...a bude hůř Quotes

“Arab, który poczęstował mnie dziś fajką, jest mi bliższy niż setka Czechów, która by mi jej nie kopsnęła. A idźże w cholerę, ojczyzno, adie.”
― Jan Pelc, ...a bude hůř: román o třech dílech

“– No coście takiego zrobili, co? Na przykład ty – wskazuję Cezara. – Zbudowałeś imperium, wielkie mi halo, do dupy z tym.”
― Jan Pelc, ...a bude hůř: román o třech dílech

“[...] uzmysłowił sobie, że ten parszywy ruski jest jedynym językiem, którym porozumiewają się wszyscy, co nienawidzą rusków.”
― Jan Pelc, ...a bude hůř: román o třech dílech

“Co jej powiedzieć? Że ludzie, którzy protestują i są zamykani, to cały czas ci sami, a reszta milczy, ponieważ ma dzieci, pozycję, pracę, którą lubi, i normalne ludzkie pragnienie posiadania majątku, powiedzmy domku czy samochodu, oraz inne debilne zachcianki? Powiedzieć jej, że próbowałem nie milczeć, ale jak się zrobiło gorąco, potulnie dołączyłem do stada, bo strach przed kryminałem był silniejszy ode mnie?”
― Jan Pelc, ...a bude hůř: román o třech dílech

“– Nie, za nic w świecie bym nie uciekła. Niby wiedzie im się dobrze, a jednocześnie o mało nie srają z tęsknoty. Podobno wrócą zaraz pierwszego dnia, jak tylko zmienią się u nas porządki. – Barany! – nie wytrzymuję. – A kto ma zmienić te porządki? Schowają się tacy w mysiej dziurze i czekają, a później przyjadą na białym koniu jak tamten.”
― Jan Pelc, ...a bude hůř: román o třech dílech

“Do Boučków wpadają pałkarze, ale tym razem nie zwijają nikogo. Adamec ciągnie mnie na zewnątrz. – Olin, to nie moja wina, ja tylko spełniam rozkazy. Skąd miałem wiedzieć, że się powiesi? – usprawiedliwia się. – No, skąd?”
― Jan Pelc, ...a bude hůř: román o třech dílech

“A jeżeli rzeczywiście byliśmy ku uciesze milicji tylko młodymi gówniarzami, którzy myśleli, jakich to wielkich rzeczy dokonają? Co jeszcze ma jakikolwiek sens? Życie? Rzygać mi się chce.”
― Jan Pelc, ...a bude hůř: román o třech dílech

“Po co żyć? Rodzimy się w tym zasranym kraju ze srających ze strachu ludzi po to, żebyśmy sami, zanim nauczymy się chodzić, też srali ze strachu. Dziedziczna sraczka strachu. Skąd w ludziach bierze się odwaga majstrowania dzieciaków do tego burdelu? Co za egoizm!”
― Jan Pelc, ...a bude hůř: román o třech dílech

“Nie słucham go, daremnie usiłując zaprowadzić porządek we własnej głowie. Jana, Garbata, Brudas, szczęśliwa Olina, nieszczęśliwy ja, obraz Garbatej, faszyzm Faszysty. Pierdolona huśtawka, a my znajdujemy się w punkcie, skąd można wpaść wyłącznie w pustkę, w nicość. A świadkowie Jehowy śpiewają, zwiastując koniec świata. Pejza znów wskakuje na siodło seksu i zmyka, Hasz wyprzedza go na szkapinie zwanej ochlaj, ja zostaję, świadkowie śpiewają, Bóg grozi Sodomą i Gomorą, komuniści świetlaną przyszłością, Josef kryminałem, Ota miłością. Petra jest lesbijką, my żywymi obrazami z Dantego, oni są przyzwoici – niechętnie, my świnie – też niechętnie. Kim są oni, kim jestem ja? Świadkowie skończyli śpiewać, klękają w oczekiwaniu śmierci, która będzie wyzwoleniem, promienieje 1 Maja, Garbata jest lesbą, a ja palantem i beczę. Weź nogi za pas, weź yastil, nie jedź do niej, ona umrze, koniec świata, ja zdechnę, pochód bije brawo kretynom, mądrzy są zamknięci razem z różnymi Josefami, rzygają wybitymi zębami, my się śmiejemy. Świadkowie znowu śpiewają, koniec nastąpi dopiero jutro.”
― Jan Pelc, ...a bude hůř: román o třech dílech

“Siadłem koło Marabuta. – Wiesz, Olin, nigdy nie zrozumiem tych, co tańczą. Masz pojęcie, jak okradają się z czasu? A mogliby sobie pochlać. Taniec jest kompletnie idiotyczną utratą energii. Wymyśliłem to przy tym piwie. Teraz wyobraź sobie, że przy co dziesiątym piwie wymyślę coś genialnego. Napiszę o tym Ajnsztajnowi, niech się zesra. Uznałem, że nie warto mu wyjaśniać, że tamten nie żyje. Co by to dało?”
― Jan Pelc, ...a bude hůř: román o třech dílech

“Przechodzę wzdłuż olbrzymich królikarni dla robotów, obok gazetek ściennych, obwieszczających już od dwudziestu lat, że „jak będziemy pracować dzisiaj, tak będziemy żyć jutro”. Ale wystarczy rozejrzeć się wkoło i widać, że nasi starzy nie wysilali się zbytnio.”
― Jan Pelc, ...a bude hůř: román o třech dílech

“Na tym chyba właśnie polega wojna: paru durniów zabawi się w prowokację, a potem już się rozkręca samo: winny – niewinny, ręka, noga, mózg na ścianie.”
― Jan Pelc, ...a bude hůř: román o třech dílech