De engel in de duivel Quotes

“Jawel, er waren de meer dan honderd Ferrari's, er waren de honderden miljoenen dollars, er waren de zeven kastelen, er waren de paar duizend vrouwen. Maar niets is ervan gebleven.”
― Jean Pierre Van Rossem, De engel in de duivel

“Is er nog iets vanwaar ik droom? Ja, één enkel iets, iets wat helaas onmogelijk geworden is.”
― Jean Pierre Van Rossem, De engel in de duivel

“There is nothing Evangelical about me and nothing Diabolical.”
― Jean Pierre Van Rossem, De engel in de duivel

“Mijn leven was een veelheid van romans, het laat zich niet vangen in één tekst, daarvoor was het veel te chaotisch en bovenal compleet ongepland. In een roes heb ik het opgetekend, drie dagen en drie nachten lang.”
― Jean Pierre Van Rossem, De engel in de duivel

“Had ik het geweten, dan had ik ‘Moneytron’ en ‘Vive le Republique’ op de bodemplaat van de bolide van Gachot geplakt. Zijn wagen hing meer met de wielen van de grond dan dat hij aan het rijden was”
― Jean Pierre Van Rossem, De engel in de duivel

“Ik heb intussen wel geleerd dat er twee categorieën mensen zijn: zij die voor mij zijn en zij die tegen mij zijn. Ik denk niet dat er een tussensoort bestaat.”
― Jean Pierre Van Rossem, De engel in de duivel

“Mijn leven hangt samen van onwaarschijnlijkheden. Ik was amper 20 toen ik met m’n klein autootje – een Honda – naar Parijs reed. Bij het binnenrijden van de lichtstad zag ik een mooie witte Rolls-Royce in panne staan. Die wagen bleek van weduwe Van Cleef (red. eigenares van het juwelenimperium Van Cleef § Arpels) te zijn. Ik stopte en kreeg de wagen aan de praat. ‘Mag ik als beloning er eens mee rijden?’ vroeg ik aan haar chauffeur. Zo legde ik contact met één van de rijkste mensen van Frankrijk. We praatten over literatuur en kunst en het klikte. Ze nodigde me bij haar thuis uit en ik ben er 14 dagen gebleven. We gingen samen op stap, ze kocht kleren voor me en ging met me in de chicste Parijse restaurants eten. Daar leerde ze me de beginselen van de etiquette. Ik was een gestampte boer, ik had nog nooit een wijnkaart gezien, maar dronk wel als een echte seigneur Chateau Petrus. Natuurlijk heeft alles z’n prijs. Op een avond wou ze met mij naar bed. Dat was niet simpel: ik was 20, zij 70. Maar toen ik thuiskwam stond er wel een Ferrari 250 LM voor m’n kot. En toen is het begonnen. Ik ging met die auto naar school en zette me op de parking van de proffen. Ineens kon ik elk wijf krijgen.”
― Jean Pierre Van Rossem, De engel in de duivel