Raziye Quotes

“Sevmek için yaşlanmayı beklemeli.”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Dünyanın tatlı akşamı içimdeydik, çalışanı mutlu kılmak için doğanın onca özenerek yaptığı. Ağaçlar hafif hafif sallanıyorlar, gecikmiş kuşlar sinirli sinirli konuşuyorlardı.”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Ben zor olanı seçmişimdir hep yeğen, gitmek kolaydır.”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Şimdi aklıma rastgele düşen genç balıkçıyı alalım, eğer Vedia o delikanlıdan hoşlanıyorsa, demek kimi özellikleri bakımından onu bana üstün bulduğundandı bu. Aşktan doğma üzüntülerin, acıların kaynağını başka yerde aramak saçmaydı.”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Şaşakalmıştım. Zayıflıktan yürürken düşecekmiş gibi sallanan, ince ağlamaklı sesiyle Ermiş Yusuf'u, Vedia'nın kocası olarak düşünemezdim.
"Ermiş Yusuf'a ha?" dedim şaşkınlığımı belirterek.
Bu kez Vedia şaşırdı.
"Erkek değil mi Yusuf?" diye sordu, saf saf.
"Erkek elbet..."
"E?" dedi.
Artık söylenecek söz kalmamıştı. Erkek olmak yeterliydi. Daha başka özellikler aramanın gereği yoktu.”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Sen her şeyi değiştirmek istediğin için hiçbir şeyi değiştiremeyeceksin...”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Bir duyguyu içinden çıktığı koşullardan soyutlayarak ele almak yanlıştır.”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Gençlere yapılacak en büyük iyilik, aşktan kurtarmaktır onları. Bu da öyle güç bir iş değildir. Çünkü aşkın mevsimi vardır, onu geçiştirdin mi, tehlike atladı demektir.”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Övüyorum elbet," dedi. "İnsan sivriliktir. Böyle yükselir. Şimdi bize düşen, Ermiş Yusuf'un sivriliğini aşmaktır. Uçamazsa ben de domuzu yediririm köylüye. Anlıyor musun?...”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Dahası da var, ben zamana inanıyordum, bana öğretilmiş olan geçmiş, şimdiki zaman, gelecek bölümlemesi benim için gerçekti. Oysa Vedia, yaşamın bir zamanı olduğuna inanmadığı için, bu bölümleme için şimdiki zamanı biliyor, bu yüzden de her an, her şeyi unutuyordu.”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Yaşamın kanatlı olduğu bir dünyanın kızıydı o.”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Bu köyün de, işte öyle, içindekini saklamak ister gibi kendini sessizlik ve ısı ile sardığını düşünüyordum.”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Bakkal, dükkânın önünden yandaki çardağın altına doğru şırıltılarla akan dereciğin başında, alçak iskemlesinde ayak ayak üstüne atmış, çorapsız parmaklarını sıvazlayarak, düşünmeden durabilme talimi yapıyormuş ya da neyi düşüneceğini seçemiyormuş, bundan ötürü de canı sıkkın gibi oturuyordu.”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Elle sevilemeyecek hayvanlara benzetirdim çam ağaçlarını, resimlerimde de hep öyle uzak dururlar. Resimlerimde çamlar ve zeytinler uykuma karmakarışık girerlerdi. Düşlerimde polislerle çarpışırdım hep.”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Herif yemek yemiyor, yalnız külle geçiniyor... Bu yüzden 'ermiş' sıfatını da kazanabiliyor. Bir yanda hesap kitap, ciddi bir girişim, öte yanda bu kül yiyen ermişin düşleri. Demek en başta savaşılacak konu, inançları değiştirmek konusudur. Genellikle tembelliğin egemen olduğu yerde, elbette düşler önemli bir etken durumuna gelir. Yakında uçacakmış... Buna inanılıyor. Göreceğiz bakalım! Ne zaman, nasıl uçacak?...”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Kuzum siz hep böyle kendinizi yoklar mısınız? Her yerde, her şeyde bir düşünceniz olsun ister misiniz?" diye sorsaydı ve arkasından da, "Beni niçin güç durumda bıraktınız? Ben ince eleyip sık dokumadan yaşıyorum işte, bir şey de bilmiyorum. Daha diyeceğiniz var mı?" deseydi, hiç şaşmazdım.”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Aşk bir çabanın sonucu olamaz, başımıza gelir ancak.”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Çok iyi bir ailenin kızıdır, baba kolundan da, ana kolundan da soylu. Öylesine ki, kanına işlemiş soyunun üstünlüğü, etine sinmiştir. Onu dağ başında bıraksak... bıraksaydık demek istiyorum, daha küçükken... soyunun kalıtımı ile en uygar düzeyi kendi başına bulurdu.”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Bizleri görmediği uzun süre içinde neler geçtiğini öğrenmeyi gereksemiyordu, çünkü o bilirdi, öğreneceği bir şey yoktu...”
― Melih Cevdet Anday, Raziye

“Burada geçecek günler, aylar yitmiş sayılsa da ne çıkar diye düşünüyordum. Gençtim, yitirmek için çok ömrüm vardı.”
― Melih Cevdet Anday, Raziye