Patrick Bernauw's Blog, page 27
November 29, 2013
Dichter In Mijn Zetel - nieuw ludiek poëzieprogramma
Nodig eens een dichter(es) uit bij u thuis, voor een poëtische workshop, een ludiek poëzieprogramma, een gedichten-tentoonstelling... Al dan niet thematisch: Valentijn, Halloween, verjaardag, kinderfeestje,... Geen slaapverwekkende bedoening bij ons, maar interactie, ambiance en... LOL!
Alle info: www.dichterinmijnzetel.org - een productie van www.scriptomanen.org, met medewerking van Patrick Bernauw, Anton Cogen, Ellen Lanckman, Mi en de Literaire Creatie van de Academie voor Podiumkunsten, Aalst.
November 23, 2013
Sample een gedicht: "Stel"
Stel
Een vulkaan onder een meer barst uit & spuit niet alleen tonnen as duizend kilometers ver,maar ook mij.
Dan nog ben jijmijn eindbestemming & in een schild van glasverzekeren wij het voortbestaan van de soort, ademloos
als kiezelwieren.
"Sample" een gedicht uit een krantenartikel(De Morgen, 09/10/2013).
Een vulkaan onder een meer barst uit & spuit niet alleen tonnen as duizend kilometers ver,maar ook mij.
Dan nog ben jijmijn eindbestemming & in een schild van glasverzekeren wij het voortbestaan van de soort, ademloos
als kiezelwieren.
"Sample" een gedicht uit een krantenartikel(De Morgen, 09/10/2013).
November 17, 2013
November 11, 2013
Google Gedichten van Patrick Bernauw
Klik op de afbeelding voor een beter beeld.
November 2, 2013
Fantastisch Vlaanderen: 3 griezelromans van Patrick Bernauw in 1 boek
Drie korte
griezelromans, nadrukkelijk gesitueerd in ‘Fantastisch Vlaanderen’.
Oorspronkelijk verschenen als jeugdromans, maar evenzeer gelezen door
volwassenen.
In Spookrijders aanvaardt Johnny een klus van
Mefisto, en vertrekt hij met een gestolen Mercedes in Westende, om een partij
coke af te leveren in Asse. Maar ter hoogte van Nevele verdwaalt hij in een
vreemde mist… Een magisch-realistische parabel over goed en kwaad, een fantastische
‘road story’, een kadervertelling vol griezelverhalen en urban legends, geïnspireerd
door de rock songs van Bruce Springsteen.
In De
Zwarte Spiegel betrekken Sonja en Jan een appartement in Antwerpen. De
vorige bewoner is net gestorven en zijn bezittingen, waaronder een zwarte
spiegel van de beruchte magiër John Dee, krijgt het jonge stel zomaar cadeau…
Een verhaal over magie en zielsverhuizing; maar zoals wel vaker het geval is in
de boeken van Patrick Bernauw, valt het onderscheid tussen feiten en fictie al
eens weg. Het levensverhaal van John Dee is bijvoorbeeld niét verzonnen.
In het Duivelsteen van Gent schrijft
een jongen koortsachtig alle verhalen op die hij rondom zich hoort. Maar wat is
droom en wat is werkelijkheid? Duivelsteen
is een caleidoscopisch-poëtische, magisch-realistische griezelroman, waarin
oude sagen en legenden werden verweven, maar ook het werk van Gentenaar – en
tot dusver enige Belgische Nobelprijswinnaar literatuur – Maurice Maeterlinck.
De trailer kwam tot stand met medewerking van Marc Borms (www.embee.be) voor de fotografie en Fernand Bernauw (www.relaxatiemuziek.be) voor de muzikale soundscape.
November 1, 2013
"Hallo, Ik Ben Zegen! Gelieve, Hoe Bent U?" - Facebook Collage
Hallo, ik ben zegen,
gelieve hoe bent u!
hoop die u prima en in perfecte toestand
van de gezondheid zijn.
Ik ging via uw profiel
en ik lees het
en nam belangstelling,
gelieve als je het niet erg
ik zal zoals u voor schrijf me op deze ID (...)
omdat ik hier niet vaak op gezicht boek ben,
stuur me een e-mail, mijn e-mailadres
of u stuur me uw e-mail hier,
zodat ik zal het gebruiken
om je mail zand
en u meer te vertellen over mijn zelf
OK
Bedankt
en GOD bless,
Veel liefde!
Zegen
Samen voor ooit...
Bedankt
&
Groeten
Missen zegen
October 31, 2013
Halloween Google Gedichten - Patrick Bernauw
Wenst u één of meer van deze collages op te hangen
ingekaderd & wel, al dan niet
in uw kleinste kamertje,
vraag dan vrijblijvend een offerte aan via:
info@inter-actief.be
Gaat uw interesse eerder uit
naar kolder van een meer ridderlijke soort,
neem dan uw toevlucht tot
http://www.xinxii.com/nl/malienkolder-p-347732.html
October 28, 2013
"In your face!" - een recensie door Patrick Bernauw van "Giftige Vlinders" (Deflo)
Deflo stond al een hele tijd op mijn "toch eens lezen"-lijst. Het is er eindelijk van gekomen met deze Giftige Vlinders, en ik heb zo het idee dat de laatste Deflo zeker niet mijn laatste zal zijn.
Kleine zelfstandige Rik Leboeuf is gelukkig getrouwd met Ghislaine en de trotse vader van puberdochter Joni. Als verwarmingsinstallateur komt hij op een fatale dag in contact met een fatale vrouw: Carina Misurata. Het gevolg? Een coup de foudre om U tegen te zeggen. Maar dan zet Carina heel onverwacht een punt achter hun passionele relatie, en raakt Rik gevangen in een neerwaartse, destructieve spiraal.
Alle ingrediënten waarom Deflo in de vaderlandse pers zo geroemd wordt - zijn doordringen "in de donkerste krochten van de menselijke ziel", de "flitsende spanning" die gegenereerd wordt door een rauwe manier van schrijven, in korte en ritmische zinnen... het is allemaal aanwezig. Zelden heb ik de mannelijke psyche zo genadeloos ontbeend gezien als in dit boek. Rik is een personage van vlees en bloed, zeer herkenbaar getekend, beetje maniakaal jawel, en met nogal wat kleine kantjes - maar je gelooft hem als hij zegt dat hij zijn vrouw nog steeds graag ziet, of dat hij zielsveel van zijn dochter houdt... en je voelt zijn pijn als hij merkt dat hij, verblind door zijn liefde voor Carina, dit leuke lieve gezinnetje van hem onherstelbaar kapot maakt. Terwijl hij de trappers kwijt raakt, blijft Rik bijtijden verbijsterend "normaal".
Ik had een beetje een probleem met het vele Engels, vooral in de mailcorrespondentie van Rik en Carina. Als je noodgedwongen zoveel Engels gebruikt, kan je Nederlands toch niet quasi perfect zijn? Het vloekt een beetje met de filmisch-realistische toon en sfeer van het verhaal, en met de grondige research die Deflo zich getroost heeft, onder meer met betrekking tot de hinderlagen die in deze digitale tijden op het wereldwijde web voor ieder van ons op de loer liggen. Want dit is ook, en vooral zelfs, een boek over die virtuele "schijn"-wereld van Facebook & aanverwanten, waarin wij met z'n allen steeds verder verstrikt geraken.
Giftige vlinders is een thriller, maar tegelijk ook een erg literaire roman, dankzij de metaforen van "schijn & zijn" die erin verwerkt werden, of die nerveuze staccato-stijl. Zowel qua stijl als inhoud deed Deflo me trouwens al eens denken aan James Ellroy. Het is dit meeslepende proza dat je over het vele Engels heen laat lezen, en dat ook het spanningsknikje in het midden moeiteloos camoufleert, of een ontknoping die de aandachtige lezer al een tijdje had zien aankomen. De innerlijke stem van Rik Leboeuf zorgt ervoor dat je alsnog een natte dweil in je gezicht krijgt.
"In your face!" om het in schoon Vlaams te zeggen.
Kleine zelfstandige Rik Leboeuf is gelukkig getrouwd met Ghislaine en de trotse vader van puberdochter Joni. Als verwarmingsinstallateur komt hij op een fatale dag in contact met een fatale vrouw: Carina Misurata. Het gevolg? Een coup de foudre om U tegen te zeggen. Maar dan zet Carina heel onverwacht een punt achter hun passionele relatie, en raakt Rik gevangen in een neerwaartse, destructieve spiraal.
Alle ingrediënten waarom Deflo in de vaderlandse pers zo geroemd wordt - zijn doordringen "in de donkerste krochten van de menselijke ziel", de "flitsende spanning" die gegenereerd wordt door een rauwe manier van schrijven, in korte en ritmische zinnen... het is allemaal aanwezig. Zelden heb ik de mannelijke psyche zo genadeloos ontbeend gezien als in dit boek. Rik is een personage van vlees en bloed, zeer herkenbaar getekend, beetje maniakaal jawel, en met nogal wat kleine kantjes - maar je gelooft hem als hij zegt dat hij zijn vrouw nog steeds graag ziet, of dat hij zielsveel van zijn dochter houdt... en je voelt zijn pijn als hij merkt dat hij, verblind door zijn liefde voor Carina, dit leuke lieve gezinnetje van hem onherstelbaar kapot maakt. Terwijl hij de trappers kwijt raakt, blijft Rik bijtijden verbijsterend "normaal".
Ik had een beetje een probleem met het vele Engels, vooral in de mailcorrespondentie van Rik en Carina. Als je noodgedwongen zoveel Engels gebruikt, kan je Nederlands toch niet quasi perfect zijn? Het vloekt een beetje met de filmisch-realistische toon en sfeer van het verhaal, en met de grondige research die Deflo zich getroost heeft, onder meer met betrekking tot de hinderlagen die in deze digitale tijden op het wereldwijde web voor ieder van ons op de loer liggen. Want dit is ook, en vooral zelfs, een boek over die virtuele "schijn"-wereld van Facebook & aanverwanten, waarin wij met z'n allen steeds verder verstrikt geraken.
Giftige vlinders is een thriller, maar tegelijk ook een erg literaire roman, dankzij de metaforen van "schijn & zijn" die erin verwerkt werden, of die nerveuze staccato-stijl. Zowel qua stijl als inhoud deed Deflo me trouwens al eens denken aan James Ellroy. Het is dit meeslepende proza dat je over het vele Engels heen laat lezen, en dat ook het spanningsknikje in het midden moeiteloos camoufleert, of een ontknoping die de aandachtige lezer al een tijdje had zien aankomen. De innerlijke stem van Rik Leboeuf zorgt ervoor dat je alsnog een natte dweil in je gezicht krijgt.
"In your face!" om het in schoon Vlaams te zeggen.
