Vlam in die Sneeu Quotes

“But writers are of course mad, sick beings who will not rest just knowing things – sometimes deliciously, at full throttle; they must go and contaminate the experience with words, too, say it.”
― Francis Galloway, Flame in the Snow: The Love Letters of André Brink & Ingrid Jonker

“Maar dis geen suiwer, sober soort koue wat alles tot die skelet verhelder nie: dis triestig en modderig; ook vir die hart. Niks kan hier uitkristalliseer nie – hoogstens versteen.”
― André Brink, Vlam in die Sneeu: Die Liefdesbriewe

“Want “jy is een-en-al asem en son”.”
― André Brink, Vlam in die Sneeu: Die Liefdesbriewe

“Die son is so geluidloos mooi en klaar vandag, en oral brand die herfsblare. Ek stuur vir jou een. Maar deur al dié stilte dwaal ek eenvoudig, bewus van ’n ánder ruimte en stilte waarin ek en jy bymekaar is.”
― André Brink, Vlam in die Sneeu: Die Liefdesbriewe

“Op die oomblik wil ek net hééltemal gelukkig, irrasioneel, alles ongesorteer in my onderbewuste voel – woorde, sintuiglike indrukke, uitdrukkinge van jou oë, die beweging van jou heerlike klein lyf, jou stem, beloftes, speletjies, trane, en alle soorte “geheime”.”
― André Brink, Vlam in die Sneeu: Die Liefdesbriewe

“(Nie eers gebad nie, omdat ek nie van jou geheime ontslae wou raak nie.)”
― André Brink, Vlam in die Sneeu: Die Liefdesbriewe

“Dis nie Franschhoek se stilte nie – waar daar minstens krieke buite was, en jou stem of jou heer-like soet asemhaling in my arm – dis eenvoudig ’n blote afwesigheid van geluid of lewe.”
― André Brink, Vlam in die Sneeu: Die Liefdesbriewe

“Here my liewe mens, daar’s niks wat mens so gou bind as ander se opinies nie.”
― André Brink, Vlam in die Sneeu: Die Liefdesbriewe

“Liewe klein snip, ek kom nie na jou toe omdat ek sekere dinge van jou verwag of ’n sekere beeld van jou gevorm het en dit aan jou wil “toets” nie! Ek kom vraagloos, omdat ek jou liefhet, en omdat ek aan die kuier dit wil oorlaat om sélf te bepaal wat daar moet gebeur. Tevrede?”
― André Brink, Vlam in die Sneeu: Die Liefdesbriewe

“Ek haat dit dat mense iets van my verwag wat ek miskien nie is nie, en ek haat dit om te moet toneelspeel om hulle goedkeuring (liefde?) te behou.”
― André Brink, Vlam in die Sneeu: Die Liefdesbriewe

“Hoe lank sal dit duur / oomblik van werklikheid / sonder die waansin / En in aanraking met die droom?”
IJonker.”
― André Brink, Vlam in die Sneeu: Die Liefdesbriewe

“Te troebel vir skryf. Te verwond vir lewe.”
― Francis Galloway, Vlam in die Sneeu: Die Liefdesbriewe

“Luister, liefling, ek hét jou lief, ek is bereid, méér, om altyd by jou te bly. Verstaan jy? Maar voordat jy só na my toe kan kom, is ek bang vir álle hoop, álle oorgawe gee aan moontlikhede … alewig moontlikhede … Ek wil nie “gedood word deur ’n droom”, om myself aan te haal nie. En dit sal vernietigend wees vir ons verhouding soos dit nou is. En daarom probeer ek, ten spyte van my eenheid en verbondenheid met jou, om dinge maar te aanvaar soos hulle is: goed, as ek nie by ander mans mag gaan lê nie – ek kan verstaan dat jy jaloers sal wees omdat jy my liefhet, maar Estelle is daarom ook tog iémand, én wat jy eenmaal liefgehad het, en by wie jy blý, en ek NEUL nie so nie!”
― Francis Galloway, Vlam in die Sneeu: Die Liefdesbriewe

“Maar seerkry kom so dikwels omdat mens ’n bepaalde beeld van of vir die toekoms skep, asof dié verskiet, dié “eendag” die belangrikste is. En dit is nie. Dit is wat mense verlei om vals teenoor mekaar te wees, beloftes te maak vir ’n “eendag” waaroor hulle geen beheer het nie. En daarom is wat ek jou aanbied – here, dis min, ek weet, maar dit is vir my so kosbaar – nou. Dis nie fatalisme of hedonisme of watse isme ook al nie, dalk nie eers realisme nie. Maar is dit nie op stuk van sake ál waarvan ons as mense seker is nie? En dis ’n “nou” wat tyd eintlik van minder belang maak. Dit kan dae wees, of weke, of jare, of “for ever and ever”.”
― Francis Galloway, Vlam in die Sneeu: Die Liefdesbriewe

“Dís altyd vir my die bitterste van die hele skryfbestaan: dat jy tydens die vreugde-en-ellende van die proses self, én daarna, jou woorde net vir jouself het, maagdelik, heeltemal ongerep. Maar dat dit ook roep om die wêreld in te gaan; en dat die eerste oë wat daarna kyk, goedkeurend of afkeurend maak nie saak nie, daardie ongereptheid verstoor. Of is dit maar die óú oortuiging van iets magies wat kleef aan alles wat pril is?”
― Francis Galloway, Vlam in die Sneeu: Die Liefdesbriewe

“En skryf – vir ons – ’n gedig oor: “Die herinnering aan ’n aand is ’n appel”; en verbind dit met Adam-en-Eva se appel; en eet die appel aan die einde; en vra dan: En nou? Jy sal weet hoe. Ek is nie ’n digter nie.”
― Francis Galloway, Vlam in die Sneeu: Die Liefdesbriewe

“Ek weet ons staan vry teenoor mekaar, bind mekaar aan niks, verbind mekaar tot niks: maar ek wens ek kon by jou wees; en help. Nie net om ’n woonplek te kry en al die peuterighede van elke dag te deel nie; maar – dalk – om te help om van alleenwees langsaam te genees.”
― Francis Galloway, Vlam in die Sneeu: Die Liefdesbriewe