Het wordt spectaculair. Beloofd. Quotes

“Het is niet erg dat onze woorden soms even op zijn. We hadden ze van bij het begin toch al niet nodig.”
― Zita Theunynck, Het wordt spectaculair. Beloofd.

“Ik ga zo meteen ook stoppen met zeggen dat 'het me spijt', niet omdat het me niet meer spijt, maar omdat het niets bijdraagt. Omdat al die sorry's en het spijt me's niets veranderen aan de situatie.”
― Zita Theunynck, Het wordt spectaculair. Beloofd.

“Ik denk: ik zal nooit vrij zijn, want ik kan niet vluchten van mezelf. Ik ben mezelf zo moe.”
― Zita Theunynck, Het wordt spectaculair. Beloofd.

“Was jij niet klaar voor mijn vraag? Of was ik niet klaar voor je antwoord?”
― Zita Theunynck, Het wordt spectaculair. Beloofd.

“Zijn tranen niet bedoeld om opgemerkt te worden?”
― Zita Theunynck, Het wordt spectaculair. Beloofd.

“Je was zo dichtbij dat het leek alsof je van mij was”
― Zita Theunynck, Het wordt spectaculair. Beloofd.

“verslinden.' Dat is het juiste woord voor wat jij met mij deed. Jij verslond me. Ik weet niet hoe bewust je daarvan was. Ik vertel het je nu. En ik bedoel dat niet negatief. Ik bedoel het zoals het er staat. Verslinden. Allesomvattend zijn. Mij totaal kapotmaken, op de meest positief mogelijke manier. Maar dat was wel wat je deed, je scheurde mij aan stukken.”
― Zita Theunynck, Het wordt spectaculair. Beloofd.

“Een lach die je niet kan nabootsen, zonder hem beleefd te hebben”
― Zita Theunynck, Het wordt spectaculair. Beloofd.

“Oh Anna, wie had jou uitgevonden?”
― Zita Theunynck, Het wordt spectaculair. Beloofd.

“Weer was het stil. Dan zei je: “Voel hoe de aarde ons draagt. Maf hé? Heb je er ooit al eens bij stilgestaan hoe zwaar dat moet zijn voor de aarde? Al die mensen tegelijkertijd dragen, terwijl wij hier gewoon rustig met ons hele gewicht op haar liggen?”
En zo lagen we daar, met heel ons gewicht op de aarde.”
― Zita Theunynck, Het wordt spectaculair. Beloofd.

“Weet je wat ik zo bevrijdend vind? Antwoorden kunnen ‘een beetje juist’ zijn. Ik heb ontdekt dat ik dat best wel leuk vind. Ik wil mijn hele leven een beetje juist zijn. Niet te veel, gewoon een beetje. De wereld in de literatuur is grijs. En dat is goed, want ik heb jarenlang in zwart-wit geleefd. Grijs is prachtig.”
― Zita Theunynck, Het wordt spectaculair. Beloofd.

“Ik dacht dat ik onherstelbaar gebroken was. Maar dan kwam jij.”
― Zita Theunynck, Het wordt spectaculair. Beloofd.

“Oh, Anna, hoe ik zou willen dat ik je een sunshine tarief voor het leven kon geven.”
― Zita Theunynck, Het wordt spectaculair. Beloofd.