Revolusi Quotes

“In the fifteenth and sixteenth centuries, Islam spread by way of Indonesia’s port cities. This was not the result of large-scale immigration, conquest or force; it was the religion’s egalitarian nature that made it so appealing.”
― David Van Reybrouck, Revolusi: Indonesia and the Birth of the Modern World

“Revolusi is a book of many voices, sometimes speaking clearly in the foreground and sometimes whispering in the background.”
― David Van Reybrouck, Revolusi: Indonesia and the Birth of the Modern World

“A peace process is a succession of cautious steps forward and swift strides back. As the Dutch saying goes, trust arrives on foot but leaves on horseback.”
― David Van Reybrouck, Revolusi: Indonesia and the Birth of the Modern World

“Without bamboo there wouldn’t have been an Indonesian revolution.”
― David Van Reybrouck, Revolusi: Indonesia and the Birth of the Modern World

“The Emperor’s Naked Army Marches On,”
― David Van Reybrouck, Revolusi: Indonesia and the Birth of the Modern World

“Westerlings rechterhand, onderluitenant Vermeulen, en twee knil-officieren, majoor Stufkens en kapitein Rijborz, trokken door naar het noorden en tilden de ‘methode-Westerling’ naar een nieuw triest niveau. Lijsten met verdachten werden achterwege gelaten, ondervragingen bleken overbodig. Als geen enkele rebel gevat kon worden – velen waren allang naar het binnenland gevlucht – haalden ze gewoon de plaatselijke gevangenis leeg.

Oppakken, schieten en vooral zorgen dat het gezien werd. Abubakar Lambogo, een rebellenleider die terugkwam van een militaire vergadering, werd niet alleen gedood, maar ook onthoofd, waarna zijn hoofd publiekelijk werd tentoongesteld. ‘Elke week gingen wij op de marktdag naar Enrekang. Toen we daar waren, zagen we bij de ingang van de markt het hoofd van Abubakar Lambogo op een paal gespietst staan. Ik keek heel kort, maar herkende hem meteen. Hij kwam soms thuis bij ons op bezoek.
Er stonden veel mensen omheen. Het hoofd werd bewaakt door soldaten van het knil.’ Een andere ooggetuige wist precies welke bedoeling hierachter stak: ‘De Nederlanders deden dit doelbewust om de mensen van Enrekang en omstreken bang te maken. Ze durfden hun huizen niet meer uit. Er waren enkel donkere knil-soldaten daar, ik vermoed dat het Ambonezen waren. Hun kapitein heette Blume, maar die zag ik niet. Een van hen zei: “Hier is jullie held!” Ik zweer op mijn geloof dat het Nederlandse leger dit deed.’1024 In september 2020 kende de Nederlandse staat de zoon van de onthoofde Lambogo een schadevergoeding van 874,80 euro toe. De zoon heeft het bijzonder lage bedrag geweigerd”
― David Van Reybrouck, Revolusi: Indonesië en het ontstaan van de moderne wereld

“...de Gurkha’s de meest doorgewinterde gevechtseenheden van het Britse leger. Bij de jaarlijkse rekrutering in Nepal dingen circa 11.000 kandidaten in loodzware toelatingsproeven mee naar de slechts 170 beschikbare plaatsen. In de Tweede Wereldoorlog werden ze naar het Midden-Oosten en Italië gestuurd. Maar in de voorbije halve eeuw vochten ze ook op de Falklands, in Irak, Joegoslavië en Afghanistan.895 Zowel in Nepal als in Engeland bezitten de Gurkha’s een mythische status: ze heten uitzonderlijk dapper, loyaal en onversaagd te zijn. Dertien van hen zijn zelfs dragers van het Victoria Cross, de hoogste militaire onderscheiding van het Verenigd Koninkrijk.896 Men zou ook kunnen zeggen: als voetvolk afkomstig uit arme, geïsoleerde en traditiegetrouwe dorpsgemeenschappen van een onherbergzaam land deden de Gurkha’s (en doen zij nog steeds) het vuile werk waar westerse soldaten niet langer toe bereid waren.”
― David Van Reybrouck, Revolusi: Indonesië en het ontstaan van de moderne wereld

“Voorwaarts!

Niet het geroffel der trommels doet deze troepen
stormen maar hun rotsvast geloof.

Eén keer iets betekenen
En dan sterven.

Voorwaarts

Voor jou heeft het land
een vuur voorzien.

Vernieling liever dan slavernij
Uitroeiing liever dan onderdrukking.
In het uur van de dood kiemt reeds iets nieuws
Wie wil leven moet het proeven.

Voorwaarts.
Val aan.
Leg aan.
Sla toe.”
― David Van Reybrouck, Revolusi: Indonesië en het ontstaan van de moderne wereld

“Dekolonisatieprocessen worden vaak herleid tot een nationale strijd tussen kolonisator en kolonie – Frankrijk met Algerije, België met Congo, Duitsland met Namibië, Portugal met Angola, Engeland met India en Nederland met Indonesië – het lijkt wel een soort streepjescode.

Maar naast die verticale component zijn er ook altijd tal van horizontale processen. Buurlanden spelen mee, bondgenoten, lokale milities, regionale spelers, internationale organisaties enzovoort. Die mogen niet weggefilterd worden. Als we dat doen, blijven we de westerse natiestaat en zijn koloniale grenzen als referentiekader hanteren. Dan zijn we nog steeds negentiende-eeuws bezig.

Wie enkel door de schietgaten van het verleden kijkt, ziet niet per se het hele landschap. De tijd is rijp om die nationale focus los te laten en de globale dimensie van het dekolonisatieproces te zien. Ja, dat vergt inspanning. Een kluwen is lastiger te ontwarren dan een schema met twee kampen, maar de historische werkelijkheid is nu eenmaal geen schema. En dat geldt zeker voor de Indonesische geschiedenis.”
― David Van Reybrouck, Revolusi: Indonesië en het ontstaan van de moderne wereld