Beka Sukhitashvili's Blog, page 2
June 15, 2015
ბეკეტის "ოუთი"?
პალიტრა ელმა, სერია "49 წიგნის" ბოლო წიგნად გამოსცა ბეკეტის ორი რომანი "მერსიე და კამიე" და "უოთი"
პირველ მათგანზე ინტერნეტში ინგლისურად მივაგენი ინფორმაციას, მაგრამ "უოთზე" ვერაფრით.
ხომ არ იცით, ინგლისური სახელწოდება?
პირველ მათგანზე ინტერნეტში ინგლისურად მივაგენი ინფორმაციას, მაგრამ "უოთზე" ვერაფრით.
ხომ არ იცით, ინგლისური სახელწოდება?
Published on June 15, 2015 08:32
March 26, 2015
ვინ არის პირველი მწერალი?
ალბათ, გიფიქრიათ.
როდესაც რაღაც ახალ ხელოვნების ფორმას აღმოვაჩენ ხოლმე, ყოველთვის ვეძებ იმ პირველ ადამიანს, რომლის თავშიც დაიბადა ყველაფერი.
ლიტერატურის შემთხვევაში საქმე, ერთი შეხედვით, რთულადაა, რადგან სიტყვა კაცობრიობის აზროვნების გაჩენიდან არსებობს და ძნელია თქვა, ვინ არის ის პირელი, ვინც შექმნა ლიტერატურული ტექსტი.
ინტერნეტი, როგორც ყოველთვის, შესანიშნავი საშუალებაა დაიკმაყოფილო ცნობისმოყვარეობა. ამ კითხვაზე პასუხსაც მალევე მივაგენი.
ახლა ჩემს ბლოგზე ვწერ პოსტს და მანამდე მაინტერესებს, თუ იცით, ამ უძველესი ადამიანის სახელი?
პ.ს.
სქესი - მდედრობითი (როგორც ხშირ შემთხვევაში ხდება ხოლმე - ქალები თითქმის ყველაფერში პირველები არიან, მაგრამ მათი ისტორიისთვის ცნობილი სახელები, არავინ იცის)
როდესაც რაღაც ახალ ხელოვნების ფორმას აღმოვაჩენ ხოლმე, ყოველთვის ვეძებ იმ პირველ ადამიანს, რომლის თავშიც დაიბადა ყველაფერი.
ლიტერატურის შემთხვევაში საქმე, ერთი შეხედვით, რთულადაა, რადგან სიტყვა კაცობრიობის აზროვნების გაჩენიდან არსებობს და ძნელია თქვა, ვინ არის ის პირელი, ვინც შექმნა ლიტერატურული ტექსტი.
ინტერნეტი, როგორც ყოველთვის, შესანიშნავი საშუალებაა დაიკმაყოფილო ცნობისმოყვარეობა. ამ კითხვაზე პასუხსაც მალევე მივაგენი.
ახლა ჩემს ბლოგზე ვწერ პოსტს და მანამდე მაინტერესებს, თუ იცით, ამ უძველესი ადამიანის სახელი?
პ.ს.
სქესი - მდედრობითი (როგორც ხშირ შემთხვევაში ხდება ხოლმე - ქალები თითქმის ყველაფერში პირველები არიან, მაგრამ მათი ისტორიისთვის ცნობილი სახელები, არავინ იცის)
Published on March 26, 2015 07:00
February 4, 2015
ჟურნალი "ბუქსითი"
სულ რამდენიმე დღეში ახალი ლიტერატურული ჟურნალის, "ბუქსითის" პრეზენტაცია გაიმართება და ძალიან მიხარია, რომ მეც ამ ჟურნალის ნაწილი ვიქნები.
ლიტერატურული ჟურნალები, ბოლო დროს, სულ უფრო მეტად შემცირდა ("ახალი საუჯეც" შეჩერდა, დაფინანსებას ელიან), ამიტომ სასიხარულოა როდესაც რაღაც ახალი კეთდება.
პროექტი წარმოადგენს მაღაზიათა ქსელის "ბუქსითისა" და კომპიუტერული ცოდნის გამავრცელებელი საზოგადოების ერთობლივ თანამშრომლობას.
ჟურნალის უპირველესი მიზანია წიგნიერების ამაღლება რეგიონებში, ამიტომ ჟურნალის ნომრები უფასოდ დარიგდება საქართველოს ყველა სოფელში! ხოლო დიდ ქალაქებში შეძენა ფასიანი იქნება.
მე "ბიოგრაფიების" სვეტს წარვუძღვები, სადაც შევეცები დავწერო, ცნობილი თუ ნაკლებად ცნობილი ავტორების ბიოგრაფიებზე, მოვიძიო მათი მაქსიმალურად უცნობი და საინტერესო ფაქტები. ახლებულად გავიაზრო და დავანახო ის მკითხველს.
პირველი ნომრისთვის კი, სტიგ ლარსონი (Stieg Larsson) ავირჩიე.
რა თქმა უნდა, გუდრიდზეც დავდებ თითოეული ნომრის შინაარს, მით უმეტეს, მაქვს უკვე რამდენიმე ჟურნალის გვერდი გაკეთებული (ახალი საუნჯე, ცხელი შოკოლადი).
ვღელავ და იმედს ვიტოვებ, მოგეწონებათ ჩემი სვეტი.
ლიტერატურული ჟურნალები, ბოლო დროს, სულ უფრო მეტად შემცირდა ("ახალი საუჯეც" შეჩერდა, დაფინანსებას ელიან), ამიტომ სასიხარულოა როდესაც რაღაც ახალი კეთდება.
პროექტი წარმოადგენს მაღაზიათა ქსელის "ბუქსითისა" და კომპიუტერული ცოდნის გამავრცელებელი საზოგადოების ერთობლივ თანამშრომლობას.
ჟურნალის უპირველესი მიზანია წიგნიერების ამაღლება რეგიონებში, ამიტომ ჟურნალის ნომრები უფასოდ დარიგდება საქართველოს ყველა სოფელში! ხოლო დიდ ქალაქებში შეძენა ფასიანი იქნება.
მე "ბიოგრაფიების" სვეტს წარვუძღვები, სადაც შევეცები დავწერო, ცნობილი თუ ნაკლებად ცნობილი ავტორების ბიოგრაფიებზე, მოვიძიო მათი მაქსიმალურად უცნობი და საინტერესო ფაქტები. ახლებულად გავიაზრო და დავანახო ის მკითხველს.
პირველი ნომრისთვის კი, სტიგ ლარსონი (Stieg Larsson) ავირჩიე.
რა თქმა უნდა, გუდრიდზეც დავდებ თითოეული ნომრის შინაარს, მით უმეტეს, მაქვს უკვე რამდენიმე ჟურნალის გვერდი გაკეთებული (ახალი საუნჯე, ცხელი შოკოლადი).
ვღელავ და იმედს ვიტოვებ, მოგეწონებათ ჩემი სვეტი.
Published on February 04, 2015 07:53
January 13, 2015
გაცნობა
სახლი, სადაც ახლა ვცხოვრობ, ბებია-პაპის იყო. მათთან სტუმრობისას ძალიან მიყვარდა ლოჯში ჩამოკიდებული საათის ყურება. მართკუთხედის ფორმის დიდი ფოტო იყო დიდ მასიურ ჩარჩოში, პეიზაჟი - ორი ნაძვის ხე და მათ შუაში გამავალი შარაგზა. ნაძვებს უკან უკიდეგანო სივრცე იყო გადაშლილი. ძალიან შორს, ცა და მიწა ერთმანეთს ერწყმოდა. საათის ციფერბლატი სწორედ ამ ორ ნაძვს შორის იყო გაკეთებული პაპაჩემის მიერ, შარაგზის ზევით. პაპა ბევრ რამეს საკუთარი ხელით აკეთებდა. ძალიან მიკვირდა რატომ იდგა მხოლოდ ეს ორი ნაძვი ამ უსაზღვრო მინდორში, ხოლო ეს ბალახიანი შარა, რაღა მათ შუა გადიოდა და იკარგებოდა, საით მიდიოდა ან როგორი იქნებოდა ეს ნაძვები რომ არ მდგარიყვნენ.
საათი ისე ეკიდა კედელზე, როგორც ფერწერული ტილო - თოკით ლურსმანზე. ჩარჩოს სიმძიმე საათს წინ ხრიდა და მე, პატარა არსებას, სამარცხვინო საქმის ჩადენის დროს თავზე წამომდგარ მკაცრ მასწავლებელს მაგონებდა. შიში და ცნობისმოყვარეობა ერთდროულად მეუფლებოდა და მოშორებით, სკამზე ჩამომჯდარი, დამფრთხალი მივშტერებოდი წიკწიკს.
დროის ცნობის სწავლას დიდი ხანი მოვანდომე. დღესაც მიჭირს დროის დასახელება, განსაკუთრებით, მექანიკურ საათზე. გრამატიკული დროის გააზრება ხომ, საერთოდ, კოშმარია...
ჩემი ცხოვრება ბევრნაირი დროისგან შედგება. ეპიზოდები ერთმანეთისგან ძალიან განსხვავდება და ზოგჯერ წარმოუდგენლად მეჩვენება - ნუთუ ასეთი ვიყავი? ზოგიერთი წელი ძალიან უცხო, გაუგებარი და ბურუსით მოცულია, ზოგიც, ნათელი და მხიარული. ყველანაირი წლის "ბექა" მიყვარს და მაინტერესებს. ყველა "ბექა" და ყველა "დრო" ჩემში თანაცხოვრობს და როდესაც ვიზრდები კიდევ ახალ ასეთებს აღმოვაჩენ ხოლმე, ალბათ, ეს ცხოვრების ერთ-ერთი საინტერესო ნაწილია.
ბავშვობიდან ვწერდი. სიტყვის ზეწოლას და ჯადოსნობას ერთდროულად განვიცდიდი. ჩემში ის ყოველთვის მახესთან ასოცირდებოდა. ვწერდი იმისთვის, რომ თავი დამეხსნა. ბლოგის შექმნიდან მხატავრულ სიტყვას ჩამოვშორდი, ახლა კი, 2015 წელს, კვლავ დავუბრუნდი მას გარკვეული გეგმებით. არ ვიცი, რას როგორ და რანაირად განვახორციელებ.
სულ მალე, საბას ელექტრონულ საიტზე უფასოდ განვათავსებ ჩემს ძველი ჩანახატებისა და ლექსების კრებულს - "ნოქტიურნი".
დანარჩენი შემდგომ პოსტში იყოს.
იმედი მაქვს, დამიმეგობრდებით და გამიზიარებთ თქვენს შეფასებებსა და შთაბეჭდილებებს.
საათი ისე ეკიდა კედელზე, როგორც ფერწერული ტილო - თოკით ლურსმანზე. ჩარჩოს სიმძიმე საათს წინ ხრიდა და მე, პატარა არსებას, სამარცხვინო საქმის ჩადენის დროს თავზე წამომდგარ მკაცრ მასწავლებელს მაგონებდა. შიში და ცნობისმოყვარეობა ერთდროულად მეუფლებოდა და მოშორებით, სკამზე ჩამომჯდარი, დამფრთხალი მივშტერებოდი წიკწიკს.
დროის ცნობის სწავლას დიდი ხანი მოვანდომე. დღესაც მიჭირს დროის დასახელება, განსაკუთრებით, მექანიკურ საათზე. გრამატიკული დროის გააზრება ხომ, საერთოდ, კოშმარია...
ჩემი ცხოვრება ბევრნაირი დროისგან შედგება. ეპიზოდები ერთმანეთისგან ძალიან განსხვავდება და ზოგჯერ წარმოუდგენლად მეჩვენება - ნუთუ ასეთი ვიყავი? ზოგიერთი წელი ძალიან უცხო, გაუგებარი და ბურუსით მოცულია, ზოგიც, ნათელი და მხიარული. ყველანაირი წლის "ბექა" მიყვარს და მაინტერესებს. ყველა "ბექა" და ყველა "დრო" ჩემში თანაცხოვრობს და როდესაც ვიზრდები კიდევ ახალ ასეთებს აღმოვაჩენ ხოლმე, ალბათ, ეს ცხოვრების ერთ-ერთი საინტერესო ნაწილია.
ბავშვობიდან ვწერდი. სიტყვის ზეწოლას და ჯადოსნობას ერთდროულად განვიცდიდი. ჩემში ის ყოველთვის მახესთან ასოცირდებოდა. ვწერდი იმისთვის, რომ თავი დამეხსნა. ბლოგის შექმნიდან მხატავრულ სიტყვას ჩამოვშორდი, ახლა კი, 2015 წელს, კვლავ დავუბრუნდი მას გარკვეული გეგმებით. არ ვიცი, რას როგორ და რანაირად განვახორციელებ.
სულ მალე, საბას ელექტრონულ საიტზე უფასოდ განვათავსებ ჩემს ძველი ჩანახატებისა და ლექსების კრებულს - "ნოქტიურნი".
დანარჩენი შემდგომ პოსტში იყოს.
იმედი მაქვს, დამიმეგობრდებით და გამიზიარებთ თქვენს შეფასებებსა და შთაბეჭდილებებს.
Published on January 13, 2015 06:31