Petra Doom's Blog, page 2

Oktober-november 2020: schrijven, lezen en de rest

Of beter gezegd: schrijven, reviseren, corrigeren… en de rest. De afgelopen twee maanden zat ik diep in de Overstekerswereld(en). De tijd vloog zo snel voorbij dat ik amper doorhad dat er om mij heen ook nog een wereld was, laat staan dat ik in de gaten had dat mijn gebruikelijke momentje voor de maandelijkse blogpost kwam en ging. Een boek afwerken is iets heel intens voor mij. Elke revisieronde maakt mijn greep op mijn verhaal sterker – en omgekeerd – waardoor het van de ene kant steeds moeilijker wordt om het los te laten, maar ik van de andere kant ook zie hoe de opflakkeringen van ‘dit moet nog anders’ zich steeds meer op een detailniveau afspelen. SCHRIJVEN… … stond dus volledig in het teken van: Overstekers – koninklijke magie Redactierondes: achter de rug. Proeflezers: commentaar gekregen en verwerkt. Lay-out binnenwerk: nagekeken en gecorrigeerd. Achterflaptekst: last minute nog even aangepast omdat het toch nét niet goed binnen de beschikbare ruimte paste. Mijn werk zit erop en dat van de drukker begint. Half januari is het zover: dan wordt het derde en laatste deel van Overstekers gelanceerd. In deze tijden zal dat een beetje anders gaan dan anders, met een digitale boekpresentatie in plaats van een fysieke, maar een feestelijk momentje wordt het zeker! Deze week was ik bezig met mijn schrijfplanning voor 2021, en daarvoor checkte ik eens hoe het nu eigenlijk precies met dit boek was gegaan. Ik werk helemaal niet volgens een vaste planning, maar wat ik al een tijdje wél doe, is mijn dagelijkse word count bijhouden. Op die manier heb ik nu toch een beetje houvast bij het bepalen van hoelang bepaalde fases waarschijnlijk zullen duren. En zo kon ik zien dat Koninklijke magie bijna perfect (op een paar dagen na) één jaar nadat ik de eerste woorden ervoor schreef gaat verschijnen. Natuurlijk zijn veel ideeën die in dit boek zitten al veel ouder, maar van geen daarvan wist ik precies hoe de uitwerking daarvan zou zijn tot ik die schreef. Gek idee hoeveel er in een jaar tijd gebeurd is.   … LEZEN… Intens met mijn eigen projecten bezig zijn beïnvloedde weer vrij stevig wat ik de voorbije maanden las. Zo las ik een 10-tal stripverhalen, en van de 18 boeken die ik in oktober/november las bestond de grote helft uit kinderboeken. Het lijkt alsof mijn creatieve brein als het hard bezig is makkelijker ontspant van een verteltoon die ver genoeg afwijkt van waar ik mee bezig ben. Leeshoogtepunt: Matilda en de boekdwalers, Anna James Sinds haar moeder kort na haar geboorte verdween, woont de elfjarige Matilda boven Pages & Co, de boekwinkel van haar grootouders. Wanneer er in de winkel mysterieuze figuren verschijnen, die wel heel erg lijken op de personages uit bekende boeken, ontdekt Matilda de magie van ‘boekdwalen’. Dapper stapt ze in een onbekende wereld, vastberaden het raadsel op te lossen van de verdwijning van haar moeder. Al snel ontdekt ze dat er een duistere kant zit aan het dwalen door boeken…  Dit is dus een boek waarmee ik terug zou willen kunnen gaan in de tijd om het mijn twaalfjarige zelf te overhandigen. Maar bij gebrek aan dat vermogen heeft mijn volwassen zelf er met volle teugen van genoten. Welke boekenwurm heeft zich nooit voorgesteld hoe het zou zijn om met de personages in je lievelingsboek te kunnen praten? Of in hun wereld te kunnen rondlopen? Anna James heeft een hele fijne schrijfstijl, waar de boekenliefde vanaf druipt, en waar je heel gemakkelijk in meegetrokken wordt. Boekenwinkels spelen trouwens een belangrijke rol in het verhaal, en daar kun je je als liefhebber echt alles bij voorstellen… Leeshoogtepunt: The dragon with a chocolate heart, Stephanie Burgis Aventurine is the fiercest, bravest kind of dragon, and she’s ready to prove it to her family by leaving the safety of their mountain cave and capturing the most dangerous prey of all: a human. But when the human she captures tricks her into drinking enchanted hot chocolate, she finds herself transformed into a puny human girl with tiny blunt teeth, no fire, and not one single claw. She’s still the fiercest creature in these mountains though – and now she’s found her true passion: chocolate! All she has to do is walk on two feet to the human city, find herself an apprenticeship (whatever that is) in a chocolate house (which sounds delicious), and she’ll be conquering new territory in no time … won’t she? Cover en achterflaptekst hiervan waren instant helemaal mijn ding. Mijn leeservaring was een beetje anders. In het begin was het echt zoeken naar een klik met het hoofdpersonage, ik kon maar niet op één lijn met haar komen. Nu, in zekere zin is dat misschien wel juist een kracht van de schrijfster – een draak is tenslotte geen mens. Dat gevoel verdween snel toen het verhaal het moment bereikte dat op de achterflap beschreven staat. Wanneer Aventurine een meisje is geworden en ze haar weg moet vinden in de mensenwereld, worden haar belevenissen heel snel heel inleefbaar. De vriendschappen die ze sluit en haar (vurige) passie voor chocolade zorgen ervoor dat je haar compleet in je hart sluit. En ongelooflijk veel zin krijgt in warme chocolademelk. Daar is gewoon echt helemaal niks tegen te doen (niet dat ik nu ZO hard heb tegengesputterd).   … EN DE REST (High) tea Had ik al gezegd dat ik vatbaar ben voor wat ik lees? Als het buiten koud is, en ik een boek lees over bakken (De taarten van Marie, van Claire Sandy), waarin er smakelijk over scones wordt geschreven, dan gebeurt dit dus: Of ik hiermee nog meer mensen probeer aan te steken? Neeee, hoor. Boekvoorstelling: Hoeder van de vulkaan Het voordeel van de coronatijden is dat het in zekere zin juist makkelijker is geworden om bepaalde events bij te wonen. Zo was ik eind november bij de boekpresentatie van Hoeder van de vulkaan, het nieuwste boek van Johan Klein Haneveld. Samen met een aantal andere SFF-schrijfcollega’s verzorgde ik een stukje voorprogramma, en daarna kon ik de overhandiging van het eerste exemplaar gadeslaan. Het boek belooft een interessante combinatie van een aantal dingen te zijn: ouderwetse sword & sandals-fantasy, een hedendaags thema dat het gebruik van natuurlijke hulpmiddelen ter discussie stelt (overmatig gebruik van magie heeft de wereld uitgeput en dreigt te zorgen voor een soort ijstijd), en een ongebruikelijk vertelperspectief – de tweede persoon. Ik ben benieuwd! Natuurlijk zijn er dingen die je mist, zoals de charme van het meteen meenemen van een gesigneerd exemplaar, maar het voordeel is wel dat ik niet Vlaanderen en Nederland hoefde te doorkruisen maar alles kon doen vanuit mijn eigen woonkamer… waardoor het ook wel makkelijker in te passen viel in mijn geobsedeerde laat-me-met-rust-ik-ben-er-niet-afwerkingsfase van Overstekers 3. Halloween! Ik deed dit jaar ook mee aan een boekenswap met Halloweenthema. Ik pakte voor mijn lootje een paar boeken en leuke dingetjes in en zorgde ervoor dat de doos ook een beetje de goede sfeer uitstraalde: Op Halloween moesten we eerst een opdracht uitvoeren – deze keer: maak een Halloweenachtige foto van jezelf met je pakket: Ja, ik heb me uitgeleefd. Met huisgenoten die het goed doen op zo’n foto kun je natuurlijk ook niet anders… En daarna mochten we ons pakket openmaken. Ik kreeg deze stapel herfstige pakjes: … waarin maar liefst drie boeken van mijn verlanglijstje zaten! Ik kom steeds meer in de Mercy Thompson-serie van Patricia Briggs, dus dat exemplaar is inmiddels alweer verslonden! Naar Our Dark Duet van V.E. Schwab en het volgende deel uit The Hollows van Kim Harrison kijk ik nog uit. Black Friday Tja… ik dacht dat ik helemaal immuun was voor die geïmporteerde koopgekte… Maar toen postte één van mijn schrijfcollega’s met wie ik wel eens een tent deel via het Schrijverscollectief een aanbieding met haar boeken. Wat moet je dan? Het leesfragment lezen en prompt bezwijken uiteraard. Dus mocht ik ook nog Ars Goetia 1 en 2 van Nadia de Vriendt aan mijn (digitale) boekenkast toevoegen. –   Vraag: heb jij je laten verleiden door Black Friday-aanbiedingen?

Het bericht Oktober-november 2020: schrijven, lezen en de rest verscheen eerst op Petra Doom.

September 2020: schrijven, lezen en de rest

De nazomerse dagen van september vielen net op tijd voor een weekje vakantie, waarin we niet alleen binnen-activiteiten deden (een escape room), maar ook buiten van het zonnetje genoten. De regenachtige dagen daarna waren natuurlijk perfect voor lezen en schrijven!   SCHRIJVEN… In september verbleef het manuscript van ‘Overstekers – Koninklijke magie’ bij de redactrice. Dat schiep meer tijd om bezig te zijn met andere projecten. De 366ste dag Het sprookje ‘De 366ste dag’ groeit nog steeds naar zijn vaste vorm toe. Momenteel worden bij de uitgever tekeningen en tekst samengebracht. Intussen worden er ook opnames van de muziek gemaakt. Het verhaal is ooit gegroeid uit een reeks gedichten die door korte stukjes proza aan elkaar werden verteld. Naarmate het verhaal meer vorm kreeg, werd het langer, en in de uiteindelijk versie zijn de gedichten op één na helemaal uit het boekje verdwenen. Soms verbaast het mij nog eens hoe sterk een idee kan evolueren. Hoewel iedereen het erover eens is dat het verhaal nu lekkerder leest zonder de onderbreking van de gedichten, kreeg ik een paar keer van vroege proeflezers het commentaar dat het zo jammer zou zijn als ze helemaal zouden verdwijnen. Zeker ook omdat een deel van de muziek en de tekeningen geïnspireerd werd door de gedichten. In een onverwachte mutatie kwam de optie op tafel om de gedichten een nieuw leven te geven in een apart dichtbundeltje voor de liefhebbers. Dus in september werden er ineens gedichten geselecteerd en geredigeerd en werd er tussen de schetsen gezocht naar illustratiemateriaal. Halloweenmarkt De festivals zijn dit jaar helaas allemaal in het water gevallen en ik lees net dat ook de najaarseditie van FACTS het niet gaat halen. Er staat dus nog steeds niet veel op het programma, maar eind deze maand (behoudens nieuwe regelgeving natuurlijk) staat er wel een Halloweenmarktje ingepland. Wil je dus je kostuum nog eens uit de kast halen, een boek laten signeren en/of Halloweensfeer opsnuiven, Oordegem is the place to be!   … LEZEN… Nadat ik dankzij een lief kennisje een hele doos tweedehands boeken in handen kreeg waarin bijna de complete Black Dagger Brotherhood-serie zat, zat ik in september ineens toch weer paranormal romance te binge readen. Daarnaast kwam ik eindelijk eens toe aan de Summoner-reeks van Taran Matharu. Die zag ik op de Boekenbeurs in Antwerpen voor het eerst (oh, gouden tijden, toen we niet beter wisten dan dat die elk jaar terugkwam) en sindsdien bleef hij in mijn achterhoofd zitten. Helaas was ik niet helemaal overtuigd… Ik vond het concept van het summonen zelf geweldig, maar maakte op de een of andere manier niet helemaal de klik met het hoofdpersonage. Toch ben ik wel benieuwd naar hoe het verdergaat, dus de vervolgdelen blijven voorlopig op mijn ‘wil ik lezen’-lijstje staan. … EN DE REST Vakantie Normaal maken we jaarlijks op de verjaardag van mijn man een dierenparkuitstapje. Omdat dat in mei zou zijn geweest kwam daar dit jaar niet veel van in huis. Dat maakten we dus in ons weekje vakantie goed: En omdat er nog een paar hele mooie nazomerdagen in die week vielen hadden we ook de gelegenheid om nog eens frambozen te gaan plukken in de biologische pluktuin die als inspiratie diende voor Mirabels officiële baan in Overstekers: Tijd voor thee Door de band genomen verdwijnt thee die ik echt lekker vind subiet weer uit de winkel waarin ik die heb ontdekt, dus ik gooide er maar eens een flinke bestelling tegenaan toen de eerste koele, ‘echt-weer-voor-een-kop-thee’-dagen arriveerden. –   Vraag: lees jij series achter elkaar door, of heb je liever wat ruimte tussen de delen? Antwoord: ik spaar goede series graag een beetje, zodat ze niet zomaar ineens voorbij zijn, maar er is ook iets heerlijk decadents aan binge reading. Ik lees ook behoorlijk snel, dus als ik het genoegen wil hebben van een maand in één en dezelfde setting verkeren, heb ik aan één boek niet genoeg.

Het bericht September 2020: schrijven, lezen en de rest verscheen eerst op Petra Doom.

Juli-augustus 2020: schrijven, lezen en de rest

En wat doen we dit jaar in plaats van de geplande reis naar Amerika? Een trilogie afschrijven! In juli en augustus heb ik hard gewerkt aan het laatste deel van Overstekers. Afhankelijk van hoe je het bekijkt kwam er van lezen weinig in huis (andermans boeken) of net heel veel (mijn eigen werk keer op keer herbekijken). Leuke momentjes tussendoor: wanneer lezers op Instagram en Facebook zomerse foto’s posten met Overstekers in de hoofdrol! SCHRIJVEN… Overstekers III Hoe is het nu met Overstekers III? Wel, begin juli zette ik een punt achter de eerste versie, daarna ging het geheel voor eventjes aan de kant. Augustus stond in het teken van twee revisierondes: die van mijzelf (ik ben nu eenmaal mijn eigen strengste criticus) en die met het commentaar van mijn ‘alphalezer’, de eerste die mijn schrijfsels onder ogen krijgt. Schaven, schrappen – één keer zelfs een heel hoofdstuk – en verduidelijken. Kalenders checken (je kunt niet eerst beweren dat er maar zes dagen zijn om iets in te doen, en er daarna vrolijk zeven laten verstrijken), puzzelstukjes checken, nagaan of alle namen kloppen en overwegen hoe moeilijk je het lezers maakt als twee namen op elkaar lijken… Maar heel, heel soms ook een stukje dat ik ineens zat te lezen alsof ik een lezer was en niet degene die het had geschreven, omdat het gewoon helemaal goed zat. Dat zijn de glorieuze momentjes tussen alle bloed, zweet en tranen door. En zo kon het manuscript begin september naar de uitgever, voor het begin van het redactieproces. Dat betekent dat er nog werk voor de boeg is, maar gevoelsmatig was dat voor mij het moment dat ik het boek echt had ‘afgeschreven’… met de bijhorende euforie en tegelijk intense gevoelens van leegte. In het laatste stadium van een boek kan ik mezelf nog amper van het verhaal onderscheiden, dan blijft het overal bij me, dag en nacht. Inmiddels zijn we twee weken verder en nu pas begin ik een beetje het gevoel te krijgen dat ik afgekickt ben. Wat, ironisch genoeg, alleen maar betekent dat ik nu genoeg afstand heb voor af en toe een heldere flits van ‘oh ja, dát moet iemand ook nog even ergens zeggen, dat zal nog een mooi laagje toevoegen!’. Facebook live interview Tussen alle schrijfhysterie door werd ik zaterdag 1 augustus geïnterviewd door blogger Dennis van Elten voor het Hamley Digital-weekend. Je kunt het filmpje hier herbekijken als je me meer wilt horen vertellen over Overstekers, mijn volgende schrijfproject en mijn schrijfrituelen. Kortverhaal ‘De laatste voorspelling’ gepubliceerd In juli kreeg ik ook de gedrukte versie van het HSF-magazine met mijn kortverhaal ‘De laatste voorspelling’ in de bus. Ik denk niet dat ik er ooit blasé over word om iets dat ik geschreven heb in gedrukte vorm te zien! Instinct: verhalenbundel nog te bestellen Iemand vroeg me onlangs of Instinct nog steeds te bestellen is en het antwoord is een volmondig ja! Je kunt de bundel bestellen via deze link. Vanaf oktober worden de bundels verstuurd. Met Instinct kun je niet alleen proeven van heel wat talent van eigen bodem, je steunt er ook dieren in nood mee, want de opbrengst gaat integraal naar goede doelen die dieren helpen. Van mijn hand is in de bundel het heksige verhaaltje ‘De ruil’ te lezen.   … LEZEN… Ik blijf meestal een beetje uit de buurt bij boeken die sterk in het genre zitten dat ik op dat moment aan het schrijven ben. Op de een of andere manier zijn die dan net niét wat ik nodig heb. De voorbije maanden heb ik dan ook verhoudingsgewijs veel kinderboeken, feelgood, en zelfs een paar thrillers gelezen. Om de een of andere vage reden las ik zelfs twee boeken met kerstthema (Kerstmis in het Duincafé en 10 blind dates). Ter compensatie gooide ik er ook nog maar een beetje paranormal romance tegenaan (want het was nog niet warm genoeg). Maar toen Overstekers III aan de kant lag dook ik wel weer lekker in de urban fantasy: ik ging verder met The Hollows van Kim Harrison (altijd een plezier) en pikte ook Mercy Thompson van Patricia Briggs weer op.   … EN DE REST Nope, geen rest Ik kan met de beste wil van de wereld niet zeggen wat ik verder nog heb gedaan, behalve compleet onbereikbaar zijn voor normale communicatie en alleen maar als een gek schrijven en reviseren. Oh ja, er kwam af en toe een smoothie voorbij, kennelijk. –   Vraag: laat jij je wel eens zo door een boek opslokken dat de rest van de wereld verdwijnt? Antwoord: ik had daar als kind enorm veel ‘last’ van (d.w.z. ik vond het niet erg, mijn moeder werd er horendol van) dat ik zelfs terwijl ik niet zat te lezen nog met mijn hoofd in het boek zat waarin ik bezig was. En, bekentenis, dat ik snauwerig werd als iemand me uit mijn boek probeerde te halen… Tegenwoordig komt dat ietsje minder vaak voor, maar ik word er wel extra blij van als een auteur erin slaagt om me diezelfde ervaring te geven van compleet opgeslorpt te zijn.

Het bericht Juli-augustus 2020: schrijven, lezen en de rest verscheen eerst op Petra Doom.

Juni 2020: schrijven, lezen en de rest

SCHRIJVEN… In juni kwamen er nog eens een goede 50.000 woorden op de teller bij voor Overstekers III – Koninklijke magie. Als ik er zo op terugkijk, zie ik dat de corona-toestanden op de achtergrond geen al te slechte invloed hebben gehad op mijn productiviteit. De eerste maand ging het opmerkelijk slechter, maar daarna is mijn output juist flink omhooggeschoten. Misschien drong op dat punt tot me door dat er in mijn leven eigenlijk niet veel veranderde: weinig sociaal contact, verdwijnen in mijn eigen hoofd, peinzen over het einde van de wereld en hoe dat te voorkomen… allemaal behoorlijk standaard. In de vorige post vertelde ik al dat ik bezig was met het laatste kwart van Koninklijke magie. Op dit moment had ik volgens mijn planning klaar moeten zijn met de hele eerste versie, maar ben ik nog bezig met het slothoofdstuk. Of ik met opzet aan het treuzelen ben? Welll… ik heb het altijd al moeilijk gehad met boeken uitlezen waarvan ik weet dat ze het laatste deel van een serie zijn waar ik helemaal in zit. Zo’n boek schrijven is, zo blijkt, nog honderd keer erger. Ik troost me maar met de gedachte dat er hierna gelukkig (ha) nog heel wat herwerk- en redactierondes aan te pas komen voor ik echt klaar zal zijn.   … LEZEN… Zoals gewoonlijk in intensieve schrijfmaanden las ik ietsje minder: 7 boeken in totaal. Eén daarvan had amper tekst maar was toch een echte uitschieter. Lees-hoogtepunt: The Boy, the Mole, the Fox and the Horse From the revered British illustrator, a modern fable for all ages that explores life’s universal lessons, featuring 100 color and black-and-white drawings. De achterflaptekst van dit boek geeft je niet veel om op af te gaan, en het is ook eigenlijk de tekening op de voorkant die de aandacht trekt. Dus sla je het boek open en je vraagt je in eerste instantie nog steeds een beetje af wat voor een boek dit eigenlijk is. Veel witruimte, bijna volledig zwart-witte tekeningen, weinig tekst. Er is niet echt sprake van een verhaal, meer van mini-verhaaltjes per bladzijde, hoogstens per paar bladzijden. Toch rijgt zich beetje bij beetje wel een overkoepelende sfeer aan elkaar, een indruk van verhalen die zich op de achtergrond afspelen. Wat je ziet haalt naar voren wat normaal de achtergrond is: het grote van de wereld tegenover het kleine van een mens(enkind) en gedachten over vriendschap die het kleine groots maakt. Meer dan eens moest ik denken aan Winnie the Pooh. Dezelfde Britse touch, en natuurlijk ook de opzet van een jongetje dat met een stel (knuffel?-)dieren op stap is. Maar toch heeft de stijl van Mackery iets dat op een eigen manier hartveroverend is. Omdat er zo weinig tekst is, heb je de neiging om het boek in één zitting door te lezen. Ik kwam er gelukkig al snel achter dat dat zonde zou zijn. De mini-verhaaltjes zijn als gedichten: de witruimte ertussenin is even belangrijk als de woorden. Ze zijn bedoeld om van te genieten in kleine stukjes. En zo geniet je er natuurlijk ook langer van.   … EN DE REST  Groene vingers Ik heb het al een paar keer gehad over het epische bezoekje aan de bibliotheek vlak voor die dichtging tijdens de lockdown. Het dringt tot me door dat ik iets anders nog niet verteld heb: toen ik een paar weken later gebruikmaakte van de afhaaldienst van de bibliotheek (die, halleluja, opgezet werd) en met armen volgeladen met boeken en spelletjes buitenkwam, zag ik voor de deur een kratje met bloempotjes met daarin kleine groene blaadjes. ‘Paprika’ stond op een bordje. ‘Neem maar mee’ was de boodschap. Op dat soort momenten word ik helemaal happy van de kleine gemeente waarin ik woon en waar zoiets gewoon kan gebeuren. Wie had ze daar neergezet? Een bibliotheekmedewerker die de lezers extra wou opfleuren? Iemand die zich in de coronatijd overenthousiast aan zaaien en verpotten had gezet en nu geen raad meer wist met te veel opschietend jong groen? In elk geval, ik adopteerde er één en dus wordt mijn balkon nu mede bewoond door een opgroeiend paprikaplantje-met-wortels-in-of-toch-bij-de-bibliotheek. Ik ben benieuwd of er wat van komt en zo ja of het paprika’s of verhalen zijn. Wordt vervolgd…   In de keuken Ik word elk voorjaar weer blij als de tijd voor de nectarines is aangebroken. Soms overenthousiast, zodat ik een lading meebreng, vergetende dat ik de enige in huis ben die ze eet en dat het zo warm is dat ze het niet lang zullen uithouden. (Dat zou geen onoverkomelijk probleem zijn als mijn maag niet gilt van protest als ik te veel fruit achter elkaar eet.) Gelukkig is er dan altijd de optie om er een paar te transformeren tot iets langer houdbaars.   –   Vraag: Ben jij een fan van de bibliotheek of koop jij je boeken allemaal? Antwoord: Ik ben zelf verslaafd sinds een oudoom me als kind een magische plek liet zien waar je gratis boeken kon gaan halen en waar ze je niet wegjoegen als je ging zitten lezen. Momenteel helpt de bibliotheek me om mijn boekencollectie en budget enigszins onder controle te houden en is die dé motivatie om boeken te proberen die ik anders nooit in huis zou halen.

Het bericht Juni 2020: schrijven, lezen en de rest verscheen eerst op Petra Doom.

Cover reveal!

Het is nog even geduld oefenen voor we hem kunnen vastpakken, maar…   … hier is hij dan, de cover voor het derde deel van Overstekers!   Hij verklapt natuurlijk niet te veel, maar één ding over de inhoud zou je wel al kunnen afleiden… […]

Het bericht Cover reveal! verscheen eerst op Petra Doom.

Mei 2020: schrijven, lezen en de rest

Schrijven, schrijven, schrijven! Cover reveal coming up… Verder: prentenboeken, onverwachte leeshoogtepunten en een rabarberherkansing.   SCHRIJVEN… Mei zat vol met geschrijf! Omdat ik mezelf met één kortverhaal nog niet genoeg gekweld had met woordenlimieten, deed ik meteen nog maar een tweede. En dan is er […]

Het bericht Mei 2020: schrijven, lezen en de rest verscheen eerst op Petra Doom.

April 2020: schrijven, lezen en de rest

Een verzameling notitieboekjes aan de ene kant, een stapel jeugdboeken en een novelle aan de andere kant. April was een goede leesmaand én een goede schrijfmaand.   SCHRIJVEN… OVERSTEKERS III Deze maand ben ik eens flink in mijn collectie aantekeningen en ideeën gedoken. Het was […]

Het bericht April 2020: schrijven, lezen en de rest verscheen eerst op Petra Doom.

Maart 2020: schrijven, lezen en de rest

Hoe ik ineens heel concreet wist dat er een niet-echt-maar-toch lockdown aankwam en dat dat raar zou zijn? Doordat de bibliotheek BOMVOL mensen was toen ik nog een voorraadje ging inslaan. Gewoonlijk zie ik daar maximum vier mensen rondlopen (kleine gemeente) – nu was het […]

Het bericht Maart 2020: schrijven, lezen en de rest verscheen eerst op Petra Doom.

Hamley goes live: voor schrijvers en lezers

Nu iedereen in min- of meerdere mate binnen opgesloten zit, is het voor boekenwurmen hét moment om in een boek te duiken…  … misschien wel in dat ene boek dat je altijd al zelf wilde schrijven?  In deze coronatijden hebben velen die niet in de […]

Het bericht Hamley goes live: voor schrijvers en lezers verscheen eerst op Petra Doom.

Januari-februari 2020: schrijven, lezen en de rest

Overstekers 3 – het nieuwe begin, een vollopende agenda en kleverige dadels.   SCHRIJVEN… Overstekers 3 staat op de planning voor november dit jaar. Dat betekent dat ik begin dit jaar eindelijk weer in de wereld van Mirabel mocht duiken. (Eindelijk, woehoe!) Omdat dit deel […]

Het bericht Januari-februari 2020: schrijven, lezen en de rest verscheen eerst op Petra Doom.