι από απλή νοσταλγία αλλά και  γιατί ο κόσμος άλλαξε ριζικά μέσα σε λίγες μόλις δεκαετίες σε σημείο που θα ήταν δυνατό να μιλάμε πια για «προδιαδικτυακή» και «μεταδιαδικτυακή» εποχή. Μία μετάβαση που είχαμε την ατυχία να βιώσουμε, φτάνόντας στην εποχή του «influencing» και της πλήρους επικράτησης της «εικόνας».

Όπως οι περισσότεροι που γεννήθηκαν τη δεκαετία του ΄70, έτσι και ο Τάσος αντιλαμβανόταν την παντοδυναμία του «εικονικού» όπως και τα νέα «ήθη» και τις νέες πραγματικότητες. Αυτές τις  νέες πραγματικότητες στηλίτευε συχνά με την ποίηση του. Σε κάποια συνέντευξη του είχε πει «τα καλύτερα ποιήματα μου τα έγραψα λυπημένος. Ο πόνος βγάζει δημιουργία σε μένα». Για όποιον παρακολουθούσε και τις δημοσιεύσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γίνεται προφανές πως ένα μέρος αυτής της «λύπης» προερχόταν από την άσχημη όψη, την κακογουστιά και ρηχότητα του κόσμου. Τα ποιήματα του, παρά τη μελαγχολική τους διάθεση, διατηρούν συχνά μία νότα ελπίδας και αισιοδοξίας, μία αχτίδα φωτός που συχνά διαγράφεται έστω και στον τελευταίο στίχο. Ο λόγος του, η αισθητική των γραπτών του, παρουσίασαν αξιοσημείωτη πρόοδο τα τελευταία χρόνια, οδηγώντας σε άρτια ποιήματα, με βάθος, ουσία, πνευματικότητα. Το μυστήριο, το μεγαλοπρεπές, η χαρά, η λύπη, κάθε λεπτή πτυχή της ανθρώπινης ψυχής αποτελεί συνήθως το συστατικό των έργων του.

 

Ωστόσο, ο άνθρωπος Τάσος απείχε από τα πρότυπα ενός δημιουργού απομονωμένου σε απροσπέλαστο περιβάλλον. Ήταν ευχάριστος, έκανε χιούμορ, καυτηρίαζε τα τεκταινόμενα των λογοτεχνικών κύκλων και εκδόσεων, χωρίς ποτέ ο ίδιος να θυσιάζει την απλότητα – γνησιότητα του στο βωμό της φήμης. Υπήρξε ένας πραγματικός μποέμ ποιητής, ανεξάρτητος από «δίκτυα» και «κύκλους», ένας ταλαντούχος δημιουργός που έγραφε όταν ένιωθε την ανάγκη να γράψει. Αυτή είναι και η σφραγίδα του ποιητή Τάσου, που τις νύχτες άναβε το τσιγαράκι του, αγκάλιαζε την αγαπημένη του γατούλα, την Σούγκαρ, αφιέρωνε χρόνο σε πρωτότυπα κολάζ, σε αυτοσχέδια διακοσμητικά και πίνακες που κοσμούσαν την κατοικία του, στους μικρούς κάκτους στα γλαστράκια του μπαλκονιού του. Κρατούσε για τον εαυτό του την προσωπική του ζωή, δεν έδινε δικαιώματα, διατηρούσε το ήθος και την ανθρωπιά του.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο Τάσος Σταυρακέλης ήταν ένας ανένδοτος δημιουργός, ένας μοναχικός ιππότης σε μία λάθος εποχή. Τον τελευταίο χειμώνα (2021) έγινε αισθητή η ξαφνική απουσία του από το διαδικτυακό του «ημερολόγιο», με τις φήμες να μιλούν για εισαγωγή του στο Ναυτικό νοσοκομείο, λόγω πυρετού που τον ταλαιπωρούσε. Τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου, ο Τάσος απεβίωσε σε ηλικία 50 ετών.

 

«Έβγαλα από το μπαούλο την ψυχή μου

σεργιάνι στους αφιλόξενους δρόμους

της γκρίζας πόλης

όλα τα θέλω μου

κάτω απ’ τ’ αστέρια

Σκότωσα τα πρέπει και τα μη,

και με το αίμα τους έγραψα

στο τετράδιο της καρδιάς μου,

τη λέξη «ελευθερία»

έσπασα τα δεσμά μου

γιατί η ελευθερία δε φορά χειροπέδες

και φίμωτρα»

                  Τ. Σταυρακέλης

 

Έργα του:

-          Οι  κραυγές της σιωπής, εκδ. Λεξίτυπον, Αθήνα, 2011,

-          Δρώμενα ψυχής, εκδ. Λεξίτυπον, Αθήνα, 2012

-          Το κοντσέρτο της νοσταλγίας, εκδ. Όστρια, Αθήνα, 2014

-           

To προσωπικό του ιστολόγιο:

http://tasosstavrakelis-aigokeros71.b...

Αμφιβολίες

Η σελίδα του επερχόμενου μυθιστορήματος "Αμφιβολίες", στο Facebook :
https://www.facebook.com/%CE%91%CE%BC...