Oyunlarla Yaşayanlar Quotes

“Hayır, sizi de sevmemeliyim. Çünkü her zaman olduğu gibi hayal kırıklığı bekliyor beni. Gene gülünç olmaktan korkuyorum. (Sesini yükseltir.) İnsafsız insanlar! Hayat gözyaşına bakmıyor. Oysa insanların merhametine muhtacım ben.”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“Hayatımla oynuyorum. (Emel'in ellerini tutar.) Fakat bana acıyın, çünkü oyunlara ihtiyacım var. Ne var ki hiçbir şeyin sonunu getiremiyorum, oyunlarım hep yarıda kalıyor, fakat sizi sonuna kadar seviyorum.”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“…büyük kalpler nedense çok zayıf oluyor…”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“(...)Ey zavallı milletim dinle! Su anda hepimiz burada seni kurtarmak için toplanmış bulunuyoruz. Çünkü ey milletim, senin hakkında az gelişmiştir, geri kalmıştır gibi söylentiler dolaşıyor. Ey sevgili milletim! Neden böyle yapıyorsun? Neden az gelişiyorsun? Niçin bizden geri kalıyorsun? Bizler bu kadar çok gelişirken geri kaldığın için utanmıyor musun? Hiç düşünmüyor musun ki, sen neden geri kalıyorsun diye düşünmek yüzünden, biz de istediğimiz kadar ilerleyemiyoruz. Bu milletin hali ne olacak diye hayatı kendimize zehir ediyoruz.”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“Artık hayatta yeteri kadar acı var, insanlar bunu görmek için tiyatroya gitmezler artık.”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“Kendimize isimler vermeyelim, yaptığımız işlerle varolalım, bunun dışında kalan bütün sahte unvanları, kurumları, insanın kendini üstün bir şey saymasına yolaçan düzenleri yok sayalım...”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“Fakir fukaranın hayatını anlatan zengin yazarlarımıza gece kulüplerinde içtikleri viskileri zehir oluyor. Zengin takımının hayatını gözlerimizin önüne sermeye çalışan meteliksiz yazarlarımız da aslında şu fakir milleti düşündükleri için, küçük meyhanelerinde ağız tadıyla içemiyorlar.”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“Ben de büyük meseleler yüzünden harcamış olmak isterdim hayatımı. Küçük dertler yüzünden yıpranıp gitmek istemezdim. Üstelik, bazı şeylerin, mesela zavallı milletimin farkına varmaya başlıyordum. Ben de bir eski zaman piyesi olsaydım. Modern oyunların, modern kahramanları gibi silik bir hayat yaşamasaydım. Belki de işi başından yanlış tuttum. Bence, keman dersleri almaya devam etmeliydim. Başımdan büyük işlere giriştim. Gülünç olma pahasına, kendime göre çok ciddi işlere giriştim. Hiç olmazsa bu bakımdan cesur sayılırım, değil mi Saffet?” s.107”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“Bizim gibiler ancak oyunlarda ölür. Bizim gibiler düşünceleri yüzünden ölmez. Her zaman 'millet birbirini öldürür.' Biz sadece seyrederiz onları.”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“Biz çocuk kalmış bir milletiz. Çünkü her şeye çocuk gibi sevinir, çocuk gibi üzülürüz her şeye.”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“Coşkun:… Artık benim sesimi de dinlemeli insanlar! İster keman sesi olsun,ister oyun sesi;yeni bir ses getirmeliyim bu dünyaya!”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“Coşkun:Olsun.Hem oyunları ciddiye almıyor muyuz?”
― oğuz atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“Ey zavallı milletim dinle! (Durur.) Su anda hepimiz burada seni kurtarmak için toplanmış bulunuyoruz. Çünkü ey milletim, senin hakkında az gelişmiştir, geri kalmıştır gibi söylentiler dolaşıyor. Ey sevgili milletim! Neden böyle yapıyorsun? Neden az gelişiyorsun? Niçin bizden geri kalıyorsun? Bizler bu kadar çok gelişirken geri kaldığın için utanmıyor musun? Hiç düşünmüyor musun ki, sen neden geri kalıyorsun diye düşünmek yüzünden, biz de istediğimiz kadar ilerleyemiyoruz. Bu milletin hali ne olacak diye hayatı kendimize zehir ediyoruz. Fakir fukaranın hayatını anlatan zengin yazarlarımıza gece kulüplerinde içtikleri viskiler zehir oluyor. Zengin takımının hayatını gözlerimizin önüne sermeye çalışan meteliksiz yazarlarımız da aslında şu fakir milleti düşündükleri için, küçük meyhanelerinde ağız tadıyla içemiyorlar. Ey şu fakir milletim! Aslında seni anlatamıyoruz. Sefil ruhlarımızın korkak karanlığını anlatıyoruz. İşte onun için sana yanaşamıyoruz. Senin yanında bir sığıntı gibi yaşıyoruz. Hiç utanmıyor muyuz? Hiç utanmıyoruz. Size kendimden örnek vermek istiyorum.”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“Sende çocukça bir büyüklük var”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“İnsan hayata dönünce önce korkuları yaşıyor.”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“Coşkun: Bir şey yapmadığım için cezalandırıldım. Büyük adam rolü oynayarak zavallı milletime nutuk çektiğim için cezalandırıldım.

Servet: Öyle olsaydı, bu zavallı milletin başında kim kalır bugün.”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“…İkimiz de bu dünyanın insanı değildik. İyi kötü bir şeyler yapmağa çalıştık. Ben suçluyum: Sevgi’den farklı olduğumu gizledim. Gene de bizi yargılayanlara karşıyım. Ne yazık, sonunda haklı çıktılar. Onlara göstermeliydim. Fakat anlatması çok zor: benim becerebileceğim bir iş değil. neler söyleyeceklerini duyar gibi oluyorum; duymak istemiyorum. Bir fırsat daha kaçırdık. Sevgi, kendisini ve olanları hiç anlayamayacak. Ben bir şeyler yapabilseydim. Başım ağrıyor, yorgunum. Boşu boşuna denecek, boşu boşuna. İşte buna dayanamıyorum.”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar

“Bir perde çıktı plastikten; üzerinde silik görüntüler... Kanlı canlı hareketli yaşayan gülen ve ıstırap çeken güçlü yaratıklardan kaçıyorlar ve evlerine sığınarak çorap reklamlarının arasına sıkışan hapisane kaçkını gölgeleri seyrediyorlar.”
― Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar