La reina descalza Quotes

“Since Seville had lost the monopoly on trade with the Indies in favor of Cádiz, there was less wealth. The shopkeepers were poor and the difference between those who lived in absolute misery—the vast majority—and a minority of corrupt officials, haughty noblemen who owned vast lands and thousands of clergymen, both regular and secular, had heightened. The clergymen saw it as a favorable moment to stress the Christian doctrine of resignation to the people with sermons, masses, rosaries and processions. There had never been so many public sermons threatening the faithful with all kinds of fire and brimstone as retribution for their licentious lives. And”
― Ildefonso Falcones, The Barefoot Queen

“Todo se olvida, muchacha. Olvidamos hasta la muerte de nuestros seres queridos, que es la mayor desgracia que puede acaecernos.”
― Ildefonso Falcones, La reina descalza

“Tomamos lo que nos conviene: lo que el Creador ha puesto en este mundo no es propiedad de nadie, los frutos de la tierra pertenecen a todos los hombres y, si no nos gusta un lugar, nos marchamos a otro.”
― Ildefonso Falcones, La reina descalza

“Bij het licht van het vuur zag alleen Ana de blik die de Trianera haar toewierp. Het was maar een seconde, misschien nog minder. De blik van een zigeunerin: koud en hard, in staat om tot in de ziel door te dringen. Ana rechtte haar rug, bereid de uitdaging aan te nemen, maar ze stuitte op de blik van de Graaf. Luister en leer! zei zijn gezicht.
   De Trianera zong zonder muziek, zonder dat iemand schreeuwde, klapte of haar aanmoedigde. Een melancholisch vers, een debla: een lied gericht tot zigeunergodinnen. Haar hese stem, oud, zwak, vals, raakte degenen die luisterde echter in hun diepste wezen. Ze hield haar gekromde, trillende handen voor haar borst, alsof dat haar kracht gaf, en zing over het vele leed van de zigeuners: het onrecht, de gevangenis, de verbroken liefdes... in verzen zonder metrum die hun betekenis ontleenden aan het ritme dat de stem van de Trianera eraan wilde geven en die altijd eindigden met een loftuiging in zigeunertaal. Deblica barea, schitterende godin.
Er leek geen einde aan het lied te komen. De Trianera had het zo lang kunnen maken als haar verbeeldingskracht of haar herinneringen zouden hebben toegelaten, maar ten slotte liet ze haar handen op haar knieën vallen en hief ze haar tot dan toe gebogen hoofd op. Met een brok in hun keel brastten de zigeuners, onder wie ook Ana, opnieuw in applaus uit; velen met betraande ogen. Milagros klapte ook, terwijl ze schuin naar haar moeder keek. 

(p. 50-51, La reina descalza)”
― Ildefonso Falcones, La reina descalza

“Le cose cambiano quando si diventa genitori. Vorrei che un giorno mia figlia potesse essere orgogliosa di me come io lo sono di voi. Tutta l'Andalusia è accorsa in vostro aiuto! No, non è stata colpa vostra, Ora che sono madre vedo tutto in modo diverso rispetto a quando avevo quindici anni. Lo capisco solo oggi: i tuoi, la tua famiglia, quelli che non ti tradiranno vengono prima di tutto; a parte quello, non esiste niente e nessuno. Spero di insegnarlo a Maria. Mi dispiace, madre mia.”
― Ildefonso Falcones, La reina descalza

“debla”
― Ildefonso Falcones, The Barefoot Queen