Uncle's Dream Quotes

“Can you blame me, my dear, for looking on this attachment as a romantic folly inspired by that cursed Shakespeare who will poke his nose where he is not wanted?”
― Fyodor Dostoyevsky, Uncle's Dream

“Zayıf, kof, her zaman başkasının etkisi altında hareket etmeye alışmış, ama bir aralık isyan bayrağını çekip kuvvetli, makul olmaya karar veren kimselerin bu hareketlerinin her zaman belirli bir sınırı vardır. Başlangıçta isyanları son derece şiddetlidir. Bu şiddet çılgınlık hali alır. Karşılarına çıkan engellere gözleri kapalı atılırlar, güçlerinin üstünde çaba gösterirler. Ancak, belirli bir noktaya varınca kendinden geçmiş o insan zınk diye duruverir. 'Ben neler yaptım?' gibilerinden korku içinde kalakalır. Hemen arkasından da sönmüş bir balon gibi pörsür, ağlamaklı olur, diz çöküp afdiler, her şeyin eskisi gibi olması için yalvarır, her şeyin bir an önce sonuçlanmasını ister. Mozgylakov da aynı durumdaydı. Hiddete kapılarak kudurgan haliyle bir felakete sebep olmuş, öfkesini, gururunu tatmin ettikten sonra bütün olanlardan dolay sırf kendini suçlayarak kendinden nefret etmeye başlamıştı.”
― Fyodor Dostoyevsky, Uncle's Dream

“نحن نعيش في أولادنا حياة ثانية يا أمير.”
― Fyodor Dostoyevsky, Uncle's Dream

“Я, признаюсь, ничем не был болен; ну, пристали ко мне: «Лечись да лечись!» Я, из деликатности, и начал пить воду; думаю: и в самом деле легче сде-лается. Пил-пил, пил-пил, выпил целый водопад, и, знаете, эта гидропатия полезная вещь и ужасно много пользы мне принесла, так что если б я наконец не забо-лел, то уверяю вас, что был бы совершенно здоров…”
― Федор Михайлович Достоевский, Дядюшкин сон

“Firile slabe şi uşuratice, obişnuite cu o supunere veşnică şi care se hotărăsc în cele din urmă să se răzvrătească şi să protesteze, într-un cuvînt — să ajungă ferme şi consecvente, au de obicei o trăsătură comună, şi anume : durata limitată a fermităţii şi a consecvenţei lor. De obicei, protestul lor are la început o intensitate maximă. Energia lor ajunge pînă la frenezie. Se aruncă asupra obstacolelor, cu ochii parcă închişi şi, mai totdeauna, îşi iau pe umeri o povară peste puterile lor. Dar ajungînd la un punct anumit, omul cuprins de turbare — ca şi cum s-ar fi speriat dintr-o data de sine însuşi, se opreşte înmărmurit, cu o groaznică întrebare în minte : „Ce-am făcut ?“ Pe urmă, se domoleşte numaidecît, scînceşte, cere explicaţii, cade în genunchi, cerşeşte iertare, imploră ca situaţia să se întoarcă, lucrurile ajungînd iarăşi ca mai înainte, dar mai repede, cît se poate de repede !... Aproape acelaşi lucru se întîmplă acum şi cu Mozgliakov. După ce-şi ieşise din fire, turbat, stîrnind nenorocirea atribuită după aceea în întregime sieşi, după ce-şi potolise indignarea şi orgoliul — fapt pentru care se ura apoi el însuşi, se opri dintr-o dată, chinuit de remuşcări, faţă de ieşirea neaşteptată a Zinei. Ultimele sale cuvinte îl răpuseră definitiv. A sări de la o extremitate la alta era chestie de un minut.”
― Fyodor Dostoyevsky, Uncle's Dream

“اگر قضا و قدر یک‌بار بلایی به سر انسان بیاورد، دیگر دست بردار نیست. این موضوع از مدتها پیش تجربه شده است.
*
ظلم و ستم عادتی است که مبدل به احتیاج می‌شود.
*
کسانی که دارای نفسی ضعیف و پوشالی هستند و به اطاعت همیشگی عادت کرده‌اند و سرانجام تصمیم می‌گیرند که عصبانی و خشمگین بشوند، اعتراض کنند، ایستادگی به خرج دهند و در این امر پیگیر می‌باشند، همیشه حد و حدودی برای استواری و پیگیری آنان تعیین شده است اعتراض آنان نخست بسیار نیرومند و شدید است. این نیرومندی حتی تا مرز تشنّج نیز می‌رسد. آنها از موانع نمی‌ترسند و با چشمانی بسته به سوی آنها حمله‌ور می‌شوند و تقریبا پیوسته باری را که نمی‌توانند بر دوش بکشند انتخاب می‌کنند. ولی هنگامی که چنین انسانی به نقطه‌ای معین می‌رسد ناگهان گویی که از خود می‌ترسد و با قیافه‌ای بهت زده در برابر سؤال وحشتناک: «این دیگر چه کاری بود که من کردم؟» متوقف می‌شود. بعد بلافاصله وامی‌رود، به هق ـ هق می‌افتد، تقاضای توضیح می‌کند، زانو می‌زند، پوزش می‌طلبد و استدعا می‌کند که همه چیز مانند گذشته باشد و هر چه ممکن است زودتر، هر چه ممکن است زودتر!”
― جمشید رشیدی, Uncle's Dream

“Can you blame me, my dear, for looking on this attachment as a romantic folly inspired by that cursed Shakespeare who will poke his nose where he is not wanted?”
― Fiodor Dostoïevski, Uncle's Dream