Traktat o łuskaniu fasoli Quotes
Traktat o łuskaniu fasoli
by
Wiesław Myśliwski5,840 ratings, 4.34 average rating, 661 reviews
Traktat o łuskaniu fasoli Quotes
Showing 1-29 of 29
“Książki (...) to jedyny ratunek, żeby człowiek nie zapomniał, że jest człowiekiem. (...) Książki to także świat, i to świat, który człowiek sobie wybiera, a nie na który przychodzi.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Życie jest tym, co toczy się bez związku, bez celu, dzień za dniem, najczęściej z woli przypadku, jako że skoro jesteśmy, musimy być.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Prawdziwa miłość jest raną. I tylko tak ją można odnaleźć w sobie, gdy czyjś ból boli człowieka jak jego ból.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Wszystko od słów zależy. Jakie słowa, takie rzeczy, zdarzenia, myśli, wyobrażenia, sny i wszystko, nawet co na samym dnie człowieka. Byle jakie słowa, to byle jaki człowiek, byle jaki świat, byle jaki nawet Bóg.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Nie ma większej nienawiści niż zrodzona z bliskości.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Książki to także świat, i to świat, który człowiek sobie wybiera, a nie na który przychodzi.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Przecież człowiek sam dla siebie jest najbardziej dokuczliwym przymusem.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Mimo, że jak teraz, jesienią, dzień wydawałby się coraz krótszy i krótszy, to coraz bardziej mi się dłuży. Nieraz gdy się rano zbudzę i pomyślę, że muszę do wieczora żyć, mam wrażenie, jakby to było znów od urodzenia do śmierci. Nie wiem, czy pan kiedyś coś takiego odczuwał, ale jakby coraz trudniej było przeżyć dzień.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“A przekroczyć próg najtrudniej w sobie, jak pan wie.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Niech pan tak zagłębi się, niech pan spróbuje jakby tą pierwszą myślą, o ile to możliwe, tą nie skażoną jeszcze niczym, dotknąć świata. Przyzna pan wówczas, że to, co opowiedziane, nie odwrotnie, ustanawia to, jak było, jest czy będzie, nadaje temu wymiar, skazuje na nicość lub na zmartwychwstanie. I tylko to, co opowiedziane, jest jedyną możliwą wiecznością. Żyjemy w tym, co opowiedziane. Świat jest tym, co opowiedziane. Dlatego coraz ciężej żyć. I może tylko sny stanowią o nas. Może jeszcze tylko sny są nasze?”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Een jong iemand heeft haast. Een jong iemand heeft niet het geduld dat je met ervaring krijgt. Hij begrijpt niet dat we hoe dan ook naar dat ene onderweg zijn. Jongeren denken altijd dat ze een nieuwe, betere wereld zullen bouwen. Alle jongeren. Nieuwe jongeren, oude jongeren. En toch laat iedereen een wereld achter waar je niet wilt in leven.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Każda zmiana świata jest zamachem na sumienia. A już zwłaszcza gdy chodzi o to, żeby zmienić świat na nowy, lepszy, przede wszystkim na sumienia.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Nie można być jednak za uprzejmym, powiem panu. Nigdy nie wiadomo, czy nawet zwykłą uprzejmością człowiek nie zastawia pułapki na siebie.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Jakkolwiek gdy się tak zastanowić, to czy nie sądzi pan, że nosimy w sobie niezmiennie te same wyobrażenia, jakie ludzie od zawsze w sobie nosili? Mimo że świat się zmienia. Mimo że my jesteśmy wciąż inni. Czy może tylko udajemy innych, żeby sprostać światu. Ale w naszych najskrytszych tęsknotach wszyscy jesteśmy wciąż tacy sami, a tylko ukrywamy to przed światem.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Książki, powiedział mi kiedyś, gdy wyszedłem do niego na rusztowanie, to jedyny ratunek, żeby człowiek nie zapomniał, że jest człowiekiem. On w każdym razie nie mógłby bez książek żyć. Książki to także świat, i to świat, który człowiek sobie wybiera, a nie na który przychodzi.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Bricklayers, concrete workers, plasterers, welders, electricians, crane operators, drivers, delivery men, all kinds, same in the offices, and it would turn out that one of them had been one thing, another had been something else, one was from here, another from there, they’d been in camps, prisons, one army or another, they’d fought in the uprising, in the woods, they had kidney problems from being beaten, they were missing teeth or fingernails, they were ageless, or still really young but already gray-haired. Every building site in those days was a true Tower of Babel, not of languages, but of what could happen to people.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“A ja, widzi pan, zawsze żyłem na granicy istnienia, nieistnienia. I nawet gdy mi się wydawało, że jestem, to jakbym był jedynie w przelocie, na tymczasem, w odwiedzinach u kogoś, chociaż nie wiem u kogo, bo nie mam nikogo.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Gdy strach, a nie zegar czas odmierza, nawet chwilka może się ciągnąć w nieskończoność.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Ja chociażby dla porządku próbuję sobie to i tamto przypomnieć, żeby jakoś to wszystko ułożyć. Może wtedy uda mi się odnaleźć i siebie.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Co chciałem wtedy powiedzieć? Nie pamiętam. Może nic ważnego. Ale dla mnie to były najważniejsze słowa w moim życiu, jakie chciałem powiedzieć, a których nie powiedziałem. Tak zastanowić się, to ile takich niewypowiedzianych słów przepadło na zawsze. A może ważniejsze były od tych wszystkich wypowiedzianych. Nie sądzi pan?”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Op deze wereld moet de mens ten minste één keer vlooien hebben gehad en hij moet kunnen vlooien.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Każdy strach ma kilka pięter, jak pan wie. Jeden strach ze snu pana zerwie, a inny pana uśpi.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Nie ma dziadka, nie ma babci, nie ma stryja Jana. A czasem nawet mam wrażenie, jakby nikogo już nie było. Może także mnie? Nieraz próbuję tego dociec, jestem czy nie jestem. Tylko że sam dla siebie człowiek nie jest świadectwem. Musi zawsze ktoś drugi poświadczyć.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Dzielę sobie tak ten świat na dwie strony tylko z rana, bo pod wieczór nie ma żadnych już stron. Pod wieczór jest tak samo jak człowiek potrzaskany na kawałki. A z rana jeszcze i człowiek cały.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Czy nie można sobie świata bez człowieka wyobrazić? A dlaczego nie? Że świat byłby wtedy pozbawiony wyobraźni? A może nasza wyobraźnia jest naszym nieszczęściem i przez to nieszczęściem świata?”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Ik vraag me zelfs af of iemand zonder te veinzen wel zou kunnen bestaan. Of sowieso zou kunnen zijn. Trouwens, wat is herinnering anders dan doen alsof men zich iets herinnert. En dat is toch onze enige getuige van dat wat we zijn geweest. We zijn afhankelijk van de herinnering, als het bos van zijn bomen, als de rivier van zijn oevers. Sterker nog, volgens mij zijn wij geschapen door de herinnering. Niet alleen wij, de wereld in het algemeen.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Heeft de liefde wel behoefte aan mee-lijden? Het gaat er mij om dat ik haar bestaan voelde als mijn bestaan. U vraagt wat dat betekent? Dat is alsof u de hele last van iemands bestaan op u zou willen nemen. Alsof u die iemand sowieso zou willen ontslaan van de noodzaak van het bestaan. Alsof u voor die ander ook zou willen sterven, zodat hij zijn eigen sterven niet zou hoeven beleven. En dat is iets anders dan meelijden, zoals dat meestal wordt begrepen. Voor zo'n zelfde, desnoods ingebeelde mogelijkheid voelde ik dat ik opnieuw wilde leven. U zegt dat dat niet kan. Het kan dat dat niet kan. Maar wat zou dan de maat van de liefde moeten zijn? Als u en ik onder dat niets betekenende woord hetzelfde zouden verstaan? Volgens wat zouden we haar moeten voelen? Volgens de begeerte van het lichaam? Het lichaam kent zijn einde en dat einde komt veel, veel eerder dan de dood.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Probeert u zich hier eens op te concentreren, probeert u eens met die allereerste gedachte als het ware, voor zover dat mogelijk is, met die nog door niets aangetaste gedachte de wereld aan te raken. U zult dan moeten toegeven, dat het vertelde, en niet andersom, bepaalt hoe het was, is of zal zijn, dimensie geeft, tot het niets of tot opstanding veroordeelt. En alleen het vertelde is de enige mogelijke eeuwigheid. We leven in wat wordt verteld. De wereld is wat wordt verteld.”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
“Snu nie da się opowiedzieć. Opowiedziany przestaje być snem”
― Traktat o łuskaniu fasoli
― Traktat o łuskaniu fasoli
