Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny Quotes

Rate this book
Clear rating
Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny by Juliusz Słowacki
12,963 ratings, 2.83 average rating, 1,870 reviews
Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny Quotes Showing 1-13 of 13
“Zamknięty jestem w kole czarów tajemniczym,
Nie wyjdę z niego... Mogłem być czymś... będę niczym...”
Juliusz Słowacki, Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Sto we mnie żądz, sto uczuć, sto uwiędłych liści;
Ilekroć wiatr silniejszy wionie, zrywa tłumy.
Celem uczuć — zwiędnienie; głosem uczuć — szumy
Bez harmonii wyrazów... Niech grom we mnie wali!
Niech w tłumie myśli jaką myśl wielką zapali...
Boże! zdejm z mego serca jaskółczy niepokój,
Daj życiu duszę i cel duszy wyprorokuj...”
Juliusz Słowacki, Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Jam jest posąg człowieka na posągu świata.”
Juliusz Słowacki, Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Posępny, tęskny, pobladły,
Patrzę na kwiatów skonanie
I zdaje mi się, że mię wiatr rozwiewa.”
Juliusz Słowacki, Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Jedną myśl wielką roznieć, niechaj pali żarem,
A stanę się tej myśli narzędziem, zegarem,
Na twarzy ją pokażę, popchnę serca biciem,
Rozdzwonię wyrazami i dokończę życiem.”
Juliusz Słowacki, Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Tak, gdy mię spalą męczarnie,
To będę świecił ludziom próchnem moich kości.
Talenta są to w ręku szalonych latarnie,
Ze światłem idą prosto topić się do rzeki.
Lepiej światło zagasić i zamknąć powieki,
Albo kupić rozsądku, zimnych wyobrażeń,
Zapłacić za ten towar całym skarbem marzeń...
Gdzież anioł przeczucia?
Czy przyjdzie? poprowadzi? Więc myśli i czucia
Trzeba skąpca przykładem na lata rozłożyć
I nigdy zmysłów w jednej nie utracić burzy.
Trzeba się dziś zwyciężyć, aby jutra dożyć.
Dziwna ciekawość życia prowadzi w podróży,
A za ciekawość trzeba nieszczęściami płacić
I nigdy zmysłów w jednej burzy nie utracić...”
Juliusz Słowacki, Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Więc z ognia wszystkich gwiazd uwiję na czoło koronę,
W błękicie nieba sfer ciało roztopię tak,
Że jak marmur, jak lód słonecznym się ogniem rozjaśni...
Potem piękny jak duch baśni,
Pójdę na zimny świat i mogę przysiąc,
Że te na czole tysiąc gwiazd i w oczach tysiąc,
Że posągowy wdzięk — narodów uczucia rozszerzy
I natchnie lud;
I w serca jak myśl uderzy,
Jak Boga cud...”
Juliusz Słowacki, Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Mogę — więc pójdę! ludy zawołam! obudzę!
(po chwili — z wyrazem zniechęcenia)
Może lepiej się rzucić w lodowe szczeliny?…”
Juliusz Słowacki, Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Tu dźwięk nieczysty głosu ludzi obumiera,
A dźwięk myśli płynie dalej.”
Juliusz Słowacki, Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Krew ludzka skrzydła twoje rumieni.”
Juliusz Słowacki, Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“Jam się w miłość nieszczęsną całym sercem wsączył...”
Juliusz Słowacki, Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“LAURA
Gdzież gwiazda Kordiana?
(Kordian wznosi oczy na twarz Laury i odwraca się)

KORDIAN
Przyszłość.

LAURA
(z uśmiechem)
W której stronie nieba?

KORDIAN
O! nie wiem! nie wiem! — Jest to gwiazda obłąkana,
Co dnia ją trzeba tracić, co dnia szukać trzeba...”
Juliusz Słowacki, Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny
“KORDIAN
(gwałtownie)
Jam je utracił! Boże! zmiłuj się nade mną!

LAURA
Kordianie!
(Kordian milczy...)
Czas powracać, już wietrzno i ciemno...

KORDIAN
O pani! zostań jeszcze...

LAURA
Więc pan mi przyrzeka,
Że będzie spokojniejszy?

KORDIAN
(z obłąkaniem)
Tak...”
Juliusz Słowacki, Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny