Harpie Quotes

“Het is beter dan niks.
Integendeel, het is erger dan niks. Lijden kan scheppend zijn, het kan je aanzetten tot verandering.”
― Hannah van Binsbergen, Harpie

“Zeg. Ik verwacht helemaal niets. Dat was juist het probleem.
Dat is wel duidelijk, met het glansrijke leven dat je voor jezelf hebt gemaakt, na de onvermijdelijke breuk met je eerste liefde.
Tief op, schurk.”
― Hannah van Binsbergen, Harpie

“Weet je, ik heb altijd het gevoel gehad dat ik iets niet had wat andere mensen wel hadden. Een vermogen, niet om plezier of geluk te ervaren, maar om het op een bepaalde manier vast te houden. Ik bedoel, ik word ook gelukkig van die eenden... (ze wijst op een langszwemmende bruine eend met vijf piepende pulletjes verspreid over het water) ... maar ik kan niet leven op dat soort dingen, ik moet ook iets met mijn leven doen en alle opties die ik daarvoor zie, maken dat ik van een brug wil springen.”
― Hannah van Binsbergen, Harpie

“Hij wil haar niet meer. 'Ik geloof je niet. Je zegt dit alleen maar om me pijn te doen. Want jij houdt van mensen pijn doen, dat weet ik. En dat is niet erg, je mag me pijn doen. Zoveel als je wilt. Ik wil dat je me pijn doet. Maar je moet wel bij me blijven.”
― Hannah van Binsbergen, Harpie

“En wat is een betere indicator van je identiteit dan wat andere mensen denken dat je bent, ik bedoel, ik ga ook alleen maar door met mezelf zijn als ik in het openbaar ben, het grootste deel van mijn tijd is het niet bij te houden wie ik nu weer ben.”
― Hannah van Binsbergen, Harpie

“Trouw komt je soms duur te staan, kameraad.
Die les heb ik wel geleerd.
Maar het klinkt niet heel kwaadaardig.
Maar wat is kwaadaardig, Harpie?”
― Hannah van Binsbergen, Harpie

“Moet ik iets geworden zijn? Kan ik niet gewoon niets blijven? Tegen identiteit zijn?
(...)
Maar ik ben niks. Ik ben leeg en vormloos, een parasiet die zich vastbijt in de wensen van anderen, de vorm aanneemt die een ander voor me gedroomd heeft. Ik was bereid alles van Albert te incasseren, zolang hij maar bij me zou blijven, zolang ik mijn voeding maar niet kwijt zou raken en weer gereduceerd zou worden tot niets. Nou, het is zover hoor. Nu zit ik hier met jou.
Heb je er eigenlijk over nagedacht waarom dat is?
Dat lijkt me duidelijk. Dit is de hel. Waar niemand wil zijn, maar de meeste mensen toch belanden. Met de deuren naar verleden en toekomst stevig op slot.”
― Hannah van Binsbergen, Harpie