Плачот на срната Quotes
Плачот на срната
by
Слаѓан Славенски90 ratings, 4.24 average rating, 15 reviews
Плачот на срната Quotes
Showing 1-17 of 17
“Како можеш да сакаш некого без да бидеш повреден, без да се навраќаш на минатото, без да се извалкаш во калта на животот?”
― Плачот на срната
― Плачот на срната
“Никогаш немој да ја тргаш насмевката од усните, тоа е најубавото нешто што човек може да го носи на себе.”
― Плачот на срната
― Плачот на срната
“Ти си уметник на својот живот. Немој да ја даваш четката на никој друг. Секогаш барај ја светлата боја во црнилото на животот.”
― Плачот на срната
― Плачот на срната
“Не можеше да прескокнеме некое поглавје од нашите животи. Мораш да го прочиташ секој ред, секоја буква, да ги запознаеш сите ликови - негативни или позитивни. Некои поглавја ќе не' расплачат, а други ќе не' возбудат или развеселат. Дури ќе сакаш и да прескокнеш неколку страници, но тоа е невозможно, нели? Ќе читаш за нешта кои што не ти се допаѓаат, ќе се соживуваш со настаните. Но, мораш да продолжиш понатаму. Таков е животот.”
― Плачот на срната
― Плачот на срната
“Колку слоеви може да има човечкото лице?”
― Плачот на срната
― Плачот на срната
“Дури и во штетата може да се пронајде нешто достојно за да се претвори во божествена уметност. Таа е насекаде околу нас, дури и во злото постои некаква визуелизација на доброто! Како што и во тагата постои некаква необјаснива убавина.”
― Плачот на срната
― Плачот на срната
“Бидејќи ако не можеш да почувствуваш љубов, ти умираш... иако твоето тело се' уште оди и се движи.”
― Плачот на срната
― Плачот на срната
“Еднаш сонував дека сум се претворила во дрво, без гранки, без лисја! Многу чудно, нели? Понекогаш, посакувам да сум само еден обичен лист паднат на земјата. Да лежам смирено и спокојно, додека полека и бавно умирам на подот... без да се жалам или кукам.”
― Плачот на срната
― Плачот на срната
“Претпоставувам дека некоја одредена личност, во некој монотон средношколски период, мора да се појави во животот на секој поединец, нели?”
― Плачот на срната
― Плачот на срната
“Јас, само... многу те сакам", сликарот се доближи до неа и благо го протри својот нос од нејзиниот.
"Колку многу?" праша заводливо таа, кога срцето започна да и' бие како да беше затворено во камбанарија.
"Толку многу што би се стоплиле сите животни на светот", зарипнато одговори тој и поцрвене.
"Толку многу што би можела да ги помирисам сите книги на светот", додаде Аурора надоврзувајќи се на неговиот одговор, а тој и' го зеде лицето во своите топли дланки.”
― Плачот на срната
"Колку многу?" праша заводливо таа, кога срцето започна да и' бие како да беше затворено во камбанарија.
"Толку многу што би се стоплиле сите животни на светот", зарипнато одговори тој и поцрвене.
"Толку многу што би можела да ги помирисам сите книги на светот", додаде Аурора надоврзувајќи се на неговиот одговор, а тој и' го зеде лицето во своите топли дланки.”
― Плачот на срната
“Музиката е секогаш полесен начин за да се избегне суровата реалност.”
― Плачот на срната
― Плачот на срната
“Црвенокосата не можеше да си замисли дом без книги - тогаш тој е само една празна, напуштена колиба. Куќа во која преовладуваат книгите - е тоа за неа претставуваше еден богат, раскошен замок.”
― Плачот на срната
― Плачот на срната
“Како можеш да знаеш кој пат е правилниот, кога цел свет ти е превртен наопаку?”
― Плачот на срната
― Плачот на срната
“Но, тоа е животот, зарем не? Една обемна, сложена сложувалка составена од различни делчиња; од нашите добри и лоши одлуки и недостатоци, секојдневните проблеми, драми и чудни случки.”
― Плачот на срната
― Плачот на срната
“Што е полошо - болката, стравот или пак смртта?”
― Плачот на срната
― Плачот на срната
“А и што е животот, ако не еден рингишпил кој постојано се врти?”
― Плачот на срната
― Плачот на срната
“Секоја пора од моето тело го шепоти твоето име, секој проклет сантиметар!”
― Плачот на срната
― Плачот на срната
