Koloniaal Congo - Een geschiedenis in vragen Quotes

Rate this book
Clear rating
Koloniaal Congo - Een geschiedenis in vragen Koloniaal Congo - Een geschiedenis in vragen by Amandine Lauro
123 ratings, 3.84 average rating, 12 reviews
Koloniaal Congo - Een geschiedenis in vragen Quotes Showing 1-7 of 7
“De Congolezen werden pas echt opgehitst tegen de Belgen door de boeken van ‘witten’ zoals Vangroenweghe, Marchal, Hochschild en De Witte.”
Amandine Lauro, Koloniaal Congo - Een geschiedenis in vragen
“Moest Lumumba destijds niet geweigerd hebben om de Congolese nationaliteit toe te kennen aan de kolonialen die dat wensten. Dan zou het economisch debacle van de zaïrisering vermeden zijn.”
Amandine Lauro, Koloniaal Congo - Een geschiedenis in vragen
“De meeste Congolezen (in Congo, niet in Brussel) houden koppig vol dat zij het beter hadden tijdens de kolonisatie en dat de onafhankelijkheid beter in 1985 was gekomen, zoals Van Bilsen destijds voorstelde.”
Amandine Lauro, Koloniaal Congo - Een geschiedenis in vragen
“85% van de missionarissen in Belgisch Congo waren Vlamingen; zij leerden de inheemse talen en maakten Bijbelvertalingen en schoolboeken in het Swahili, Lingala, Kikongo en Tshiluba, de vier voornaamste van de 230 inheemse talen.”
Amandine Lauro, Koloniaal Congo - Een geschiedenis in vragen
“De officiële taal was het Frans, zowel voor de Congolezen als voor de kolonialen. Pas in 1957 kregen de Vlamingen het recht op rechtspraak in het Nederlands.”
Amandine Lauro, Koloniaal Congo - Een geschiedenis in vragen
“Pas vanaf 1920 werd de bevolking geteld. Rond 1930 waren er 10,3 miljoen inwoners, in 1960 ruim 15 miljoen. Jean-Paul Sanderson schat het aantal inwoners in 1885 op 11,5 à 20 miljoen. De afname lag dus tussen 1 en 5 miljoen. De oorzaken waren: een daling van de geboortes en meer sterfgevallen door bestaande en geïmporteerde ziektes, ondervoeding en geweld.”
Amandine Lauro, Koloniaal Congo - Een geschiedenis in vragen
“Hele stukken van Congo werden nooit bezet bij gebrek aan personeel: in 1908 waren er maar een paar honderd blanken op ca. 100 posten voor een gebied zo groot als West-Europa (76 x België) met 10 à 15 miljoen inwoners. De oorspronkelijke koningen en chefs bestuurden hun gebied in naam van Leopold II en daarna van België. Ze kozen de kant van de kolonisator in ruil voor westerse goederen en een afzetmarkt voor hun ivoor”
Amandine Lauro, Koloniaal Congo - Een geschiedenis in vragen