Petra Doom's Blog, page 8

Alvast even bladeren? Lees dan het begin…

Het aftellen is begonnen…

… de Grote Dag is er bijna.

Nieuwsgierig wat er wacht achter die poort op de cover?

Alvast een kijkje nemen?

Voor wie al even wil bladeren en in de stemming komen…: op de website van Lannoo (klik hier) kun je een preview krijgen van Overstekers – Een kracht ontwaakt.

(Klik daar op ‘Boek inkijken’ en lees alvast de proloog en hoofdstuk 1.

1 september

Soms werkt mijn brein raar.

– Goh, het is alweer 1 september.

– Oh yes! Niemand kan mij dwingen om ‘weer naar school’ te gaan… ik ben volwassen!

Terwijl ik het begin van het schooljaar niet eens zo erg vond. Er waren immers nieuwe boeken om open te slaan (ja, ik was dat soort leerling). De glans was daar weliswaar snel vanaf, helaas. Je mocht nu eenmaal niet gaan zitten lezen wanneer je wou (laat staan wat je wou).

Maar goed, anyway… Toen ik dit jaar op 1 september klaar was met me zelfvoldaan en vrij voelen, kwam mijn brein op de proppen met een volkomen tegengestelde gedachte: heb ik de voorbije maand wel een beetje productief doorgebracht?

Ik heb voor mezelf een Schema opgesteld, moet je weten.

Als ik mezelf al té vrij laat, dan doe ik namelijk helemaal niks (behalve met een boek rondhangen) of blijf ik net maar aan de gang (en vergeet ik te pauzeren of te eten). Zelfs de leukste dingen moet ik dus wat structuur geven, als ik het een beetje evenwichtig wil houden.

Zoals schrijven bijvoorbeeld.

En een poos geleden las ik dus de tip om per dag bij te houden hoeveel woorden je schrijft. Als je dan 0 moet invullen, is dat lekker confronterend: is het omdat je geen inspiratie had, of heb je je gewoon laten afleiden door minder belangrijke dingen? Als je het zelf niet serieus neemt, doet natuurlijk niemand dat.

Ik had het idee dat ik wel lekker op dreef was geweest in augustus. De beginfase van een kort of lang verhaal is altijd een beetje zoeken: waar gaat het heen? Welke ideeën worden groter, welke moet ik een beetje intomen? En dan ineens ben ik een grens over en begint het verhaal te vloeien. Ik had het idee dat ik wel in die zone zat, de voorbije maand, maar je weet het maar nooit. Het kon net zo goed een bedriegerijtje van mijn brein zijn.

Maar nee hoor. Zo’n 33000 woorden heb ik de voorbije maand geschreven aan Overstekers II. Dat is meer dan ik me had voorgenomen! Het vervolg op Een kracht ontwaakt is goed op weg… ik zit nu op twee derde, en dat betekent dat de écht spannende stukjes eraan komen.

September, ik zie het zitten dit jaar!

The post 1 september appeared first on Petra Doom.

Hoe het begint

‘Hoe begin je daaraan, zo’n heel boek schrijven?’

Die vraag kreeg ik een paar keer toen ik vertelde (en ja, ik vertel het aan iedereen die het horen wil!) dat mijn eerste boek gepubliceerd wordt.

‘Eh, ja, gewoon, bij het begin…?’ lijkt niet het gewenste antwoord.

Dus onlangs heb ik er eens over zitten nadenken. Hoe begint een verhaal nu eigenlijk echt bij mij? Er zijn schrijvers die een heel duidelijk beginpunt kunnen aanwijzen: de ontknoping of net het begin van de plot, een groot conflict of een onmogelijke liefde. Fantasyschrijvers beginnen vaak met het creëren van de al dan niet magische wereld waarin hun verhaal zich zal afspelen.

Voor anderen dan weer, en daar ben ik er een van, begint het met met een personage. In het begin kan ik maar één ding duidelijk onderscheiden. Geen uiterlijk kenmerk, dat is vaak zelfs het laatste dat me opvalt. Nee, het is een gevoel. Iemand, in een bepaalde sfeer. Een sprookje dat ik een paar jaar geleden schreef, begon bijvoorbeeld met het beeld van een klein meisje dat gevangen zat op een zolder vol boeken, maar ze was zo verdiept in een boek dat ze dat niet eens meer besefte.

Daarna moet ik stante pede beginnen met daadwerkelijk schrijven. Ik kan het beginnende verhaal in mijn hoofd een klein eindje volgen, er heel even over brainstormen, maar pas wanneer ik een stukje begin te schrijven, krijgt het echt vorm. Het begin-idee moet mijn hoofd uit, dan pas komt het vervolg. En vaak ziet dat er heel anders uit dan ik op voorhand kan bedenken…

Voor Overstekers zag dat begin-idee er ongeveer zo uit: een jonge vrouw, die net is verhuisd. Ze ziet al voor zich hoe een van haar familieleden in de tuin rondwandelt en zegt: ‘Echt, wil je hier wonen? Hiervoor ben je van thuis vertrokken?’ Zelf is ze net helemaal opgetogen. Ze voelt zich bevrijd! Het thuis dat ze heeft achtergelaten (zo besefte ik verrast, in de flits van dat eerste idee) was een plek vol magie en merkwaardige wezens. Niet zomaar een ander huis, niet zomaar een andere stad of zelfs een ander land… maar een hele andere wereld. Waarom wou ze met alle geweld weg?

Kijk, daar was ik ook nieuwsgierig naar. En dus moest ik gaan schrijven!

The post Hoe het begint appeared first on Petra Doom.

Welkom

Wat deze blog zal gaan inhouden?

Updates over schrijfprojecten en -activiteiten, enthousiaste uitbarstingen over boeken die ik écht goed vond (spoilers worden onder controle gehouden), onderwerpen die me niet meer loslaten nadat ik ze heb zitten researchen (geen garanties dat ze verder voor ook maar iemand nuttig zijn), en zo in het algemeen een beetje van alles van wat mijn geest zoal bij elkaar spint.

Voor elk wat wils?

Ik laat het graag aan de lezer over om dat te bepalen. Aan jou dus.