The Sixteen Trees of the Somme Quotes

“Without a social class with good taste and plenty of money, there would be no Arbus divan. No Purdey shotgun. No Bentley to turn your head. Not even Indian food would be as it is. Everything exists because someone was rich enough and discriminating enough to reward a gunsmith or a saddler or a chef with an outrageous amount of work.”
― Lars Mytting, The Sixteen Trees of the Somme

“«Mi madre era para mí un olor. Era un calor, una pierna a la que me aferraba, un soplo de algo azulado, un vestido que creía recordar que usaba.»”
― Lars Mytting, Los dieciséis árboles del Somme

“Lo sentí vivo a la vez que muerto, muerto como en el negativo de la Leica, vivo porque sabía que aquello le habría gustado. Al final cogí las entradas de los conciertos y las fui soltando por el ataúd, aterrizaron como plumas de pájaro que eligen el punto del suelo en el que quieren descansar.”
― Lars Mytting, Los dieciséis árboles del Somme

“Quizá has sufrido ya tanto que no te cabe más.”
― Lars Mytting, Los dieciséis árboles del Somme

“Si lo que tienes es un dos de tréboles y un tres de diamantes, eso es lo que hay. Ese día pierdes y se acabó. Lo único que justifica que te quejes es que te hayan repartido cuatro cartas si te corresponden cinco.”
― Lars Mytting, Los dieciséis árboles del Somme

“Ik trok de kleren aan. Ging voor de open haard zitten. Legde mijn voeten op een poef. Keek in de vlammen. Voor mij waren werkkleren altijd het antwoord geweest als het leven me te veel werd. De werkdag binnenstappen, de schouders eronder zetten, volhouden, me afmatten. Op”
― Lars Mytting, De vlamberken

“Maar mijn lichaam wilde iets anders. Dat wilde ontreddering en huilbuien, bliksemflitsen en doldrieste daden, al was het alleen maar om te laten zien dat ik niet zo afgestompt en gevoelloos was als hij. Want ik besefte dat wat ik het allermeest miste, het voelen van een echt gemis was. ==”
― Lars Mytting, De vlamberken

“Soms is de waarheid gebaat bij enige vertraging.’ Het”
― Lars Mytting, De vlamberken

“DIE NACHT KEERDE DE DOOD TERUG naar Hirifjell. Het was duidelijk wie hij kwam halen, want zoveel keus had hij niet. Ik was drieëntwintig, en als ik later terugdacht aan die zomer, besefte ik dat de dood niet altijd een blinde, gruwelijke moordenaar is. Soms laat hij sleutels achter voor hij vertrekt. Maar”
― Lars Mytting, De vlamberken