Adolphe Quotes

“The great question in life is the suffering we cause, and the most ingenious metaphysics do not justify the man who has broken the heart that loved him.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Woe to the man who in the first moments of a love-affair does not believe that it will last forever! Woe to him who even in the arms of some mistress who has just yielded to him maintains an awareness of trouble to come and foresees that he may later tear himself away!”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Nearly always, so as to live at peace with ourselves, we disguise our own impotence and weakness as calculation and policy; it is our way of placating that half of our being which is in a sense a spectator of the other.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“We are such volatile creatures, we finally feel sentiments we feign”
― Benjamin Constant, Adolphe

“I detest that fatuity of mind which believes that what is explained is also excused; I hate that vanity which finds it interesting to describe the harm that it has done, and asks to be pitied at the end of its recital, and, as it patrols with impunity among the ruins for which it is responsible, gives to self-analysis the time which should be given to repentance.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“And besides, I hate the vanity of a mind which thinks it excuses what it explains, I hate the conceit which is concerned only with itself while narrating the evil it has done, which tries to arouse pity by self-description and which, appearing indestructible among the ruins, analyses itself when it should be repenting. I hate that weakness which is always blaming others for its own impotence and which cannot see that the trouble is not in its surroundings but in itself.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Yanınızda görmeye tahammül edemediğiniz, bir engel saydığınız bu sıkıcı Ellénore, dünyada kendisi için sizi yormayacak bir yer bulamadığınız o kadın ölecek: Siz de arasına karışmak için sabırsızlandığınız o kalabalık ortasında tek başınıza yürüyeceksiniz. Bugün kayıtsız davrandıkları için kendilerine teşekkürde bulunduğunuz bu insanları siz de tanıyacaksınız. Ve günün birinde belki de bu çorak gönüllerden bıkarak elinizin altında olan; sizin sevginizle çarpan, sizi korumak için binlerce tehlikeye göğüs germiş olan; bir tek bakışla dahi mükâfatlandırmaya tenezzül etmediğiniz bu kalbi arayacaksınız.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Sizden ayrılayım mı istiyorsunuz? Kendimde buna kuvvet bulamadığıma inanmıyor musunuz? Bu kuvveti bulmak size düşer. Çünkü beni sevmeyen, sizsiniz. Benden bıkmış olan ve bunca sevgi karşısında yumuşamayan o kalpte bu kuvveti bulmak, sizin vazifenizdir. Bu kuvveti bana veremeyeceksiniz. Hep gözyaşı döktürerek sarartıp solduracaksınız beni. Sonunda da ayaklarınızın dibinde öldüreceksiniz.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Sevip de sevilmemek büyük bir bahtsızlıktır. Fakat insanın kendisi artık sevmeyip de buna karşı ihtirasla sevilmek, daha büyük bir bahtsızlıktır.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Öfkeyle yapılmış bir hareket, bir haksızlık, hatta bir unutkanlık, tamir edilebilir şeylerdir. Fakat bir duyguyu, bir düşünceyi gizli tutmak sevgiye yabancı bir unsur sokar ki bu hâl onu bozar ve kendi gözünde kendini aşağılatır.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Sevişen iki insan birbirlerinden bir şey gizledirler mi, bunlardan biri ötekinden bir tek düşüncesini sakladı mı tılsım bozulmuş, saadet yok olmuş demektir.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Aşk ışıklı bir noktadan ibarettir ama yine de zaman mefhumunu avucuna almış gibi bir hâli vardır: Aşk birkaç gün önce yoktu, birkaç gün sonra da var olmayacaktır.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Gülünç şeylerin çoğunda kötülüğün parmağı olduğunu sezmektedirler. Artık bu gibi şeylerle alay etmezler. Çünkü alay etmenin yerini, hor görme almıştır. Hor görme ise sessiz sedasız bir şeydir.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Bu kadar sahte, bu kadar gayri tabii bir toplum karşısında insanın ilk gençliğinde duyduğu hayret, böyle bir insanın haince birtakım düşüncelerden ziyade, yapmacıksız bir kalbe sahip olduğunu gösterir.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Yalnız kendime karşı ilgi duymakla beraber, kendi benliğime karşı zayıf bir ilgi duyuyordum. Yüreğimin derinliklerinde, kendimin de farkında olmadığım bir hassaslık ihtiyacı taşımaktaydım.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Zihnimi kurcalayan şeylerden hiç söz açmamayı huy edindim. Başkalarıyla konuşmayı sıkıcı bir iş saydım. Konuşmaları kendim için yorucu olmaktan çıkarmak üzere bunları artsız aralıksız bir alay haline soktum. Bu hâl bana, asıl düşüncelerimi gizlemek imkânını veriyordu.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Hayatından memnun değildi. Tek yardımcısı kendi kafası, kendi düşünceleriydi ve her şeyi kendi ölçülerine vurarak tahlil ediyordu.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Hiçbir amacın, hiçbir zahmete değmediği düşüncesindeydim.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Es un gran paso, un paso irreparable, cuando desvelamos de golpe ante un tercero los repliegues ocultos de una relación íntima; la luz que penetra en el santuario constata y culmina las destrucciones que la oscuridad escondía entre sus sombras: del mismo modo que los cuerpos encerrados en sus tumbas conservan a menudo su forma original hasta que el aire exterior los golpea y los reduce a polvo.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Thus it is that bodies shut in tombs often preserve their original shape until the outside air reaches them and reduces them to dust.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“Could if be that there is something dubious about hope and that when hope has disappeared from a man's life his life assumes a more severe and positive character?
Could it be that life seems so much the more real when all illusions have vanished, just as the contours of a mountain ridge appear more clearly on the horizon when the clouds are gone?”
― Benjamin Constant, Adolphe

“L'amour n'est qu'un point lumineux, et néanmoins il semble s'emparer du temps. Il y a peu de jours qu'il n'existait pas, bientôt il n'existera plus ; mais tant qu'il existe, il répand sa clarté sur l'époque qui l'a précédé, comme sur celle qui doit la suivre.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“I was grateful for the kindness shown to me, but at times I was prevented from taking advantage of it by my shyness, and at others I found such pointless activity wearisome and preferred solitude to the insipid amusements I was invited to share in. I had no strong dislike of anybody, but few people aroused my interest, and lack of interest is what people take offence at, for they ascribe it to affectation or spite and do not want to believe that you are simply bored by them. At times I tried to stifle my boredom and took refuge in stony silence, but this silence was taken for haughtiness.”
― Benjamin Constant, Adolphe

“...Las circunstancias significan poca cosa,el carácter en cambio lo es todo;en vano rompemos con las cosas y los seres ajenos; no podemos romper con nosotros mismos. Cambiamos la situación, pero arrastramos con nosotros el tormento del que esperábamos librarnos; y como nadie puede corregirse simplemente desplazándose, uno se encuentra con que no ha hecho otra cosa que añadir remordimientos a las penas y pecados a los sufrimientos.”
― Benjamin Constant, Adolphe