Nachtboek van een slapeloze Quotes

“Hoe kan ik het verleden vergeten, hoe kan ik leren niet voor de toekomst te verwachten wat zo kwellend in de herinnering is blijven hangen?”
― Patricia De Martelaere, Nachtboek van een slapeloze

“Vrees veroorzaakt het gevreesde.”
― Patricia De Martelaere, Nachtboek van een slapeloze

“Is deze wereld dan niet mooi, mooi als een keizerlijk hemelbed waarin nooit meer wordt geslapen, mooi als een maanlandschap al is het onbewoonbaar?”
― Patricia De Martelaere, Nachtboek van een slapeloze

“Ik ben niets meer, niets meer van mijzelf, geen gedachte, geen gevoel, ik ben alleen de oppervlakte, waar de zon mij raakt; de oude huid van de slang, waaruit ze is verdwenen. Zo is het eenvoudig te bestaan: als afgeworpen omhulsel van een kronkelende inwendigheid.”
― Patricia De Martelaere, Nachtboek van een slapeloze

“Als ik denk aan de dood, dan lijkt het griezelig, monsterachtig, ongelooflijk - niet dat deze hand, waarmee ik nu deze dingen schrijf, later zal verrotten als een appel, maar dat ze nu zo snel, zo levendig, zo vlot beweegt - het lijkt hekserij, magie. Het ontstellende, huiveringwekkend bevreemdende is niet dat de maden en wormen uit deze huid zullen breken zonder dat deze hand - nu zo waakzaam, zo snel geïrriteerd door muggen, kleine vliegjes - een vinger zal verroeren - het onvoorstelbare, angstaanjagende zijn de aders die nu kloppen, de poriën die ademen, de zenuwen en spieren die samentrekken, trillen, de verbindingen met dit hoofd - later een uitgevreten schedel - dat alles in beweging tovert. Mijn hand is een dier, een afschuwelijk snel bewegend insekt, een parasiet van het leven in mijn hoofd.”
― Patricia De Martelaere, Nachtboek van een slapeloze

“Mijn borstkas is zo leeg en hol als een tomaat op een feestdis waar men is vergeten de garnalen in te doen (en anderzijds, mijn hoofd, barstensvol, wriemelend, alsof dààr de garnalen zaten, halfdood, spartelend van dierlijk, dodelijk onbehagen).”
― Patricia De Martelaere, Nachtboek van een slapeloze