Great Lent Quotes

“Thus on Easter we celebrate Christ’s Resurrection as something that happened and still happens to us. For each one of us received the gift of that new life and the power to accept it and to live by it. It is a gift which radically alters our attitude toward everything in this world, including death. It makes it possible for us joyfully to affirm: "Death is no more!" Oh, death is still there, to be sure and we still face it and someday it will come and take us. But it is our whole faith that by His own death Christ changed the very nature of death, made it a passage—a "passover," a "Pascha"—into the Kingdom of God, transforming the tragedy of tragedies into the ultimate victory. "Trampling down death by death," He made us partakes of His Resurrection. This is why at the end of the Paschal Matins we say: "Christ is risen and life reigneth! Christ is risen and not one dead remains in the grave!”
― Alexander Schmemann, Great Lent: Journey to Pascha

“As we make the first step into the "bright sadness" of Lent, we see—far, far away—the destination. It is the joy of Easter, it is the entrance into the glory of the Kingdom. And it is this vision, the foretaste of Easter, that makes Lent's sadness bright and our lenten effort a "spiritual spring." The night may be dark and long, but all along the way a mysterious and radiant dawn seems to shine on the horizon.”
― Alexander Schmemann, Great Lent: Journey to Pascha

“...the liturgical traditions of the Church, all its cycles and services, exist, first of all, in order to help us recover the vision and the taste of that new life which we so easily lose and betray, so that we may repent and return to it. ... It is through her liturgical life that the Church reveals to us something of that which "the ear has not heard, the eye has not seen, and what has not yet entered the heart of man, but which God has prepared for those who love Him." And in the center of that liturgical life, as its heart and climax, as the sun whose rays penetrate everywhere, stands Pascha.”
― Alexander Schmemann, Great Lent: Journey to Pascha

“Sad brightness": the sadness of my exile, of the waste I have made of my life; the brightness of God's presence and forgiveness, the joy of the recovered desire for God, the peace of the recovered home. Such is the climate of lenten worship; such is its first and general impact on my soul.”
― Alexander Schmemann, Great Lent: Journey to Pascha

“We simply forget all this—so busy are we, so immersed in our daily preoccupations—and because we forget, we fail. And through this forgetfulness, failure, and sin, our life becomes "old" again—petty, dark and ultimately meaningless—a meaningless journey toward a meaningless end. We manage to forget even death and then, all of a sudden, in the midst of our "enjoying life" it comes to us: horrible, inescapable, senseless.”
― Alexander Schmemann, Great Lent: Journey to Pascha

“Զատկի կանխավայելումն է լուսավորում Մեծ պահքի շրջանի տխրությունը՝ մեր տքնությունը փոխակերպելով «հոգևոր զարթոնքի»: Գիշերը գուցե խավար ու երկար է, սակայն հորիզոնում ճառագում է խորհրդավոր, պայծառ առավոտը: «Մեզ մի՛ զրկիր մեր հույսից, Ո՛վ Մարդասեր»:”
― Alexander Schmemann, Great Lent: Journey to Pascha

“Պահեցողության քրիստոնեական էությունը հասկանալի է դառնում աստվածաշնչային երկու դեպքերի միջև եղած փոխկապակցման միջոցով. մեկը Հին Կտակարանի սկզբում է, մյուսը` Նոր Կտակարանի: Առաջին դեպքը դրախտում Ադամի կողմից «պահեցողության խախտումն է». նա ճաշակեց արգելված պտուղը: Այստեղ է մեզ համար բացահայտվում մարդու սկզբնական մեղքը: Քրիստոս` նոր Ադամը (սա երկրորդ դեպքն է), սկսում է ծոմով: Ադամը փորձության ենթարկվեց և պարտվեց: Քրիստոս փորձության ենթարկվեց և հաղթեց փորձությանը: Ադամի զանցառության հետևանքներն են դրախտից արտաքսումն ու մահը: Քրիստոսի հաղթանակի պտուղներն են մահվան կործանումն ու մեր վերադարձը դրախտ:”
― Alexander Schmemann, Great Lent: Journey to Pascha