Çocukluğun Soğuk Geceleri Quotes

“- Sana ne oldu? Sensiz yaşayamam.
- Yaşarsın. Herkes herkessiz yaşayabilir.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“İçimdeki kıpırdanışları dinliyorum. Bir şeylere açılmak, bir yerlere koşmak, dünyayı kavramak istiyorum. Dünyanın bize yaşatılandan, öğretilenden daha başka olduğunu seziyorum.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Onu sevmeyi bir tutku haline dönüştürüyorum. Bu sevgide tüm sevgilerim, sevebilme gücüm var. Gelecekteki sevgileri de Yaşar gibiyim. Geçmiştekileri de.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Bizi bıraksalar. Ben onun dizlerine yatsam. İçgüdülerimizle gövdelerimizi tanısak. Birbirimizi sevsek. Doğanın geliştireceği sevgi içinde büyüsek. Ana karnındaki çocuk gibi.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Derin bir uykuya düşmeye çabalıyorum. Olmuyor. Uzun sürüyor uykunun gelip, beni bana unutturması.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Bazı kitaplar, gerçek yaşamdan daha duyarlı, daha büyük boyutlara götürüyor beni.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Karanlık uzun geceler vardır. Kapalı gözlerimle uzandığım. Birkaç saatin bana ait olduğu karanlıklar.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Genç. Ama yüzünde derin çizgiler var. Sanki çocukken bile yüzü buruşukmuş. Genç. Ama her şeyi yaşamış da, artık hiçbir şeye aldırmıyor gibi bir tutum içinde. Gelişigüzel alıyor yaşamı. Sıkılıyor.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Pazar günleri... Şimdilerde... Sokak aralarından geçerken...gözüme pijamalı aile babaları ilişirse, kışın, yağmurlu gri günlerde tüten soba bacalarına ilişirse gözlerim... evlerin pencere camları buharlaşmışsa... odaların içine asılmış çamaşır görürsem... bulutlar ıslak kiremitlere yakınsa, yağmur çiseliyorsa, radyolardan naklen futbol maçları yayımlanıyorsa, tartışan insanların sesleri sokaklara dek yansıyorsa, gitmek, gitmek, gitmek, gitmek, gitmek......... isterim hep.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Yazmak istiyorum. Ama her zaman yaşamın günlük hareketliliklerini yeğliyorum. Caddelere çıkmak, doymak bilmediğim sokaklara bakmak, yeni köşeler keşfetmek, yabancı insanları seyretmek, doyumsuz yaşamı gözlerimden yüreğime indirmek istiyorum. Kısacık anlarda çeşitli olayları, insan varoluşunun özünü, zaman ve duyguları sınırsızlık içinde derinliğine düşünen insanlar çok mu? Bilmiyorum.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Yaşam, şimdi ancak kavranılması ve anlaşılması gereken; oysa yaşanması gerçeğine inilmesi ilerideki yıllara atılan bir yabancı öge gibi önümüze getirilmiş. Coğrafya derslerine getirilen yerküre gibi. Kimse yaşadığımız mevsimin, günlerin ve gecelerin yaşamın kendisi olduğundan söz etmiyor. Her an belirtilen bir öğretiye, bizler hep hazırlanıyoruz. Neye?”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Öfke içinde büyüyoruz.Oturduğumuz semte,sokağa,odalara,eşyalara,kış aylarında güçlükle ısıttığımız,eskimiş,ortası çukur pamuk yataklara öfke duyarak büyüyoruz.Yaşam yalnızca sokaklarda.Bir canlılık var sokaklarda.Güzel olan,gerçek olan,kentin insanları,kalabalık,dış dünya.Dış dünyanın insanın kulaklarına varan uğultusu.Diğer ülkeleri aşan,batıda bir okyanusa,doğuda bir başka okyanusa varan uğultu.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Nereye baktıklarını, ne gördüklerini bilmiyorlar.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Yaşam, mutlak tutkularla dolu. Yaşamı sevmekle birlikte ölüme alışmak da büyüyor, gelişiyor. Güzellikler kazanıyor. Bu sevgiyi nasıl rahatlıkla uğurluyorsam, yaşamı da o denli rahat, o denli güzel uğurlamalı. Sevgilerimi doyumla devretmeliyim.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Dünyasındaki insanlardan biriydim. Onunla birlikte hiçbir şeyim ölmedi. İnsan ölümünü kendi kendine ölüyor.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Bizi saran sıcaklığın. Soğuyan gecelerin. Ve geceleri bürüyen yıldızların. İki insanın sarılarak geçirdiği bu sarsıntı özü olmalı evrenin. Sonsuza dek varan, var eden, yaşatan, yaşamı ileri çağlara doğru devreden bu birleşme...”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Bizi saran sıcaklığın. Soğuyan gecelerin. Ve geceleri bürüyen yıldızların. Ve dolunayın. Ve dolunayla birlikte uykusuz kalan insanların. Dolunayla birlikte uykusuz kalınan gecelerin soluk sisli sabahında ölümü bekleyen insanların.
(Ölüm de bir günlük olay değil mi?)”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Gözleri yorgun. Gözleri insancıl. Gözleri dalgın. Duyguları uzaklarda. Sevişip, ölüm sessizliğine gömülmek ister gibi.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“İçin için henüz ölmediğime, yaşamın sürekliliğini duyduğuma seviniyorum.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Ölüm düşünsesi izliyor beni. Gece gündüz kendimi öldürmeyi düşünüyorum. Bunun belli bir nedeni yok. Yaşansa da olur, yaşanmasa da. Bir kaygı yalnız. Beni, kendimi öldürmeye iten bir kaygı.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Erkeği öğrenmek için,çok erkek tanımak gerektiğini de bilmiyorum.Mutluluğun,insanın kendi kendisiyle hoşnut olmasıyla başlayacağını da bilmiyorum.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Birkaç gün uzunluğundaki yaz günleri. Kış aylarındaysa gri bulutlar kentin üzerine inmiştir. Yağmur dolu bulutlar. Gün başlamış, ilerlemiştir bile...”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Ağlamaya çalışıyorum. Olmuyor. Onun ölümü bütün ağıtlara ırak.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“- Kurtardılar beni!
diye düşünüyorum.
- Kurtarmasalardı.
Ağlamaya başlıyorum.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Kafamda hep saplantılar. Kendini sürüklüyorum. Aynı korkunç sıkıntıyla. İnsanlar arasına. Çünkü yerim, insanların arası. Sabah uyanınca günün boşluğu korku veriyor bana.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“Yaşam,şimdi ancak kavranılması ve anlaşılması gereken; oysa yaşanması, gerçeğine inilmesi ilerideki yıllara atılan bir yabancı öğe gibi önümüze getirilmiş. Coğrafya derslerine getirilen yerküre gibi. Kimse yaşadığımız mevsimin, günlerin ve gecelerin yaşamın kendisi olduğundan söz etmiyor.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“A person's hopelessness can sink right through the skin. And then your only hope is to be strong enough to save yourself.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“A person's hopelessness can sink right through the skin. And then your only hope is to ne strong enough to save yourself.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“My long years of suffering have not destroyed me. They've only guided my heart.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri

“...taught me to cherish these dry fields, this red sun and all who live beneath it. Impossible to bestow this love on just one person. It burrows deeper than any worm. Rises higher than any plane. Follows the white trails only to break through them, to go further still.”
― Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri