Η θλίψη που φωλιάζει μέσα μου Quotes

“Οι τοίχοι μπορεί να έχουν αυτιά, αλλά το ταβάνι έχει και μάτια. Σε κοιτάει κατάματα. Περιμένει τον απολογισμό της ημέρας σαν άγρυπνος φρουρός. Δεν θα σε κατακρίνει, δεν θα αλλάξει θέση. Θα μείνει εκεί. Ακόμα και αν το απορρίψεις και γυρίσεις μπρούμυτα, θα σε περιμένει την επόμενη αυγή.”
― Μαρία Αλεξοπούλου, Η θλίψη που φωλιάζει μέσα μου

“Το καταπολέμησα. Χρειάστηκα τον χρόνο μου, αλλά τα κατάφερα. Μόνη μου”.
Με κοιτούσε μέσα από τον καθρέφτη. Στο πρόσωπό της είχε σχηματιστεί ένα τεράστιο χαμόγελο.
“Και πώς ένιωσες;”
Ξέπλυνα το πρόσωπό μου και άρπαξα την πετσέτα. Το νερό έτρεχε σαν δροσερό ρυάκι πάνω στην αφυδατωμένη επιδερμίδα μου.
“Ελεύθερη”.”
― Μαρία Αλεξοπούλου, Η θλίψη που φωλιάζει μέσα μου

“Λιποθύμησες.
Έγινε.
Λιποθύμησες.
Δεν θα ξαναγίνει.
Το είχες υποσχεθεί και τότε.
Το υπόσχομαι πάλι τώρα.
Φοβόσουν τότε;
Λίγο.
Φοβάσαι τώρα;
Πάρα πολύ.
Ο φόβος θέλει να κυριαρχήσει.”
― Μαρία Αλεξοπούλου, Η θλίψη που φωλιάζει μέσα μου

“Μη μου γυρίζεις την πλάτη,
προτού δεις την αγάπη που καθρεφτίζεται στα μάτια μου.
Μη φεύγεις, πριν βυθιστώ στην απεραντοσύνη της αγκαλιάς σου.”
Μη μας εγκαταλείψεις,
γιατί έχουμε να ζήσουμε πολλές στιγμές, ακόμα,
πραγματικής και ανόθευτης ευτυχίας.
Μην πεθάνεις,
διότι δεν σε έζησα όσο ήθελα.”
― Μαρία Αλεξοπούλου, Η θλίψη που φωλιάζει μέσα μου