Questa storia Quotes

“Защо винаги си тъжен?, го попитах.
Не съм тъжен.
Да, такъв си.
Не е това, отговори. Каза ми, че според него хората живеят години наред, но само в една малка част от тях живеят истински, тоест в годините, в които успяват да направят онова, за което са се родили. Тогава всъщност са щастливи. Останало време е времето, което минава в чакане или в спомени. Когато чакаш или си спомняш, каза ми, не си нито тъжен, нито щастлив. Изглеждаш тъжен, а ти всъщност само чакаш или си спомняш. Не са тъжни хората, които чакат, нито тези, които помнят. Те са само далечни.”
― Alessandro Baricco, Questa storia

“Ако има нещо, което винаги ме е очаровало, това е слепотата на родителите спрямо мечтите на техните деца.”
― Alessandro Baricco, Questa storia

“Вие сте същата като Флоранс. Тя не се страхува от думите.”
― Alessandro Baricco, Questa storia

“Јас одбивам да верувам во историјата. Историја е оптичка илузија.Тоа се само доживувања на неколкумина, кои се продаваат небаре се животот на сите.”
― Alessandro Baricco, Questa storia

“Кога сакаш некого што те сака, никогаш немој да му ги рушиш соништата. Најголемиот и најнелогичен сон си ти.”
― Alessandro Baricco, Questa storia

“- Знаете ли по какво се познава дали някой ни обича? Истински, имам предвид.
- Никога не съм се замисляла.
- Аз обаче да.

- И намерихте ли отговор?
- Мисля, че е нещо свързано с чакането. Ако е готов да чака, значи те
обича.”
― Alessandro Baricco, Questa storia

“Esta misteriosa circunstancia de que las cosas de nuestro pasado sigan existiendo incluso cuando salen del radio de acción de nuestras vidas y que es más, maduran, trayendo frutos nuevos en cada estación, para una recolección de la que nosotros ya no sabemos nada más. La persistencia ilógica de la vida.”
― Alessandro Baricco, Questa storia

“En esta analogía, por otra parte, se revelaba, una vez más, que infinitas son las formas de poseer un cuerpo, y que no necesariamente la mas instintiva es también la mas irrevocable.”
― Alessandro Baricco, Questa storia

“Една хотелска стая, след като прибереш нещата си в куфарите и оставиш след себе си само хаос, твоя хаос, е много красив отпечатък и е жалко, че този отпечатък се чете и заличава от отегчени камериерки, чиито мисли са някъде другаде.”
― Alessandro Baricco, Questa storia

“Но както разкрих, докато прекарвах с него по цели дни, притежаваше вродена чувствителност за възприемането на формите и неясен инстинкт да разгадава реалността според нагласата си към мисловнто пространство. Изправен пред поредицата на случващото се, не показваше никакъв интерес да ви разчете различието между добро и зло или между справедливо и несправедливо, изглежда, едничката му грижа беше да ви дешифрира вечното колебливо движение между ред и хаос, така, както беше вписано в неизчерпаемото образуване и разпадане на геометричните фигури.”
― Alessandro Baricco, Questa storia

“Ако зрялата възраст ти е дала каквото си искал, старостта трябва да е нещо като второ детство, в което започваш пак да играеш, без обаче да има кой да ти нареди да престанеш.”
― Alessandro Baricco, Questa storia

“Costruirò una strada come mai nessuno l'ha immaginata. Una strada che finisce dove inizia. Non porterà da nessuna parte, perché porterà a se stessa, e sarà fuori dal mondo, e lontano da qualsiasi perfezione. Sarà tutte le strade della terra strette in una, e sarà dove sognava di arrivare chiunque sia mai partito. La farò lunga abbastanza da mettere in fila tutta la mia vita, curva dopo curva, tutto ciò che i miei occhi hanno visto e non hanno dimenticato. Nulla andrà perduto, né la curva di un tramonto, né la piega di un sorriso. Ogni cosa non l'avrò vissuta invano, perché diventerà terra speciale, e disegno per sempre, e pista perfetta.
Quando avrò finito di costruirla, salirò su un'automobile, metterò in moto, e da solo inizierò a girare, sempre più veloce, senza fermarmi fino a quando non sentirò più le braccia e avrò la certezza di percorrere un anello perfetto. Allora mi fermerò nel punto esatto da cui ero partito. Scenderò dall'automobile e, senza voltarmi, me ne andrò.”
― alessandro baricco, Questa storia

“Non c'è eroismo nelle pene che ci si infligge da soli.”
― Alessandro Baricco, Questa storia

“Mourir et donner des noms, on ne fait sans doute rien de plus sincère, pendant tout le temps où on vit.”
― Alessandro Baricco, Questa storia

“Condividevano, oltre alla quotidiana atrocità della trincea, quella sensazione di essere vita allo stato puro, formazioni cristalline di un’umanità riportata alla sua primitiva semplicità. Diamanti, eroici. Non l’avrebbero potuta spiegare davvero a nessuno, quella sensazione, ma ciascuno di loro la riconosceva nello sguardo dell’altro, come in uno specchio – così la faceva sua, ed era il segreto con cui cementavano la propria fratellanza”
― Alessandro Baricco, Questa storia