Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde... Quotes

“Yani galiba seviyordum, sanırım sevmek böyle bir şeydi. Hiç yanımdan gitmesin istemekti. Yanımdan gitmesin, gündüz de gece de benimle dursun, başka odada uyumasındansa gelsin benimle balkonda başlı-kıçlı yatsın gerekirse, benimle simit satmaya, mahalle maçına, okula, denize de gelsin. Ekmeği, babamın sigarasını birlikte alalım, birlikte büyüyelim, okulumuzu bitirip evlenelim, el ele tutuşalım, annesi de iyileşsin, bayramlarda hem onun annesini hem benimkini ziyaret edelim. Ben askere gittiğimde bile o her hafta sonu beni görmeye gelsin. Onunla aile olalım, "Araba aldık çok borcumuz var," diyelim, "Çocuk ne zaman çocuk?" desinler, biz utanalım. Ama hiç ayrılmayalım.”
― Mahir Ünsal Eriş, Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde...

“en çocukluğumdan beri, hayatı annemin ölümüne kadar sanmıştım, onu anladım ben de. Sanki o ölünce ”Son” yazısı çıkacak ve biz de, cennet mi cehennem mi, nereye gideceksek oraya gitmek üzere nakil araçlarına bindirilecektik. Şu ağzı burnu yumruklanası ”ölenle ölünmüyor”cular olmasa, farkına bile varmayacaktım annem ölünce, hepimiz ölmüş sayılmadığının. İnsanlar öyle ağlaşarak toplanınca, nakil araçlarını bekliyoruz sanmıştım ben oysa. Bu işte başka bir iş var sanmıştım. Annemden ölmesini hiç beklemiyordum çünkü, şairin babası gibi, şaşırtmıştı beni. Hep biliyordum öleceğini, yarın bile olabileceğini biliyordum ama beklemiyordum. Kendim ölsem daha az şaşırtıcı bulurdum.”
― Mahir Ünsal Eriş, Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde...

“Çaresiz erkek, sevildiği zaman umrunda bile olmayan ne çok ayrıntıyı hatırlıyor vakit terk edilmeyi vurunca, o ayrıntılardan kurmaya çalışıyor geri dönüşünü kadının. Oluyor mu? Olmuyor.”
― Mahir Ünsal Eriş, Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde...

“Garson yanımdan ayrılırken onu yakalayabilecek bir sesle, "Dut şurubunuz var mı?" diye sordum. Cehaletime gülermiş gibi yana devirdi ağzını, "Yok, daha çıkmaz o, erken." dedi. Sanki ben bilmiyorum, önemli bir mesele var, ondan soruyoruz herhalde.”
― Mahir Ünsal Eriş, Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde...

“Kadınlar hep olmadık zamanlarda gitmeyi severler.”
― Mahir Ünsal Eriş, Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde...

“Onu bırakıp görmediğim, bulunmadığım, içinden bile geçmediğim şehirlere kıytırıktan bir okul okumaya gidince o da benden gidiverdi. Küçüktüm, başka yere dikilmek üzere koparılmış bir söğüt dalı gibi tazeydim, gençtim. Ancak dikilecek toprağımı çalmışlardı, düpedüz puştluk olmuştu bu. Solup kurumam birkaç gün sürdü sadece.”
― Mahir Ünsal Eriş, Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde...

“Yaşı kaç olursa olsun bütün kadınların ağlamasında insanın kendi annesinin ağlayışını hatırlatan bir şey var, canından can yolar adamın.”
― Mahir Ünsal Eriş, Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde...

“Hayat boşluk kaldırmıyordu çünkü, boş bıraktığın yeri gelip kendi dolduruyordu.”
― Mahir Ünsal Eriş, Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde...

“Ölmek ne bilmiyorum. Merak da etmedim hiç. Yani iyi kötü bir fikrim var aslında, tam olarak ayrıntısını bilmiyorum ama. Tatil gibi bir şey sanıyorum onu, taşınmak gibi, kesin bir şey.”
― Mahir Ünsal Eriş, Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde...

“Herkes yaşlanırken farkına varmıyorsun yaşlandığının, yaşlandığının farkına asıl geriden daha gençler geldikçe varıyorsun.”
― Mahir Ünsal Eriş, Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde...