Jurnal Quotes

“Acılar hatıralaşınca güzelleşir.”
― Cemil Meriç, Jurnal: 1955-65

“Ölmek istiyorum, dekorsuz, poz almadan. Batan bir güneş gibi ihtişamla değil, kaderin bileklerime taktığı prangalardan kurtulmak için ölmek. Mütevazi bir odadan süslü bir salona geçer gibi, realiteden tarihe geçmek umurumda değil. Ah inanabilseydim. Istırap gayyasında aylarca kaldım, orada yalnız sükut vardı. Neredesin, yanan alnımı müşfik avuçlarında dinlendirecek Meçhul Dost?”
― Cemil Meriç, Jurnal: 1955-65

“felaketlerimiz üzerinde durmak, dikkatimizi fizik ve manevî yaralarımıza teksif etmek bizi köstebeklerle aynı seviyeye indirir. entelektüel teşhircilik cinsel teşhircilik kadar tiksindirici. bütün gayretlerimizin ortak bir hedefi olmalı: kendimizi 'ben'in diktatörlüğünden kurtarmak. sevmek zenginleşmektir, çoğalmaktır. bir başkasını düşünmek, zindanımızın kapısını aralamak demektir. sakatlıkların en kötü yanı, kanatlarımızı kırarak, bizi, 'ben'imize zincirlemektir; çaresizliğimiz bir kâbus gibi sarar etrafımızı, bizi toplumla bağdaşamaz hâle getirir, bu çaresizlik yüzünden çabuk hiddetleniriz, egoist oluruz. lüzumsuzluğumuzu hissederiz. gereksiz biriyizdir. acımız kısırdır... ama Thierry'nin de gözü görmüyordu...”
― Cemil Meriç, Jurnal: 1955-65

“Tecrübe... Neye yarar tecrübe? İnsanlardan iğrenmeye, hayata küsmeye yarar. Eksik olsun.”
― Cemil Meriç, Jurnal: 1955-65

“yirmi yaşında mektekten kovulmuş Comte. meçhûl bir kadından bir çocuk peydahlamış, arada. meyhaneye girer gibi Saint-Simonizme girmiş. sonra bir başka fahişe bulmuş. kahramanımız yirmi yedi yaşındadır. metres hayatı yaşadığı kadınla evlenmiş resmen, tımarhaneye girmiş, oradan çıkınca bir de dinî nikah yaptırmış. Seine Nehri'ne atmış kendini, kurtarmışlar. nihayet olgunlaşmış, kırk altı yaşında, başka bir fahişe çıkmış karşısına, otuz yaşında bir kadın. 47 yaşında kadıncağızı kaybetmiş. bir biyograf zavallıyı kendisi öldürdü, diyor, yalan yanlış ilaçlar aldırarak öldürdü. dünyanın bütün ülkelerinde böyle bir adamın yeri ya tımarhanedir, ya hapishane. halbuki Auguste Comte düşünce tarihinin baş köşesinde.”
― Cemil Meriç, Jurnal: 1955-65