De bakvis Quotes

“Terwijl het heden zich vult met nieuwe urgenties houdt het jaar slechts twee dagen over waarop de verlorene als een aanwezigheid voelt.
Op de ene eet je een gebakje (een marsepeinkasteeltje, in mijn geval), op de ander brand je een kaars.

Daarbuiten ben je pragmatisch. Je houdt de dood op afstand.

Dat wil zeggen, mits je verstandig bent.”
― Nadia de Vries, De bakvis

“Er is niets zeldzaams aan rouw. Het maakt je niet uitverkoren of bijzonder. Integendeel, je gedrag is voorspelbaar. Je beroept jezelf op de handelingen die al duizenden keren zijn verricht voordat jouw verdriet een naam had. Je revalueert de betekenis van liedjes en snijbloemen. Je troost jezelf met overgebleven truien en kettingen, die je aan de verlorene doen denken en die je, daarom, zelfs tijdens een douanecontrole dicht bij je draagt, opdat het verleden intact wordt gehouden.

Zolang er een spoor van de verlorene in de levende wereld achterblijft, zal er een doorstroomkanaal zijn waardoor ze terug kunnen komen.”
― Nadia de Vries, De bakvis

“Rouw is een eindig proces, zeggen ze. Er overlijdt iemand, er verdwijnt iets (een verbintenis, een toeverlaat) en degene die achterblijft moet plaatsmaken voor de leegte. Maar hoe maak je plaats voor de leegte? Hoeveel ruimte neemt 'leegte' in?”
― Nadia de Vries, De bakvis