Confettiregen Quotes

“Voelde me langzaam anders worden, merkte dat ik iemand werd die ik niet wilde zijn. Nee, diep vanbinnen wás ik iemand die ik niet wilde zijn. Omdat het anders was, omdat mensen erover zouden praten, omdat ik in andere landen verboden was. Niemand had me gevraagd of ik dit wilde zijn. Niemand had bij me geïnformeerd wat ik ervan zou vinden. Niemand had verteld hoe ik ermee om moest gaan. Opeens was ik het gewoon. En hoe hard, hoe lang, hoe heftig ik het ook bleef ontkennen, ik kon het niet tegenhouden.”
― Splinter Chabot, Confettiregen

“Omdat alles gezegd is. En alles vanaf nu gezegd mag worden.”
― Splinter Chabot, Confettiregen

“Onuitgepakte verrassingen zijn misschien wel de mooiste, omdat ze nog alles kunnen zijn, nog alles kunnen worden.”
― Splinter Chabot, Confettiregen

“Ik luisterde, wilde zijn verhaal horen om te weten dat ik niet de enige was die worstelde; de zoektocht van een ander kan een lantaarn zijn die de jouwe bijlicht.”
― Splinter Chabot, Confettiregen

“We waren losgeslagen stuiterballen die werden aangedreven met turbo-energie. Als we een goede dag hadden waren we zowel de flipper als de kast, en dat zorgde voor een eindeloze reeks aan grappen, kattenkwaad en propjes.”
― Splinter Chabot, Confettiregen

“Eén leerling had dat al gedaan, die had die ochtend thuis mascara opgedaan en dat was de aanleiding geweest om het daar klassikaal over te hebben. De juffrouw wilde het bespreken met de meisjes, want make-up, dat ging alleen meisjes wat aan. Esther deelde ook de conclusie met ons. Voorlopig mochten de meisjes geen getekende versiering in het gezicht aanbrengen, want dat zou voor te veel onrust zorgen. Zo leerde ik dat make-up alleen voor meisjes was en niet voor jongens. Een nieuwe wet...”
― Splinter Chabot, Confettiregen

“Hebben jullie een zusje?' De eerste keer dat iemand dat vroeg was er niet veel aan de hand. Ik sprong achter mijn bureau vandaan en gaf aan dat het mijn bed was, met mijn spullen. De verwarring in de ogen heb ik altijd onthouden. Ik begreep de blik niet maar voelde hem wel.”
― Splinter Chabot, Confettiregen

“Nog één keer zaten met z'n allen in die bol, waarna de gymleraar het teken gaf, we opstonden en we uit alle macht de parachute omhoogtrokken en loslieten. De parachute vloog naar boven en leek daar even te zweven. En daarmee was het speelmoment over.”
― Splinter Chabot, Confettiregen