Hospital of the Transfiguration Quotes

“The only writers who have any peace are the ones who don't write. And there are some like that. They wallow in a sea of possibilities. To express a thought, you first have to limit it, and that means kill it. Every word I speak robs me of a thousand others, and every line I write means giving up another.”
― Stanisław Lem, Hospital of the Transfiguration

“It's true that even though I'm a world unto myself, I've just a speck of dust in the avalanche of events. But nothing will ever force me to think like a speck of dust!”
― Stanisław Lem, Hospital of the Transfiguration

“I see a poem as a multi-coloured strip behind peeling plaster, in separate, shining fragments.”
― Stanisław Lem, Hospital of the Transfiguration

“What is a poem then? [...] I see a poem as a multicolored strip behind peeling plaster, in separate shining segments. I try to connect hands and horizons, glances and the objects imprisoned in them. That's how it is in daylight. At night [...] poems are like spiriling curves that grow to completeness by themselves. The hardest thing is to hold onto them through waking into consciousness.”
― Stanisław Lem, Hospital of the Transfiguration

“Her şeyin içinde her şey vardır. En uzaktaki yıldız bir kadehin kenarında yüzer. Bu sabahın çiyinde dün gecenin sisi vardır. Her şey birbiriyle evrensel anlamda bağlantılıdır. Hiçbir şey başkalarının gücünden kaçamaz. En çok da düşünen nesne olan insanlık. Taşlar ve yüzler rüyalarına yansır. Çiçeklerin kokusu düşüncelerimizi başka yönlere döndürür. O halde niçin kazara oluşan bir şekli özgürce şekillendirmeyelim? İnsanın etrafını altın ve fildişi biblolarla kuşatması bir akünün şarj edilmesi gibi bir şey olabilir. Parmak büyüklüğünde bir heykel, sanatçının hayal gücünün yıllar boyunca damıtılmış bir ifadesidir. Ve yüzlerce saat boşuna geçmemiştir - bizler kendimizi bir heykelin önünde, sanki heykel bir ateşmiş gibi, ısıtabiliriz.”
― Stanisław Lem, Hospital of the Transfiguration

“Olmuş olan ve geçen bir şey artık var değildir, sanki hiçbir zaman olmamış gibi. Bu dün yemiş olduğun bir pasta gibidir. Şimdi ondan geriye hiçbir şey kalmadı. İşte bu yüzden kendine hiç sahip olmadığın bir geçmiş yaratabilirsin. Eğer ona gerçekten inanırsan, sanki o günleri yaşamışsın gibi olur.”
― Stanisław Lem, Hospital of the Transfiguration

“No quería hablar de eso y, cuando salía el tema, decía que se trataba de un absceso y fingía sentirse bien. —Y, usted, tío, ¿cree que eso no era… normal? —preguntó Stefan en voz baja sin presentir la ira que iban a provocar sus palabras. —¡Normal! ¡Anormal! ¡Pero qué estás diciendo, pedazo de idiota! ¡Qué sabrás tú! Un moribundo normal, mira qué cosa… ¡normal! Como no podía arrancarse el cáncer del cuerpo, se lo arrancó de su memoria. Se mentía a sí mismo, se obligó a creer su propia verdad, obligó a los demás a creer, ¡yo qué sé qué era verdad y qué no! Que se encontraba mejor lo decía cada vez con voz más baja y cada vez lloraba más a menudo.”
― Stanisław Lem, El hospital de la transfiguración

“«Lo que fue y pasó, no existe y es como si jamás hubiera existido, al igual que un pastel que te comiste ayer ya no te sirve para nada. Por eso, si uno logra creer en ello, uno podría inventarse un pasado que no tuvo y sería como si lo hubiera vivido de verdad».”
― Stanisław Lem, El hospital de la transfiguración

“Uno sabe que fue feliz solo cuando ya no lo es. El hombre vive de los cambios.”
― Stanisław Lem, El hospital de la transfiguración

“—Los políticos son demasiado tontos para que nosotros podamos prever sus acciones aplicando la razón”
― Stanisław Lem, El hospital de la transfiguración

“siempre y en todas partes es lo mismo que nunca y en ningún lugar.”
― Stanisław Lem, El hospital de la transfiguración

“Si uno busca tranquilidad, silencio y serenidad, que no lo busque en su vida ya que encontrará todo y más en el cementerio.”
― Stanisław Lem, El hospital de la transfiguración

“«El hombre que no cuenta con ningún objetivo en la vida, tiene que creárselo».”
― Stanisław Lem, El hospital de la transfiguración