Jacqueline Zirkzee's Blog, page 2

Spinkind: historische jeugdroman over Gouden Eeuw

Jacqueline Zirkzee:

Spinkind – nu ook een musical (in voorbereiding)!

Originally posted on Solvejg's wereld:

Het eerste exemplaar van Spinkind is zaterdag 11 september overhandigd aan de burgemeester van Leiden, Henri Lenferink. Het boek is een initiatief van (strip) boekhandel mevrouw Kern, die naast sponsors, zoals het Cultuurfonds, ook een schrijfster, een illustratrice en een vormgeefster bij elkaar bracht om een kinderboek over de Leidse Gouden Eeuw en de lakenindustrie gestalte te geven.

En zaterdagwas het zover. Alle inspanningen werden beloond met de presentatie van het ?kind?. Het was drukbezocht, er werd veel gefotografeerd en er waren journalisten aanwezig. Zo hoort dat ook, zeker omdat dit boek historische waarde heeft. Jacqueline Zirkzee, schrijfster en historica, heeft het vermogen om in de geschiedenis te duiken, op onderzoek uit te gaan om informatie te verzamelen en bedenkt op grond daarvan een verhaal. Henri Lenferink verwoordde dat treffend: een schrijfster gebruikt haar fantasie om dat wat we niet kunnen achterhalen in te vullen���

View original 371 woorden meer

Tasjesdieven of de ups & downs van het loaden

Gratis downloaden is niet illegaal. Het is alleen wel een vorm van diefstal, althans wanneer de maker er geen toestemming voor gegeven heeft. Op dit moment wordt er weer veel geblogd, getwitterd, etc. over wel/niet gratis up- en downloaden en het al dan niet verwerpelijke daarvan. Het valt me op dat er heel wat oneigenlijke argumenten door voor- en tegenstanders gebruikt worden.

Een analogie maakt vaak veel duidelijk. Lees in het onderstaande voor het voorwerp in brackets: muziekbestanden, e-boeken, filmkanalen.

���Er wordt veel geklaagd over onhandige en dure [designer tassen]. Toch wil iedereen ze graag hebben. Dat de hebberige maker van de [tassen] schadeloos gesteld wil worden voor het bedenken en uitvoeren van het ontwerp, maakt ze nog duurder en is daarom natuurlijk vrij belachelijk. Dat die [tassen] aan een ketting in de winkel liggen ook. Daarom is het geoorloofd om, als je zo slim bent de beveiliging uit te schakelen, deze [tassen] zonder betaling uit de winkel mee te nemen. En wie onbeveiligde [tassen] in de etalage legt, is een sukkel die erom smeekt bestolen te worden���

Nee toch? Dan ben je namelijk gewoon een ordinaire tasjesdief. Gratis downloaden zonder toestemming van de maker is dan misschien niet illegaal, maar het is wel diefstal. Een paar liedjes, een filmpje of een stickje met boektitels: kruimeldiefstal misschien, maar toch. De eigenaar van de content mag bepalen wat er met zijn product gebeurt. Dat het in de praktijk anders werkt; het zij zo, voor dit moment ��� maar kom niet met smoesjes om dat te rechtvaardigen.

Jacqueline Zirkzee is schrijver, redacteur en spreker – http://www.jacquelinezirkzee.nl

EHBS

Jacqueline Zirkzee, foto Peter van Evert

Het idee ontstond toen ik na de installatie van mijn nieuwe 3-in-1 pakket ongevraagd een tweede telefoonlijn bleek te bezitten. Doe ik toch niets mee, was mijn eerste gedachte. Maar toen ontstond het idee voor een soort spreekuur voor schrijvers. Alleen: no way dat ik mijn telefoonnummer op de sociale media ging verspreiden. En toen was die tweede lijn opeens een uitkomst.

Het is even een gedoe met draadjes, maar dan ben ik een uur lang bereikbaar voor iedereen ��� en daarna koppel ik het toestel weer af. EHBS (voor wie ‘m nog niet doorhad: EHBS=Eerste Hulp Bij Schrijversongevallen) is gratis en vrijblijvend: een service aan schrijvers (in spe) die graag even kort willen sparren over een probleem waar ze mee zitten, met een schrijver die redelijk gepokt en gemazeld is. Ik weet niet alles, maar ik kan mensen wel een handreiking bieden en ze op nieuwe idee��n brengen. *

Waarom doe ik dit als schrijvend professional gratis? Gratis is waardeloos, wordt weleens gezegd. Maar ach, je kunt niet altijd en voor alles een rekening sturen. Ik heb het EHBS nu een paar keer op de agenda van mijn nieuwe website aangekondigd en in die uurtjes een paar leuke gesprekken gevoerd, waardoor ik daarna zelf ook weer met meer energie aan de slag ging. En het is goeie pr, dat ook, want de statistieken laten zien dat het verkeer naar de website sindsdien flink is toegenomen.

Dus bewaar je schrijfgerelateerde vragen voor het volgende EHBS en houd de site in de gaten!

* NB Het gaat om een kort advies van 10-15 minuten. Voor uitgebreidere vragen en voorstellen kun je me buiten het EHBS uur om e-mailen.

www.jacquelinezirkzee.nl

Logging your life

Het is zonder twijfel de trend van het moment: lifelogging. Je legt je leven digitaal vast op alle mogelijke manieren. Dat kan bijvoorbeeld door de hele dag rond te lopen met een Lifelogging Camera, zoals de Narrative Clip of de Autographer, die je op je lichaam draagt en die de hele tijd aan staat. Of met Google Glass, de computerbril van Google op je hoofd, die je ook nog eens in staat stelt om extra informatie op te zoeken over wat je tegenkomt. Verder zijn er talloze apps die bijhouden waar je heen gaat, hoever je loopt, rent, fietst, autorijdt, wat je hartslag daarbij is en hoeveel calorie��n je verbruikt, hoe lang je slaapt, hoeveel uur je werkt, waar je koffie drinkt, uitgaat … ok��, ok��, ik geloof dat iedereen het nu wel snapt.

Al die data kun je taggen, bewerken, waarderen, voorzien van emoticons, omzetten in grafieken, doorsturen naar je computer en je contacten. Alleen zijn die laatsten veel te druk bezig hun eigen levens te ‘loggen’, dus wie zal ernaar kijken? Trouwens, wat ga je er zelf mee doen? Je leven gaat door en moet vastgelegd worden, dus wat moet je met al die data? Wie gaat er tienduizenden foto’s uitzoeken en dagenlange films editen? Het is wel beetje sneu als je timemanagement app je informeert dat je de helft van je tijd hebt besteedt aan het bewerken van je lifelog.

Daarom geloof ik dat een lifelogging gadget nooit meer kan zijn dan: een gadget, een dingetje voor erbij, om af en toe mee te spelen. Leuk, maar zeker geen vervanging voor het vastleggen van een leven in de vorm van memoires of een biografie. Wie dat ambieert, kan bijvoorbeeld de hulp van een echte��schrijver��inroepen en er iets heel moois van maken. Een boek voor later, voor de kinderen, om lekker in te bladeren en stil te staan bij mooie en droevige momenten. Want die vinden ze nooit meer terug in de digitale soep die je straks achterlaat.

Toch interesse om (een deel van) je leven digitaal op te slaan? Kijk dan eens of er iets voor je bij zit op��Negen lifelogging Apps

Foto: Google Glass,��Antonio Zugaldia, afkomstig van Wikmedia Commons

Enough for now

Dit wordt voorlopig het laatste bericht op het Reimerblog.

Een half jaar na verschijning heeft de roman zijn bestaansrecht bewezen, getuige de enthousiaste reacties van lezers en recensenten. Wanneer er een vervolg komt, of de filmversie daadwerkelijk gestalte krijgt, zal dit blog uiteraard nieuw leven ingeblazen worden. Voor het overige houd ik geïnteresseerden op de hoogte van mijn schrijversperikelen en andere activiteiten via mijn meer persoonlijk getinte ‘Incidenteel schrijversblog‘.

Nog een kleine greep uit de tot op heden verschenen reacties:

Boekenbijlage vindt Reimer een ‘boeiend verhaal’, literair ezine Tzum schrijft over een ’levensechte roman die een uniek licht werpt op het VOC-tijdperk’, en PZC meldt in Zeeland geboekt: ‘Als een verhaal goed verteld is, neemt het je mee. In de tijd en over de wereld. Dat is precies wat de historische roman Reimer doet.’ Verder lof over de medische kant van de ‘experts’ in Medisch Contact en maar liefst viereneenhalf van de vijf te behalen sterren op recensiesite Boekenmening.nl, die het boek beoordeelde als een ‘uitstekende historische roman’.

Dat allemaal, naast een positieve aanprijzing in de Telegraaf, een stuk in de Boekenweekkrant, aandacht voor Reimer bij Boekengek, Boeken.blog, Buzzboeken, de Leestafel, Boekface, interviews met de auteur bij Ezzulia, RTV-Almere, SleutelstadFM, en nog veel meer. Dit is ook allemaal terug te vinden op de speciale Facebook Reimerpagina.

En natuurlijk, voor de allerlaatste keer: de Reimer Boektrailer! Enjoy.

Meer informatie over de roman Reimer bij de Uitgeverij. (NB Uitgeverij De Brouwerij bereidt een naamsverandering als Uitgeverij Brainbooks voor).

Liefs, Jacqueline

Gearchiveerd onder:2013, boek, Boekenweek, Boekface, boektrailer, Gouden Eeuw, recensie, Reimer, roman, schrijven, schrijver Tagged: boeken, Boeken.blog, Boekenbijlage, Boekengek, Boekenmening, Boekenweek, Boekface, boektrailer, Ezzulia, Gouden Eeuw, inspiratie, Jacqueline Zirkzee, Leestafel, Leiden, lezen, Medisch Contact, PZC, Reimer, roman, schrijven, schrijver, Telegraaf, Tzum, Uitgeverij Brainbooks v/h De Brouwerij, Uitgeverij de Brouwerij

De ideale lezer

Herblogd van Jacqueline Zirkzee:

Het is eigenlijk ‘not done’ wanneer een collega-schrijver, die ook nog eens bij dezelfde uitgeverij heeft gepubliceerd, je boek bespreekt, zeker niet als zijn eigen boek, De Angstjager,  een roman is waar je zelf intens van genoten hebt. Ruikt een beetje naar incest…  Toch maak ik voor schrijver en regisseur Joris van Os een uitzondering, niet alleen omdat ik blij was met zijn gunstige oordeel (mijn roman…

Lees meer ... 570 woorden meer

De ideale lezer

Het is eigenlijk ���not done��� wanneer een collega-schrijver, die ook nog eens bij dezelfde uitgeverij heeft gepubliceerd, je boek bespreekt, zeker niet als zijn eigen boek, De Angstjager, ��een roman is waar je zelf intens van genoten hebt. Ruikt een beetje naar incest��� ��Toch maak ik voor schrijver en regisseur��Joris van Os een uitzondering, niet alleen omdat ik blij was met zijn gunstige oordeel (mijn roman Reimer heeft al heel veel mooie recensies gehad), maar omdat hij zo goed heeft begrepen wat dit boek is, of wil zijn. Dat is het mooiste wat je als schrijver kan overkomen: een ontmoeting met je ideale lezer. Volgens mij heb ik hem gevonden! En daarom wilde ik zijn stuk hier toch een podium gunnen:

“Afgelopen week heb ik eindelijk de roman ���Reimer��� van Jacqueline Zirkzee gelezen. Zeer indrukwekkend.

In de beginjaren van de Gouden Eeuw werkt leerling-apotheker Reimer Rijkerszoon zich gaandeweg op tot chirurgijn. Zijn streven voert ons langs de hoogte- en dieptepunten van een natie in wording. In de conflicten die Reimer uitvecht lezen we wellicht iets van de tegenstellingen van die tijd, waarin mensonterende expansiedrift hand in hand ging met economische en wetenschappelijke vooruitgang. Enerzijds is er Reimer, die op zoek gaat naar een medicijn om alle ziekten te genezen. Anderzijds is er Jan Pieterszoon Coen, de gewetenloze gouverneur van Batavia. Beiden leggen in hun streven de basis voor de huidige West-Europese welvaart. Iets van die ongemakkelijke realisatie laat Zirkzee de revue passeren, en ze doet dat op een knappe, indirecte manier.

Reimer voelt als een avonturenroman, maar is meer dan dat. Het boek laat zich bijna lezen als een compendium van zeventiende-eeuwse geneeskunde (en -onkunde), en de uitvoerigheid van wat een omvangrijk researchproject moet zijn geweest is imposant. Normaal is het niet per se een aanbeveling om te zeggen dat een boek vlot wegleest. Toegankelijkheid gaat vaak ten koste van inhoudelijkheid. Maar in een werk dat bol staat van de kennis is het dat zeker. In het Naschrift van ���De naam van de roos��� stipt Umberto Eco dit probleem aan. Hoe het verhaal spannend te houden zonder voortdurend van alles te moeten uitleggen over de tijd waarin het speelt?

Zirkzee vat die koe bij de horens door van Reimer een personage te maken dat gaandeweg in de wereld wordt binnengeleid. Ook Reimer weet niet alles, en als hij dingen leert, leren wij ze ook. Op die manier wordt de 17e eeuw een decor dat je gemakkelijk accepteert.

Het taalgebruik is zeer onderhoudend, zelfs aanstekelijk. Zirkzee gebruikt een bijna fotografische verteltrant waarin geamputeerde ledematen en opengesneden abcessen tot in gruwelijke details worden beschreven. De tijd aan boord van een VOC-schip verglijdt als een koortsdroom. Purgeren, klisteren, aderlaten, je bent blij dat je in het Holland van vandaag leeft. De machteloosheid tegenover al die vreselijke aandoeningen (de builenpest wordt onder meer bestreden door een alruinwortel in bed) is voelbaar.

Zirkzee is in haar element als ze uitweidt over de talloze brouwseltjes, panaceetjes en wonderdrankjes waarmee medici het in die tijd moesten doen. Je proeft de liefde voor die eindeloze reeksen exotisch klinkende namen: akkerschermzaad, kaneelbast, lorkezwam, bevergeil (w��t?), mansoorwortel enzovoort. E��n opsomming neemt maar liefst een halve pagina in beslag. Het zijn passages die doen denken aan Eco’s ���Eiland van de vorige dag���, waar het boek veel van weg heeft; ��n aan Eco���s boek over de betovering van lijsten.

De mogelijke invloed van Rozenkruisers op deze periode (Frances Yates schreef er uitgebreid over), smaakt naar meer, en wellicht is het voer voor een volgende roman. Maar de combinatie van wetenschap en historische avonturenroman maken Reimer tot een absolute aanrader.” JvO

 

 

Boekface fotogalerij

Originally posted on Reimer (blog):

Je kunt een heleboel dingen doen met een boek. Als je echt lekker aan het lezen bent, duik je er helemaal in. Met een (deel van) een gezicht op de omslag levert dat hilarische taferelen op, zoals de vele mooie en grappige foto���s met boeken en mensen op het Boekfaceblog getuigen. Voor de roman Reimer werd zelfs een ���Boekfacerace��� uitgeschreven. De prijs was een boekenpakketje met de gesigneerde Young Adultnovelle Eva���s dochter en de roman Het Heksenhuis��(ook verkrijgbaar als e-boek). Vijf mensen stuurden een Reimer Boekface in. Hieronder de resultaten met v.l.n.r de Boekfaces van ���Daan���, Desiree Janssen, Marion Thomas, Reimer (!) Janssen en Rembrandt Horree:

De keuze leek in eerste instantie moeilijk, maar ���Daan��� wilde anoniem blijven en kon dus niet officieel meedoen, Desiree en Marion hadden weliswaar prachtige foto���s gemaakt, maar niet van de (complete) cover, en de laatste inzending was van familie van de auteur���

View original 46 woorden meer

Boekface fotogalerij

Je kunt een heleboel dingen doen met een boek. Als je echt lekker aan het lezen bent, duik je er helemaal in. Met een (deel van) een gezicht op de omslag levert dat hilarische taferelen op, zoals de vele mooie en grappige foto’s met boeken en mensen op het Boekfaceblog getuigen. Voor de roman Reimer werd zelfs een ‘Boekfacerace’ uitgeschreven. De prijs was een boekenpakketje met de gesigneerde Young Adultnovelle Eva’s dochter en de roman Het Heksenhuis (ook verkrijgbaar als e-boek). Vijf mensen stuurden een Reimer Boekface in. Hieronder de resultaten met v.l.n.r de Boekfaces van ‘Daan’, Desiree Janssen, Marion Thomas, Reimer (!) Janssen en Rembrandt Horree:

De keuze leek in eerste instantie moeilijk, maar ‘Daan’ wilde anoniem blijven en kon dus niet officieel meedoen, Desiree en Marion hadden weliswaar prachtige foto’s gemaakt, maar niet van de (complete) cover, en de laatste inzending was van familie van de auteur. Daarom ging de prijs (welverdiend) van de Reimer Boekface naar een andere Reimer en moeten de andere deelnemers het doen met de lof van de jury. Bedankt voor het meedoen!

Ga voor meer informatie over de roman Reimer (korte inhoude, recensies, etc.) naar de uitgeverspagina.

 

 

Gearchiveerd onder:boek, Boekface, Gouden Eeuw, inspiratie, lezen, Reimer, roman, schrijver Tagged: boeken, Boekface, Eva's dochter, foto, Heksenhuis, inspiratie, Jacqueline Zirkzee, lezen, Reimer, roman, schrijver, Uitgeverij de Brouwerij

Zeekaak

Voor de roman Reimer heb ik me verdiept in het leven aan boord van VOC-schepen. Scheepsbeschuit of kortweg zeekaak was al van oudsher het basisvoedsel op schepen die lange reizen ondernamen. Zo’n twee weken nadat de kustlijn uit het oog verdween, was er sowieso alleen nog lang houdbaar voedsel voorhanden: gedroogd vlees of gezouten vis was er voor het gewone scheepsvolk in kleine hoeveelheden. Vers fruit, verse groenten en brood waren al gauw niet meer dan een flauwe herinnering.

Granen en peulvruchten namen veel ruimte in beslag en vereisten bewerking in de kombuis; bij slecht weer kon het vuur niet aan. Alleen scheepsbeschuit was altijd in ruime hoeveelheden voorhanden. In het plaatsje Wormer was zelfs sprake van massaproductie: meer dan honderd bakkerijen werden in de Gouden Eeuw bevoorraad door enkele tientallen korenmolens om aan de vraag naar scheepsbeschuit te voldoen.

Wie denkt dat het hier om een lekker bros ontbijtbeschuitje gaat, moet eens naar Bakker Haasnoot in Katwijk gaan voor een portie verse, authentieke dubbelgebakken scheepsbeschuit. Tot enkele uren na het afbakken zit er nog enige veerkracht in de ronde deegkoek, daarna wordt het keihard. Om het weg te krijgen moet je het ergens in dopen. In het begin van de zeventiende eeuw werd er geen koffie of thee geschonken, dus weekte men het in de soep, in bier, of water. Smaak zit er niet aan, maar het vult goed en blijft, mits droog bewaard, eindeloos lang geschikt voor consumptie.

Lees meer over het leven aan boord in Reimer, Uitgeverij de Brouwerij | Brainbooks, Maassluis 2013, 304 blz., prijs 19,95 ISBN 978-90-78905-65-3

Gearchiveerd onder:Gouden Eeuw, Reimer, roman, schrijfproces, schrijven, schrijver, VOC, zeereizen Tagged: boeken, Gouden Eeuw, Jacqueline Zirkzee, lezen, Reimer, roman, schip, schrijfproces, schrijven, schrijver, Uitgeverij de Brouwerij, VOC, zeereizen