Δημήτρης Καραβασίλης's Blog, page 36

ζευγάρι

Ζούσε κάποτε ένα ζευγάρι που αγαπιόταν πολύ. Ο άνδρας λάτρευε τη γυναίκα του και της το έδειχνε σε κάθε ευκαιρία. Εκείνη ήταν πανέμορφη, ευαίσθητη όμως πολύ φιλάσθενη. Ξέσπασε πόλεμος και ο άνδρας χρειάστηκε να πάει να πολεμήσει. Πέρασε πολλές δυσκολίες και παρολίγο να χάσει και τη ζωή του ακόμα. Παρακαλούσε το Θεό να τον αξιώσει [...]

Να θυμάσαι

Είναι αληθινή ιστορία που διαδραματίστηκε λίγες ώρες μετα από σεισμό στην Ιαπωνία, πριν λίγους μήνες. Θα μπορούσε να είναι και αυτή ένα παραμύθι, όμως… δεν είναι. Είναι η πραγματικότητα που μας θυμίζει πως τα παραμύθια δεν είναι πάντα μύθος. Έχοντας πλέον ο σεισμός υποχωρήσει, διασώστες φτάνουν στα ερείπια του σπιτιού μιας νεαρής γυναίκας κι αντικρύζουν [...]

Ξένοι

Τα απογεύματα του καλοκαιριού το Μώλ γεμίζει από μαθητόκοσμο. Χρώματα, φωνές, πειράγματα. Σκάλες ηλεκτρικές που ανεβοκατεβάζουν την ένταση των καλοκαιρινών διακοπών. Το εστιατόριο στον τελευταίο όροφο είναι ασφυκτικά γεμάτο. Γύρω από τα γεμάτα τραπέζια κυκλοφορούν πεινασμένα βλέμματα, με την αδημονία του κυνηγού έντονη. Το πρώτο τραπέζι που θα αδειάσει είναι ήδη πιασμένο. Σε ένα από [...]

«Καλή αντάμωση»

Για την παγκόσμια μέρα των προσφύγων παραθέτω τούτη την ιστορία που είναι παρμένη από τα ταξίδια του βιβλίου "Μικρασίας Έρως" "Αυτή θα ήταν η τελευταία νύχτα της ζωής τους. Κάθε λεπτό που περνούσε σφυροκοπούσε αλύπητα την ψυχή . Οι μέρες οι καλές, σωστές αναμνήσεις τώρα πια, πέρασαν στον κήπο της καρδιάς. Στην στοργική  της αγκαλιά. [...]

κόλαση και παράδεισος

Κάποτε ένας κινέζος μαθητής ρώτησε τον δάσκαλο του: «Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον Παράδεισο και στην Κόλαση;» Ο δάσκαλος του απάντησε: «Πολύ μικρή, ωστόσο έχει μεγάλες συνέπειες. Έλα θα σου δείξω την Κόλαση»… Μπήκαν σε ένα δωμάτιο, όπου μια ομάδα ανθρώπων κάθοταν γύρω από μια τεράστια χύτρα  γεμάτη ρύζι. Όλοι όμως έμοιαζαν απελπιστικά πεινασμένοι. [...]

πατέρας

Σε πενήντα χρόνια από σήμερα, δεν θα έχει σημασία τι αυτοκίνητο είχα, σε ποιο σπίτι έμενα, πόσα χρήματα είχα στην τράπεζα Ομως ο κόσμος, ίσως να είναι λιγάκι καλύτερος επειδή ήμουν σημαντικός στη ζωή ενός μικρού παιδιού.

Συμπόνοια

Πυκνή ζέστη. Δεν υπάρχει χώρος για ανάσες. Τα πνευμόνια ψάχνουν απεγνωσμένα μια όαση όπως τα άγρια ζώα μια λιμνούλα σε περίοδο ξηρασίας. Τα αυτοκίνητα δυσκολεύουν ακόμα πιο πολύ αυτή την προσπάθεια. Λες και ρουφούν ο,τι απέμεινε αδιαφορώντας για την ανάγκη επιβίωσης μας. Η άσφαλτος πεινασμένη φωτιά κατατρώει αδιάκριτα ανθρώπους και αμάξια. Μέσα στο αυτοκίνητο μου [...]

Λόγια

Ποιος να το πίστευε! Πέντε χρόνια έχουν περάσει. Πέντε ολόκληρα χρόνια. Τόσο καιρό είχε να μιλήσει με την μάνα του. Λες και πήρες ένα μαχαίρι και έκοψες στα δυο τον πόνο και την αγωνία της. "Να το ξέρεις" του είχε πει "δεν μ αρέσει ο δρόμος που έχεις πάρει..δεν θα σε βγάλει σε καλό" Κι [...]

Βροχή

Από το πρωί φαινόταν οτι ο ουρανός ξύπνησε θυμωμένος. Τον ενοχλούσε το γαλάζιο του. Βιάστηκε να το καλύψει με γκρίζα και σκοτεινά σύννεφα. Χώρια που βροντοκοπούσαν οι πόρτες εκεί πάνω. Λες και μπαινόβγαιναν οι άγγελοι στα ουράνια δώματα ορμητικά. Βιαστικά έφυγα για το γραφείο. Δίχως ομπρέλλα. Οι έγνοιες της μέρας που κατέφθανε σκοτεινιασμένη παρέσυραν τις [...]

Ωκεανός

Ένα μικρό Ψαράκι είμαι.. "Συγνώμη", είπε ένα πολύ μικρό ψάρι του Ωκεανού, "Είσαι πιο μεγάλος από μένα, οπότε μπορείς να μου πεις πού μπορώ να βρω αυτό το πράγμα που λέγεται Ωκεανός;" "Ο Ωκεανός", απάντησε το μεγαλύτερο ψάρι, "μα…είναι εδώ που βρίσκεσαι τώρα". "Τι;  Αυτό;;" Μα αυτό είναι νερό!! Αυτό που ψάχνω είναι ο Ωκεανός" [...]