Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny Quotes
Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
by
Juliusz Słowacki12,963 ratings, 2.83 average rating, 1,870 reviews
Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny Quotes
Showing 1-13 of 13
“Zamknięty jestem w kole czarów tajemniczym,
Nie wyjdę z niego... Mogłem być czymś... będę niczym...”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
Nie wyjdę z niego... Mogłem być czymś... będę niczym...”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Sto we mnie żądz, sto uczuć, sto uwiędłych liści;
Ilekroć wiatr silniejszy wionie, zrywa tłumy.
Celem uczuć — zwiędnienie; głosem uczuć — szumy
Bez harmonii wyrazów... Niech grom we mnie wali!
Niech w tłumie myśli jaką myśl wielką zapali...
Boże! zdejm z mego serca jaskółczy niepokój,
Daj życiu duszę i cel duszy wyprorokuj...”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
Ilekroć wiatr silniejszy wionie, zrywa tłumy.
Celem uczuć — zwiędnienie; głosem uczuć — szumy
Bez harmonii wyrazów... Niech grom we mnie wali!
Niech w tłumie myśli jaką myśl wielką zapali...
Boże! zdejm z mego serca jaskółczy niepokój,
Daj życiu duszę i cel duszy wyprorokuj...”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Jam jest posąg człowieka na posągu świata.”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Posępny, tęskny, pobladły,
Patrzę na kwiatów skonanie
I zdaje mi się, że mię wiatr rozwiewa.”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
Patrzę na kwiatów skonanie
I zdaje mi się, że mię wiatr rozwiewa.”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Jedną myśl wielką roznieć, niechaj pali żarem,
A stanę się tej myśli narzędziem, zegarem,
Na twarzy ją pokażę, popchnę serca biciem,
Rozdzwonię wyrazami i dokończę życiem.”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
A stanę się tej myśli narzędziem, zegarem,
Na twarzy ją pokażę, popchnę serca biciem,
Rozdzwonię wyrazami i dokończę życiem.”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Tak, gdy mię spalą męczarnie,
To będę świecił ludziom próchnem moich kości.
Talenta są to w ręku szalonych latarnie,
Ze światłem idą prosto topić się do rzeki.
Lepiej światło zagasić i zamknąć powieki,
Albo kupić rozsądku, zimnych wyobrażeń,
Zapłacić za ten towar całym skarbem marzeń...
Gdzież anioł przeczucia?
Czy przyjdzie? poprowadzi? Więc myśli i czucia
Trzeba skąpca przykładem na lata rozłożyć
I nigdy zmysłów w jednej nie utracić burzy.
Trzeba się dziś zwyciężyć, aby jutra dożyć.
Dziwna ciekawość życia prowadzi w podróży,
A za ciekawość trzeba nieszczęściami płacić
I nigdy zmysłów w jednej burzy nie utracić...”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
To będę świecił ludziom próchnem moich kości.
Talenta są to w ręku szalonych latarnie,
Ze światłem idą prosto topić się do rzeki.
Lepiej światło zagasić i zamknąć powieki,
Albo kupić rozsądku, zimnych wyobrażeń,
Zapłacić za ten towar całym skarbem marzeń...
Gdzież anioł przeczucia?
Czy przyjdzie? poprowadzi? Więc myśli i czucia
Trzeba skąpca przykładem na lata rozłożyć
I nigdy zmysłów w jednej nie utracić burzy.
Trzeba się dziś zwyciężyć, aby jutra dożyć.
Dziwna ciekawość życia prowadzi w podróży,
A za ciekawość trzeba nieszczęściami płacić
I nigdy zmysłów w jednej burzy nie utracić...”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Więc z ognia wszystkich gwiazd uwiję na czoło koronę,
W błękicie nieba sfer ciało roztopię tak,
Że jak marmur, jak lód słonecznym się ogniem rozjaśni...
Potem piękny jak duch baśni,
Pójdę na zimny świat i mogę przysiąc,
Że te na czole tysiąc gwiazd i w oczach tysiąc,
Że posągowy wdzięk — narodów uczucia rozszerzy
I natchnie lud;
I w serca jak myśl uderzy,
Jak Boga cud...”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
W błękicie nieba sfer ciało roztopię tak,
Że jak marmur, jak lód słonecznym się ogniem rozjaśni...
Potem piękny jak duch baśni,
Pójdę na zimny świat i mogę przysiąc,
Że te na czole tysiąc gwiazd i w oczach tysiąc,
Że posągowy wdzięk — narodów uczucia rozszerzy
I natchnie lud;
I w serca jak myśl uderzy,
Jak Boga cud...”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Mogę — więc pójdę! ludy zawołam! obudzę!
(po chwili — z wyrazem zniechęcenia)
Może lepiej się rzucić w lodowe szczeliny?…”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
(po chwili — z wyrazem zniechęcenia)
Może lepiej się rzucić w lodowe szczeliny?…”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Tu dźwięk nieczysty głosu ludzi obumiera,
A dźwięk myśli płynie dalej.”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
A dźwięk myśli płynie dalej.”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Krew ludzka skrzydła twoje rumieni.”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Jam się w miłość nieszczęsną całym sercem wsączył...”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“LAURA
Gdzież gwiazda Kordiana?
(Kordian wznosi oczy na twarz Laury i odwraca się)
KORDIAN
Przyszłość.
LAURA
(z uśmiechem)
W której stronie nieba?
KORDIAN
O! nie wiem! nie wiem! — Jest to gwiazda obłąkana,
Co dnia ją trzeba tracić, co dnia szukać trzeba...”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
Gdzież gwiazda Kordiana?
(Kordian wznosi oczy na twarz Laury i odwraca się)
KORDIAN
Przyszłość.
LAURA
(z uśmiechem)
W której stronie nieba?
KORDIAN
O! nie wiem! nie wiem! — Jest to gwiazda obłąkana,
Co dnia ją trzeba tracić, co dnia szukać trzeba...”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“KORDIAN
(gwałtownie)
Jam je utracił! Boże! zmiłuj się nade mną!
LAURA
Kordianie!
(Kordian milczy...)
Czas powracać, już wietrzno i ciemno...
KORDIAN
O pani! zostań jeszcze...
LAURA
Więc pan mi przyrzeka,
Że będzie spokojniejszy?
KORDIAN
(z obłąkaniem)
Tak...”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
(gwałtownie)
Jam je utracił! Boże! zmiłuj się nade mną!
LAURA
Kordianie!
(Kordian milczy...)
Czas powracać, już wietrzno i ciemno...
KORDIAN
O pani! zostań jeszcze...
LAURA
Więc pan mi przyrzeka,
Że będzie spokojniejszy?
KORDIAN
(z obłąkaniem)
Tak...”
― Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
