The Bible Quotes

“We are a talkative and opinionated society and not always good at listening”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“It was better to avoid ostentatious piety and pray in the privacy of one’s cell because ‘if we pray when others are present, their approbation may rob our prayer of . . . its effect’.25 There would be no sudden illumination;”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“Jesus himself remains an enigma. There have been interesting attempts to uncover the figure of the ‘historical’ Jesus, a project that has become something of a scholarly industry. But the fact remains that the only Jesus we really know is the Jesus described in the New Testament, which was not interested in scientifically objective history. There are no other contemporary accounts of his mission and death. We cannot even be certain why he was crucified. The gospel accounts indicate that he was thought to be the king of the Jews. He was said to have predicted the imminent arrival of the kingdom of heaven, but also made it clear that it was not of this world. In the literature of the Late Second Temple period, there had been hints that a few people were expecting a righteous king of the House of David to establish an eternal kingdom, and this idea seems to have become more popular during the tense years leading up to the war. Josephus, Tacitus and Suetonius all note the importance of revolutionary religiosity, both before and after the rebellion.2 There was now keen expectation in some circles of a meshiah (in Greek, christos), an ‘anointed’ king of the House of David, who would redeem Israel. We do not know whether Jesus claimed to be this messiah – the gospels are ambiguous on this point.3 Other people rather than Jesus himself may have made this claim on his behalf.4 But after his death some of his followers had seen him in visions that convinced them that he had been raised from the tomb – an event that heralded the general resurrection of all the righteous when God would inaugurate his rule on earth.5 Jesus and his disciples came from Galilee in northern Palestine. After his death they moved to Jerusalem, probably to be on hand when the kingdom arrived, since all the prophecies declared that the temple would be the pivot of the new world order.6 The leaders of their movement were known as ‘the Twelve’: in the kingdom, they would rule the twelve tribes of the reconstituted Israel.7 The members of the Jesus movement worshipped together every day in the temple,8 but they also met for communal meals, in which they affirmed their faith in the kingdom’s imminent arrival.9 They continued to live as devout, orthodox Jews. Like the Essenes, they had no private property, shared their goods equally, and dedicated their lives to the last days.10 It seems that Jesus had recommended voluntary poverty and special care for the poor; that loyalty to the group was to be valued more than family ties; and that evil should be met with non-violence and love.11 Christians should pay their taxes, respect the Roman authorities, and must not even contemplate armed struggle.12 Jesus’s followers continued to revere the Torah,13 keep the Sabbath,14 and the observance of the dietary laws was a matter of extreme importance to them.15 Like the great Pharisee Hillel, Jesus’s older contemporary, they taught a version of the Golden Rule, which they believed to be the bedrock of the Jewish faith: ‘So always treat others as you would like them to treat you; that is the message of the Law and the Prophets.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“But by ‘faith’ Luther did not mean ‘belief’ but an attitude of trust and self-abandonment: ‘Faith does not require information, knowledge and certainty, but a free surrender and a joyful bet on [God’s] unfelt, untried and unknown goodness.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“Maimonides agreed that anthropomorphic descriptions of God in the Bible must not be interpreted literally, and tried to find rational reasons for some of the more irrational biblical laws. But he knew that religious experience transcended reason. The intuitive knowledge of the prophets, which was accompanied by tremulous awe, was of a higher order than the knowledge we acquire by our rational powers.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“Augustine was not a linguist. He knew no Hebrew and could not have encountered Jewish midrash, but he had come to the same conclusion as Hillel and Akiba. Any interpretation of scripture that spread hatred and dissension was illegitimate; all exegesis must be guided by the principle of charity.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“Augustine was more inclined to point out that moral standards were culturally conditioned. Polygamy, for example, was common and permissible among primitive peoples.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“Instead of engaging in uncharitable controversies, in which everybody insisted that he alone was right, a humble acknowledgement of our lack of insight should draw us together.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“we rarely convey our thoughts adequately to others and this makes our relationships with other people problematic.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“hypothesis, the argument ‘beneath’ (hypo) the surface.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“The Hebrew term mishnah meant ‘learning by repetition’: even though it took written form, the new scripture was still conceived as an oral work and students continued to learn it by heart.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“Like any Platonist, he experienced knowledge as remembrance, as known to him already at some profound level of his being.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“Philo believed that when we caught a glimpse of the Logos in creation and the Torah, we were taken beyond the reach of discursive reason to a rapturous recognition that God was ‘higher than a way of thinking, more precious than anything that is merely thought’.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“The sage acquired Wisdom by meditating on the marvels of the physical world, not by studying Torah.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“The Wisdom tradition had originally little connection with Moses and Sinai but was associated with King Solomon, who had a reputation for this type of acumen16 and three of the Kethuvim were attributed to him: Proverbs, Ecclesiastes and the Song of Songs. Proverbs was a collection of common-sense aphorisms, similar to the two quoted above. Ecclesiastes, a flagrantly cynical meditation, saw all things as ‘vanity’, and appeared to undermine the entire Torah tradition, while the Song of Songs was an erotic poem with no apparent spiritual content.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“dais,”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“Most of the Israelites chose to stay in Babylon, where they would make an important contribution to the Hebrew scriptures. The returning exiles brought home nine scrolls that traced the history of their people from the creation until their deportation: Genesis, Exodus, Leviticus, Numbers, Deuteronomy, Joshua, Judges, Samuel and Kings; they also brought anthologies of the oracles of the prophets (neviim) and a hymn book, which included new psalms composed in Babylon. It was still not complete, but the exiles had in their possession the bare bones of the Hebrew Bible.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“De rabbijnen wezen er graag op dat koning Salomo ter verklaring van elk vers van de Tora 3000 gelijkenissen gebruikte en dat hij van elke gelijkenis 1005 interpretaties kon geven. Dit betekende dat er 3 015 000 verklaringen waren voor elk stukje tekst. Een tekst die niet radicaal geherinterpreteerd kon worden om de actuele behoeften te bevredigen was dan ook dood.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“Jezus, de Logos, zou de functie van de verwoeste tempel overnemen en de plaats waar de joden de goddelijke aanwezigheid konden ontmoeten[...]. Het jodendom en zijn heiligste symbolen waren vervangen door een triomfantelijk, strijdbaar christendom. Er loopt een spoor van haat door het Nieuwe Testament. Het is niet juist om de christelijke Bijbel te kenschetsen als antisemitisch want de schrijvers waren zelf joden.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“De vroege christenen geloofden dat het hun voornaamste plicht was om elkaar lief te hebben, maar ze stelden zich niet open voor vreemdelingen. Deze gemeenschap voelde zich aangevallen en klitte samen tegen 'de wereld'. Sommige van hun leden hadden hun leer onverdraaglijk gevonden en 'gingen niet verder met Jezus mee'. De gelovingen zagen deze afvalligen als 'antichristenen', vervuld van een dodelijke haat jegens de messias. De leden van deze christelijke sekte waren ervan overtuigd dat alleen zij het bij het rechte eind hadden en dat de hele wereld tegen hen was.[...]Omdat Jezus Gods laatste openbaring aan de wereld was, hield dit gebrek aan acceptatie een oordeel in: degenen die hem afwezen, waren de kinderen van de duivel en zouden in de duisternis blijven.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“Joden moesten de Tora strikter naleven dan ooit tevoren. Het was niet langer voldoende geen moord te plegen, ze moesten ook hun woede inhouden. Niet alleen overspel was verboden, een man mocht zelfs niet begerig naar een vrouw kijken. De oude wetten van vergelding - een oog voor een oog en een tand voor een tand - werden opzij gezet: de joden moesten nu zelfs wie hen op de rechterwang sloeg, hun linkerwang toekeren en hun vijanden liefhebben.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“We weten niet wie de evangeliën geschreven hebben. Toen ze voor het eerst opdoken circuleerden ze anoniem, en ze werden pas later toegeschreven aan belangrijke figuren uit de jong christelijke kerken. De auteurs waren joodse christenen.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“Het was niet het opzet van de eerste christenen om zich van het jodendom af te scheiden. De enige Jezus die we echt kennen, de Jezus is die wordt beschreven in het Nieuwe Testament, dat niet als objectief wetenschappelijke geschiedenis bedoeld was. Er zijn geen andere contemporaine bronnen over zijn missie en dood. Zelfs de reden voor zijn kruisiging valt niet met zekerheid vast te stellen. De evangeliën wijzen erop dat men dacht dat hij de koning van de joden was. Er werd gezegd dat hij de spoedige komst van het koninkrijk van God had voorspeld, maar ook had duidelijk gemaakt dat die niet van deze wereld zou zijn.[...] De leden van de Jezusbeweging bleven leven als vrome, orthodoxe joden. Net als de essenen hadden ze geen privébezittingen, deelden ze hun bezittingen gelijkelijk en wijdden ze hun leven aan de laatste dagen. Jezus heeft vermoedelijk zijn volgelingen vrijwillige armoede en bijzondere zorg voor de armen opgedragen en hun voorgehouden dat loyaliteit aan de groep belangrijker was dan familiebanden en dat kwaad moest worden beantwoord met geweldloosheid en liefde.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“Het was absurd, stelde Filo, om het eerste hoofdstuk van Genesis letterlijk op te vatten en te denken dat de wereld in zes dagen was geschapen. Het getal 'zes' was een symbool voor volmaaktheid.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“Het hoofdthema [van het verhaal van Kaïn En Abel] is het gevecht tussen eigenliefde en de liefde voor God. 'Kaïn' betekende 'bezit'. Kaïn wilde alles voor zichzelf houden en streefde enkel zijn eigenbelang na. 'Abel' betekende 'degene die alles in verband brengt met God'. Deze kwaliteiten waren in elk individu aanwezig en streden voortdurend om de voorrang.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“Jezus van Nazaret, een Galilese genezer en duivelbezweerder die de ophanden zijnde komst van het koninkrijk vna God verkondigde. Anti-Romeinse gevoelens kwamen vooral op bij grote nationale feesten, en Jezus werd rond het jaar 30 ter dood gebracht door Pontius Pilatus toen hij naar Jeruzalem kwam om Pesach te vieren.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“De profeet Jeremia [...] had zo zijn bedenkingen tegen een geschreven wet: de 'pen van de schrijvers' kon de traditie door een simpele schrijffout vervalsen en een geschreven tekst kon een oppervlakkige manier van denken in de hand werken, gericht op informatie in plaats van wijsheid. In een studie over moderne joodse bewegingen stelt de vooraanstaande geleerde Chaim Soloveitchik dat de overgang van een orale traditie naar geschreven teksten kan leiden tot religieus fanatisme, doordat de lezer een onrealistische zekerheid wordt voorgespiegeld over in wezen onverwoordbare zaken.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“De wetenschappelijke consensus is dat het verhaal van de uittocht niet historisch is. [...] Omstreeks 1200 v.C. is er in dit gebied voor het eerst sprake van een volk dat 'Israel' heet. Sommige wetenschappers stellen dat de Israelieten vluchtelingen waren uit de verzwakte stadstaten uit de kustvlakten. Wellicht sloten andere stammen uit het zuiden zich daar bij hen aan. Mogelijk brachten deze hun god JHWH met zich mee, die oorspronkelijk afkomstig lijkt te zijn uit de zuidelijke regio's rond de Sinai. Voor wie onder de Egyptische overheersing in de steden van Kanäan had gewoond, voelde het wellicht alsof ze inderdaad van Egypte waren bevrijd - maar in hun eigen land.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“Jesus”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography

“summons’ that called the Jewish people to action.”
― Karen Armstrong, The Bible: A Biography