ทีปกร วุฒิพิทยามงคล's Blog, page 56
August 13, 2013
คิดว่าระยะเวลาของข่าวแต่ละข่าวที่จะตรึงความสนใจคนไว้ได้มันลดลงเรื่อยๆ จากสัปดาห์...
คิดว่าระยะเวลาของข่าวแต่ละข่าวที่จะตรึงความสนใจคนไว้ได้มันลดลงเรื่อยๆ จากสัปดาห์หนึ่งกลายเป็นสามวัน กลายเป็นหนึ่งวัน กลายเป็นไม่กี่ชั่วโมง พอเวลาลดลงขนาดนี้เราก็จะไม่มีเวลาตรึกตรองกับแต่ละข่าวจนตกผลึกนัก เพราะในระหว่างที่ตรึกตรองอยู่ ข่าวใหม่ก็เข้ามาในกระแสความสนใจแล้ว
เราจึงอาจจะได้เห็นปฏิกิริยาต่อข่าวแบบง่ายๆ แบบสันชาตญาณกันมากขึ้น คือ มีข่าวใหม่ข่าวหนึ่ง ก็สามารถตะโกนออกมาได้ทันทีว่า "ชอบ" "ไม่ชอบ" "ฮา" "เหี้ย" "เหลวไหล" ฯลฯ ซ้ำไปซ้ำมาจนเห็นฟอร์มของปฏิกิริยา (Reaction) แบบนี้ได้ว่ามีอยู่ไม่กี่แบบ
ทางหนึ่งที่ดีคืออาจเลือกเสพสื่อให้มากขึ้น (เน้นตรงคำว่าเลือก) คือก่อนที่จะรับข่าวนั้นๆ ก็ปราดสายตาดูก่อนว่าข่าวนั้นจะให้ฐานความคิดอะไรกับเราเพิ่มขึ้นมั้ย อย่างไร ต่อยอดสิ่งที่เราสนใจอยู่ได้ไหม เพื่อให้ไม่ไปเสียเวลาวัฏจักรสมองกับอะไรที่เป็นแค่บีตที่มีสีสันแต่ผิวเผิน
เราจึงอาจจะได้เห็นปฏิกิริยาต่อข่าวแบบง่ายๆ แบบสันชาตญาณกันมากขึ้น คือ มีข่าวใหม่ข่าวหนึ่ง ก็สามารถตะโกนออกมาได้ทันทีว่า "ชอบ" "ไม่ชอบ" "ฮา" "เหี้ย" "เหลวไหล" ฯลฯ ซ้ำไปซ้ำมาจนเห็นฟอร์มของปฏิกิริยา (Reaction) แบบนี้ได้ว่ามีอยู่ไม่กี่แบบ
ทางหนึ่งที่ดีคืออาจเลือกเสพสื่อให้มากขึ้น (เน้นตรงคำว่าเลือก) คือก่อนที่จะรับข่าวนั้นๆ ก็ปราดสายตาดูก่อนว่าข่าวนั้นจะให้ฐานความคิดอะไรกับเราเพิ่มขึ้นมั้ย อย่างไร ต่อยอดสิ่งที่เราสนใจอยู่ได้ไหม เพื่อให้ไม่ไปเสียเวลาวัฏจักรสมองกับอะไรที่เป็นแค่บีตที่มีสีสันแต่ผิวเผิน
ดักฟังเราอีกครั้ง ในไลน์ /
คุยเรื่องส่วนตัวใคร ทราบด้วย /
สติ๊กเกอร์ส่งอันไหน ร...
ดักฟังเราอีกครั้ง ในไลน์ /
คุยเรื่องส่วนตัวใคร ทราบด้วย /
สติ๊กเกอร์ส่งอันไหน รู้หมด เมพปะ /
อ้างก็เรื่องกล้วยกล้วย นู่นนี้ มั่นคง (โอฯนะ?)
คุยเรื่องส่วนตัวใคร ทราบด้วย /
สติ๊กเกอร์ส่งอันไหน รู้หมด เมพปะ /
อ้างก็เรื่องกล้วยกล้วย นู่นนี้ มั่นคง (โอฯนะ?)
August 7, 2013
Notebook Guys ☁
Notebook Guys ☁
August 2, 2013
คำคนเชื่อไม่ได้
- “จะนอนเร็ว” ตอนสี่ทุ่ม
- “จะลดความอ้วน” ตอนอิ่ม
- “เดือนนี้จะไ...
คำคนเชื่อไม่ได้
- “จะนอนเร็ว” ตอนสี่ทุ่ม
- “จะลดความอ้วน” ตอนอิ่ม
- “เดือนนี้จะไม่ใช้ตังค์เปลือง” วันที่ 1
- “ปีนี้จะออกกำลังกาย” ปีใหม่
- "จะเลิกเล่นเฟซบุ๊ก" สเตตัสบนเฟซบุ๊ก
- "จะเลิกเล่นทวิตเตอร์" สเตตัสบนทวิตเตอร์
- "อีกตาเดียว" เล่นเกมอะไรก็ตาม
- "จะยอมทุกอย่าง" ตอนคบกันใหม่ๆ
- "พี่ไม่เรื่องมาก" ลูกค้าตอนเริ่มดีลกัน
- "ฯลฯ" ตอนหาเสียง
- “จะนอนเร็ว” ตอนสี่ทุ่ม
- “จะลดความอ้วน” ตอนอิ่ม
- “เดือนนี้จะไม่ใช้ตังค์เปลือง” วันที่ 1
- “ปีนี้จะออกกำลังกาย” ปีใหม่
- "จะเลิกเล่นเฟซบุ๊ก" สเตตัสบนเฟซบุ๊ก
- "จะเลิกเล่นทวิตเตอร์" สเตตัสบนทวิตเตอร์
- "อีกตาเดียว" เล่นเกมอะไรก็ตาม
- "จะยอมทุกอย่าง" ตอนคบกันใหม่ๆ
- "พี่ไม่เรื่องมาก" ลูกค้าตอนเริ่มดีลกัน
- "ฯลฯ" ตอนหาเสียง
July 31, 2013
เริ่มรู้สึกว่า เพจอย่างมานีมีแชร์ ดัง เพราะเป็นเพจที่เปิดพื้นที่ให้คนไปแสดงความฉ...
เริ่มรู้สึกว่า เพจอย่างมานีมีแชร์ ดัง เพราะเป็นเพจที่เปิดพื้นที่ให้คนไปแสดงความฉลาดและข้อมูลของตัวเอง (เรื่องภาพสวย, คอนเทนต์ดี อันนี้ต๊ะไว้ว่ารู้กัน)
คิดว่าปัจจัยการสร้างอะไรให้ดังสมัยนี้อย่างนึงคือ อย่าบอกหมด เหลือพื้นที่ให้คนมาคอมเมนต์ฉลาดๆ บ้าง ให้คนมีส่วนร่วม ให้คนได้ 'เติมคำในช่องว่าง' จินตนาการตามใจตัวเองบ้าง ถ้าจะพูดให้ดูตอแหลตามศัพท์นักการตลาดคงต้องบอกว่า เป็นการสร้าง engagement ให้คนมีอะไรทำ ไม่ใช่ว่าเออ จริงว่ะ ไลก์ จบ แต่ต้องมีการถกเถียง การตีความ ถึงจะสร้างความผูกพันได้
ซึ่งเพจมานีมีแชร์ก็ทำหน้าที่นั้นได้ดีอยู่ อย่างภาพล่าสุด (ฮอร์โมน วัยว้าวุ่น บันไดสี่ขั้น) ที่เป็นภาพที่น้อยคนจะรู้ว่าสื่อถึงอะไรได้หมด (เราก็ไม่รู้ ถ้าไม่ได้อ่านคอมเมนต์) เป็นภาพที่เปิดโอกาสให้คนมาอธิบาย มา educate คนที่ 'รู้น้อย' กว่าตัวเอง สร้างความภาคภูมิใจให้คนที่มาอธิบาย ส่วนคนที่ไม่รู้เรื่องทันทีในแวบแรก ก็เป็นภาคบังคับว่าจะต้องเปิดอ่านคอมเมนต์ นั่งไล่อ่านไปทีละอันๆ จนรู้เรื่อง จน (คิดว่า) ทันคนอื่นๆ ก็ต่างเป็นกุศโลบายให้ใช้เวลากับภาพภาพหนึ่งมากขึ้นไปด้วย
คือเมื่อก่อนคงต้องบอกว่า เวลาจะเล่นมุขอะไรให้ประสบความสำเร็จ สิ่งหนึ่งที่ต้องมีคือ 'ประสบการณ์ร่วม' ระหว่างผู้ปล่อยมุข กับผู้รับมุข เพราะถ้าไม่มีประสบการณ์ร่วม เรื่องบางเรื่องก็จะเข้าใจไม่ตรงกัน เช่น ถ้าไปเล่นมุขธรรมเนียมของคนเบลเยียม ให้คนจีนฟัง ก็อาจจะไม่ขำเลย เพราะไม่มีข้อมูลพื้นฐานมาก่อน หรือถ้าเล่นมุขนิติศาสตร์ ให้วิศวะฟัง ก็อาจจะไม่ขำเหมือนกัน
แต่ตอนนี้โซเชียลมีเดีย โซเชียลเนตเวิร์ก ทำหน้าที่เข้ามาเติมเต็มประสบการณ์ที่ขาดหายไป ดังนั้น 'ประสบการณ์ร่วม' ที่มุขนั้นมีระหว่างผู้ปล่อยกับผู้รับ อาจจะสามารถเบาบางได้จนแทบไม่มีเลย เพราะผู้ปล่อยสามารถ rely on โลกอินเทอร์เนตได้อยู่แล้วว่าจะสามารถมาเติมเต็มส่วนที่เหลือในช่องว่างให้สำหรับผู้ที่ไม่รู้เรื่องได้
คอมเมนต์ในโซเชียลมีเดียและโซเชียลเนตเวิร์กยังทำหน้าที่คล้ายๆ กับ laughing track ของซีรีส์ซิทคอมหรือโชว์ตลกอย่าง Saturday Night Live กลายๆ เพราะพฤติกรรมของคนคือ เมื่อเห็นว่าคนอื่นขำ เราก็มักจะขำตามไปด้วยอย่างเสียไม่ได้ ไม่ว่าจะด้วยจิตวิทยาหมู่, ความกลัวว่าจะไม่ฉลาดทันเขา หรือเหตุผลอื่นๆ ก็ตามที
คิดว่าปัจจัยการสร้างอะไรให้ดังสมัยนี้อย่างนึงคือ อย่าบอกหมด เหลือพื้นที่ให้คนมาคอมเมนต์ฉลาดๆ บ้าง ให้คนมีส่วนร่วม ให้คนได้ 'เติมคำในช่องว่าง' จินตนาการตามใจตัวเองบ้าง ถ้าจะพูดให้ดูตอแหลตามศัพท์นักการตลาดคงต้องบอกว่า เป็นการสร้าง engagement ให้คนมีอะไรทำ ไม่ใช่ว่าเออ จริงว่ะ ไลก์ จบ แต่ต้องมีการถกเถียง การตีความ ถึงจะสร้างความผูกพันได้
ซึ่งเพจมานีมีแชร์ก็ทำหน้าที่นั้นได้ดีอยู่ อย่างภาพล่าสุด (ฮอร์โมน วัยว้าวุ่น บันไดสี่ขั้น) ที่เป็นภาพที่น้อยคนจะรู้ว่าสื่อถึงอะไรได้หมด (เราก็ไม่รู้ ถ้าไม่ได้อ่านคอมเมนต์) เป็นภาพที่เปิดโอกาสให้คนมาอธิบาย มา educate คนที่ 'รู้น้อย' กว่าตัวเอง สร้างความภาคภูมิใจให้คนที่มาอธิบาย ส่วนคนที่ไม่รู้เรื่องทันทีในแวบแรก ก็เป็นภาคบังคับว่าจะต้องเปิดอ่านคอมเมนต์ นั่งไล่อ่านไปทีละอันๆ จนรู้เรื่อง จน (คิดว่า) ทันคนอื่นๆ ก็ต่างเป็นกุศโลบายให้ใช้เวลากับภาพภาพหนึ่งมากขึ้นไปด้วย
คือเมื่อก่อนคงต้องบอกว่า เวลาจะเล่นมุขอะไรให้ประสบความสำเร็จ สิ่งหนึ่งที่ต้องมีคือ 'ประสบการณ์ร่วม' ระหว่างผู้ปล่อยมุข กับผู้รับมุข เพราะถ้าไม่มีประสบการณ์ร่วม เรื่องบางเรื่องก็จะเข้าใจไม่ตรงกัน เช่น ถ้าไปเล่นมุขธรรมเนียมของคนเบลเยียม ให้คนจีนฟัง ก็อาจจะไม่ขำเลย เพราะไม่มีข้อมูลพื้นฐานมาก่อน หรือถ้าเล่นมุขนิติศาสตร์ ให้วิศวะฟัง ก็อาจจะไม่ขำเหมือนกัน
แต่ตอนนี้โซเชียลมีเดีย โซเชียลเนตเวิร์ก ทำหน้าที่เข้ามาเติมเต็มประสบการณ์ที่ขาดหายไป ดังนั้น 'ประสบการณ์ร่วม' ที่มุขนั้นมีระหว่างผู้ปล่อยกับผู้รับ อาจจะสามารถเบาบางได้จนแทบไม่มีเลย เพราะผู้ปล่อยสามารถ rely on โลกอินเทอร์เนตได้อยู่แล้วว่าจะสามารถมาเติมเต็มส่วนที่เหลือในช่องว่างให้สำหรับผู้ที่ไม่รู้เรื่องได้
คอมเมนต์ในโซเชียลมีเดียและโซเชียลเนตเวิร์กยังทำหน้าที่คล้ายๆ กับ laughing track ของซีรีส์ซิทคอมหรือโชว์ตลกอย่าง Saturday Night Live กลายๆ เพราะพฤติกรรมของคนคือ เมื่อเห็นว่าคนอื่นขำ เราก็มักจะขำตามไปด้วยอย่างเสียไม่ได้ ไม่ว่าจะด้วยจิตวิทยาหมู่, ความกลัวว่าจะไม่ฉลาดทันเขา หรือเหตุผลอื่นๆ ก็ตามที
วัฒธนรรมชุบแป้งทอด ตอน รักออกแบบไม่ได้ ตอนนี้ พี่เอ๋ กับ พี่หนุ่ม พาไปสำรวจความร...
วัฒธนรรมชุบแป้งทอด ตอน รักออกแบบไม่ได้ ตอนนี้ พี่เอ๋ กับ พี่หนุ่ม พาไปสำรวจความรักของคนหลากหลายครับ :)
วัฒนธรรมชุบแป้งทอด: รักออกแบบไม่ได้ - 31 ก.ค.56 (HD)
ว่ากันว่า สังคมไทยเปิดกว้างยอมรับความหลากหลายทางเพศ หลายอย่างรอบตัวที่บอกให้เราเชื่ออย่างนั้น ไม่ว่าจะเป็นการที่ประเทศไทยได้รับสมญานามว่าเป็น 'เกย์พาราไดซ...
วัฒนธรรมชุบแป้งทอด: รักออกแบบไม่ได้ - 31 ก.ค.56 (HD)
ว่ากันว่า สังคมไทยเปิดกว้างยอมรับความหลากหลายทางเพศ หลายอย่างรอบตัวที่บอกให้เราเชื่ออย่างนั้น ไม่ว่าจะเป็นการที่ประเทศไทยได้รับสมญานามว่าเป็น 'เกย์พาราไดซ...
July 30, 2013
เราวาดสติ๊กเกอร์ Popcat ให้แอพชื่อ Sticgo ครับ ดาวน์โหลดมาใช้ได้นิ (ฟรี)
เราวาดสติ๊กเกอร์ Popcat ให้แอพชื่อ Sticgo ครับ ดาวน์โหลดมาใช้ได้นิ (ฟรี)
July 27, 2013
Please be a quiet peaceful no-stress Sunday. ☁
Please be a quiet peaceful no-stress Sunday. ☁
July 25, 2013
ตลกอเมริกันคนหนึ่งเคยกล่าวไว้:
ผมไม่เคยเสพยาเลยครับ
(ผู้ชมเงียบ)
แหม่ ไม่มีเส...
ตลกอเมริกันคนหนึ่งเคยกล่าวไว้:
ผมไม่เคยเสพยาเลยครับ
(ผู้ชมเงียบ)
แหม่ ไม่มีเสียงปรบมือ
เอาใหม่
ผมเคยติดยา
แต่เลิกได้แล้วครับ
(ผู้ชมปรบมือกันใหญ่)
...ทีงี้เสียงปรบมือเกรียวกราวเชียว
อัลลัย...
จบ
ผมไม่เคยเสพยาเลยครับ
(ผู้ชมเงียบ)
แหม่ ไม่มีเสียงปรบมือ
เอาใหม่
ผมเคยติดยา
แต่เลิกได้แล้วครับ
(ผู้ชมปรบมือกันใหญ่)
...ทีงี้เสียงปรบมือเกรียวกราวเชียว
อัลลัย...
จบ
